۱۷ اکتوبر ۲۰۰۱ ایالات متحده امریکا و متحدان اش در واکنش به حملات ۱۱ سپتامبر عملیات «صلح پایدار» را در افغانستان آغاز کردند. با گذشت ۱۷ سال امریکا هنوز هم در افغانستان حضور نظامی دارد و سالانه میلیاردها را صرف این جنگ میکند.
روز جمعه (۱۰ اگست سال روان) دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا که جنگ ناتمام افغانستان را به ارث برده است، ضمن اینکه جنگ افغانستان را طولانی ترین جنگ در تاریخ امریکا عنوان کرد گفت که فیصله نهایی اش در مورد پیرامون جنگ در افغانستان را به زودی اعلام خواهد کرد.
پس از این اظهارات، رسانه های امریکایی گزارش دادند که رئیس جمهور ترامپ گزینه سپردن مسئولیت پیشبرد جنگ افغانستان را به شرکت خصوصی نظامی بلک واتر را بررسی میکند.
جان بولتون، مشاور امنیت ملی امریکا در این خصوص چنین اظهار نظر کرد: «من همیشه آمادگی پذیرش نظریات جدید را دارم اما در نهایت تصمیمگیری در این باره با رئیس جمهور خواهد بود.»
ایریک پرنس، بنیانگذار شرکت خصوصی نظامی بلک واتر طراح مفکوره خصوصی سازی جنگ افغانستان محسوب میشود.
بر بنیاد طرح ایریک پرنس، حدود ۵ هزار قراردادی خصوصی بجای نیروهای امریکایی برای مشوره دهی به نیروهای افغان به افغانستان فرستاده خواهند شد، آنها یونیفورم نظامی افغان را به تن خواهند داشت و بر اساس قوانین افغانستان و تحت فرمان افغان ها ایفای وظیفه خواهند کرد.
به گفته وی، واشنگتن میتواند با سپردن جنگ افغانستان به این شرکت خصوصی سالانه حدود ۳۰ میلیارد دالر صرفه جویی کند.
این در حالی است که در اویل سال روان میلادی رندال شریور، مسئول بخش آسیا وزارت دفاع امریکا در جریان سخرانی خود در کمیته روابط خارجی سنای امریکا گفته بود که هزینه جنگ در سال ۲۰۱۸ در افغانستان حدود ۴۵ میلیارد دلار برآورد شده است.
رندال شریور گفت:
«هزینه ۴۵ میلیارد دالری شامل کمک سالانه پنج میلیارد دالری به نیروهای امنیتی افغان و ۱۳ میلیارد دالر مصرف نیروهای امریکایی در داخل افغانستان میباشد. پول متباقی بیشتر صرف حمایت لوژیستیکی از ماموریت افغانستان میشود.»
طرح خصوصی سازی جنگ افغانستان واکنش ها و انتقادات زیادی را در پی داشت.
حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین افغانستان نیز به این مسأله واکنش نشان داده است:
«خصوصی سازی جنگ افغانستان سبب ادامه و تشدید خونریزی در افغانستان میشود و در نقض آشکار حاکمیت ملی و قانون اساسی ما است.»
از سوی دیگر هارون چخانسوری، سخنگوی ارگ ریاست جمهوری در یک نشست مطبوعاتی در کابل گزارشات مبنی بر تمایل حکومت امریکا به سپردن مسئولیت جنگ افغانستان به یک شرکت خصوصی را از توطئه‌های دشمنان افغانستان نامید:
«استراتیژی امریکا در قبال افغانستان موفق و موثر است، هیچ کسی نمیتواند از موفقیت این استراتیژی چشم پوشی کند و نشر چنین گزارش‌ها که هدف آن ناکارآمد نشان دادن این استراتیژی میباشد، کار دشمن است.»
در عین حال، جیمز متیس وزیر دفاع امریکا خصوصی سازی جنگ افغانستان را مفکوره غیر قابل قبول نامید.
متیس گفت:
«هنگامی که امریکایی‌ها اعتبار کشورشان را به آزمون گرفته اند، سپردن این مسئولیت به شرکت خصوصی شاید مفکوره معقول نباشد. اما در مورد حضور امریکا، حرف نخست این است که ۳۹ کشور، از حکومت به رسمیت شناخته شده از سوی سازمان ملل در افغانستان حمایت میکنند. این تنها حضور امریکا نیست و نباید چنین تعبیر شود.»
محمد زمری اخوندزاده، آگاه امور نظامی سپردن مسئولیت جنگ افغانستان به جنگجویان قراردادی را یک اقدام «بسیار خطرناک» عنوان کرد:
«ببینید، شرکت های خصوصی نظامی تابع کدام ایدئولوژی خاصی نیستند و تنها برای پول میجنگند. آنها هیچ علاقه ای برای تامین صلح پایدار و برقراری امنیت سراسری در کشور ندارند و منافع شانرا در تداوم جنگ میبینند.»
به گفته آقای اخوندزاده، یگانه راه حل بحران افغانستان آغاز گفتوگوهای مستقیم میان حکومت و طالبان میباشد.
جنرال ایوب منصور، کارشناس نظامی و رئیس همبستگی انجمن شهروندان افغانستان در روسیه فدرال میگوید که امریکا قصد ندارد در جنگ افغانستان نقطه پایان بگذارد.
«اگر امریکا بخواهد که جنگ افغانستان ختم شود، من یقین دارم که واشنگتن با قدرت نظامی، سیاسی، اقتصادی و نفوذی که در منطقه دارد، هرگاهی که بخواهد جنگ افغانستان را ختم کرده میتواند. اما با توجه به استراتیژی دراز مدت ایالات متحده در قبال افغانستان و کشورهای منطقه، مقصد — ختم جنگ در افغانستان نیست. آنها با طرح و پیدا ساختن مفکوره های مختلف در صدد ادامه جنگ در افغانستان هستند.»
جنرال ایوب تاکید میکند که بدون خواست اسپانسر اساسی جنگ افغانستان، نه اردوی ملی کشور و نه قراردادی های بلک واتر میتوانند در این جنگ به پیروزی برسند.
