به گزارش اسپوتنیک، سرگئی ریباکوف، معاون وزیر خارجه روسیه گفته است که امریکایی‌ها در بیرون‌شدن از پیمان‌های بین‌المللی از پیمان هسته‌ای با ایران تا اتحادیه جهانی پستی به‌طور یک‌طرفه، بی‌ادبانه و خشن عمل می‌کند، و این موارد در حال افزایش اند. وی گفت: "جانب روسی بارها گفته است که هیچ اساسی مبنی بر اینکه روسیه این پیمان را نقض کرده باشد، نزد امریکایی‌ها وجود ندارد".
معاون وزیر خارجه روسیه با اشاره به اینکه چنین سیاست امریکا "باعث نارضایتی در اکثریت کشورها و حلقات بزرگ جامعه جهانی می‌باشد"، افزود: "در این‌صورت به ما هیچ گزینه‌یی جز اینکه اقدامات پاسخی، منجمله اقدامات نظامی — فنی، اتخاذ کنیم، باقی نمی‌ماند. اما ما خواستار رسیدن به این مرحله نیستیم".
ریباکوف خاطر نشان ساخت که روز دوشنبه تاریخ ۲۲ اکتوبر، مشاور امنیت ملی رئیس جمهور ایالات متحده امریکا، جان بولتون به مسکو می‌آید و با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه و نیکولای پاتروشف، مشاور امنیت ملی رئیس جمهور روسیه دیدار و گفتگو می‌کند.
وی گفت: "انتظار داریم تا وی توضیحات روشن درمورد اقدامات آینده ایالات متحده امریکا در راستای پیمان منع راکت‌های هسته‌ای میان‌برد، ارائه کند".
دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده امریکا به تاریخ ۲۰ اکتوبر با متهم ساختن روسیه و چین به نقض پیمان منع راکت‌های هسته‌ای میان‌برد، بیرون‌شدن امریکا از پیمان را اعلام کرد.
به گفته ترامپ، جناح امریکایی قصد دارد تا زمانی که مسکو و پکن به معامله جدید توافق نکنند، تسلیحات نظامی اش را توسعه دهد.
در حالیکه تاهنوز تصمیم نهایی گرفته نشده است، لندن حمایتش را از این اقدام واشنگتن اعلام نموده است.
قابل ذکر است که پیمان منع راکت های هسته‌ای میان‌برد که نام کوتاه شده پیمان بین ایالات متحده امریکا و اتحاد جماهیر شوروی برای حذف راکت های میان برد و کوتاه برد است، پیمانی است که در سال ۱۹۸۷ میلادی بین ایالات متحده امریکا و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و پس از فروپاشی شوروی با روسیه امضا شد.
این پیمان در واشنگتن دی سی بین رونالد ریگن رئیس جمهور امریکا و میخائیل گورباچف دبیر کل حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی در ۸ دسمبر ۱۹۸۷ امضا شد. مجلس سنای ایالات متحده امریکا این پیمان را در ۲۷ می ۱۹۸۸ میلادی تصویب کرد. این پیمان در ۱ جون ۱۹۸۸ اجرایی شد.
پیمان منع راکت های هسته‌ای میان‌برد همه راکت های هسته‌ای و متعارف و سکوهای پرتاب آنها را تا فاصله ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر (کوتاه‌برد) و ۱۰۰۰ تا ۵۵۰۰ کیلومتر (میان‌برد) از بین برد. این پیمان، راکت های دریایی را پوشش نمی‌داد. در ماه می ۱۹۹۱ میلادی ۲۶۹۲ راکت نابود شدند و به دنبال آن ۱۰ سال از سایت های هسته‌ای بازرسی شد.
