دولت افغانستان همواره این نگرانی را مطرح کرده که گفتگوهای مستقیم با طالبان منجر به ارائه امتیازاتی به این گروه بشود که در تضاد با منافع ملی و قانون اساسی افغانستان باشد. زیرا در این صورت آسیب های بیشتری بر روند تلاش ها برای آشتی ملی وارد خواهد شد.
آیا امریکا پلان صلح دولت افغانستان را در نظر دارد و آیا حاصل مذاکرات امریکا با طالبان؛ منافع مردم افغانستان را در پی خواهد داشت یا خیر؟
جنرال عبدالهادی خالد کارشناس برجسته سیاسی — نظامی و مشاور ارشد وزیر امور داخله افغانستان در رابطه به نشست اخیر نمایندگان کابل، طالبان، پاکستان امارات و بالاخره عربستان سعودی با زلمی خلیلزاد، نمایندۀ ویژه امریکا در قطرو در پاسخ به پرسش های بالا در یک گفتگوی ویژه به اسپوتنیک می‌گوید:
«هر توافقی که در مورد صلح افغانستان صورت می گیرد باید در رأس آن خود افغانها باشد. نباید دیگران برای ما صلح بیاورند، دیگران می توانند زمینه ساز باشند، ولی وظیفه اساسی و ملی خود افغانها است که روند صلح را افغانی بسازند، جنگ را کوتاه کنند با ایجاد توافق بیا الافغانی خود شان روند صلح را مدیریت و رهبری کنند».
به گفتۀ آقای خالد اگر افغانها میان خود به تفاهم نرسند، تضاد های موجود در منطقه به اضافۀ تضادهای جهانی همه در افغانستان سرازیر شده و وضعیت افغانستان را بیش ازاین وخیمتر خواهد شد.
آقای خالد می افزاید:
«دراین مذاکرات باید خود افغان ها بیشتر ذیدخل و پیشقدم می بودند. اما با به میان آمدن مخالفت های موجود در کشور و فشار های که بالای دولت وارد شده و همچنین در موجودیت وابستگیهای موجود به دیگر قدرتها، متاسفانه خود افغانها نتوانستند که ابتکار صلح را در دست بگیرند و نتوانند برای حل صلح آمیز مشکلات شان به توافق برسند».
کارشناس سیاسی افغان می گوید که وی امیدوار است که اکنون ابتکاری را که ایالات متحده امریکا در دست گرفته، یک ابتکار دو جانبه باشد:
«بدین معنا که نه تنها،منافع امریکا، بلکه منافع افغانستان نیز در آن در اولویت قرار داشته باشد، تا باشد که یک راه حل سیاسی و صلح آمیز وضعیت در افغانستان پیدا شود و کشور ما بالاخره ازاین همه مصایب نجات پیدا کند».
وی می گوید گرچه نتایج مذاکرات تا هنوز معلوم نیست اما امیدواری وجود دارد که پس ازاین مذاکره افغانها بتوانند با هم و بین خود به توافق برسند و روند صلح را در کشور جاری کنند تا جلو خونریزی در افغانستان گرفته شده و مشکلات کشورهای منطقه نیز که ناشی از وضعیت در افغانستان است یک راه حل پیدا کند.
در همین حال، جعفر مهدوی عضو کمیسیون روابط بین المللی مجلس نمایندگان افغانستان می‌گوید که حکومت افغانستان یک حکومت وابسته است.
به گفتۀ آقای مهدوی رفتار در پاسخ به اینکه رفتار دوگانۀ حکومت افغانستان برای شرکت نکردن در نشست مسکو و حضور در نشست ابوظبی، نشاندهندۀ چیست، گفت:
«حکومت افغانستان یک حکومت گوش به فرمان خارجی بوده که همۀ دستور را از یک کشور خارجی می‌گیرد و به مردم افغانستان پاسخگو نیست».
آقای مهدوی با این اینکه با این مکانیزم به صلح نمیتوان امیدوار بود، افزود:
«بارها گفتیم و باز تکرار میکنیم که صلح در افغانستان نیاز به اجماع منطقوی و بین‌المللی دارد. بدون اجماع منطقوی و بین‌المللی، هیچ کشوری به تنهایی نمی‌تواند صلح را در افغانستان تأمین کند.»
عبدالهادی خالد نیز در مورد مذاکرات صلح نگرانی‌هایی را مطرح می‌کند:
«با وجود خوش‌بینی‌هایی که تلاش‌های امریکا در روند صلح ایجاد کرده است، تا هنوز نگرانی‌هایی وجود دارند که امریکا در توافق با طالبان خواسته‌های مردم و منافع ملی این کشور را نادیده بگیرد».
حکومت افغانستان در چند سال گذشته تلاش‌های زیادی برای رسیدن به صلح کرده است. ایجاد کمیسیون‌ها، برگزاری جرگه‌ها و در نهایت ایجاد شورای عالی صلح همه برای ختم جنگ و رسیدن به صلح صورت گرفت.
