اگرچه نام سابق حفظ گردیده، اما در واقعیت این دستگاه وجه مشترک کمتر با بوک های نسل اول دارد که در سال های 1980 به نوکریوالی محاربوی گذاشته شده بودند. این که مجتمع های افسانوی طی سی سال چگونه تغییر نموده و به خاطر چه در نیروی هوایی دشمن بالقوه آنها را دوست نه دارند — توجه شما را به مطلب منتشره خبرگزاری «ریا نووستی» جلب مینمائیم.
تفاوت عمده ظاهری دستگاه پرتاب «بوک-M3» از دستگاه های قبلی — شش کانتینر ترانسپورتی-پرتابی به جای چهار راکت «عریان» می باشد. در کانتینرها راکت های نو هدایت شونده 9М317М پنهان شده که از نقطه نظر مشخصات تخنیکی تقریباً دوبرابر نسبت به راکت های قبلی برتری دارند.
آنها توانایی هدف قراردادن تمام اهداف آیرودینامیکی معلوم امروزی در فاصله از 5،2 تا 70 کیلومتر و در ارتفاع تا 40 کیلومتر دارند. سرعت از بین بردن اهداف — تا سه کیلومتر در ظرف یک ثانیه می باشد. از «بوک» سوم نه طیارات استراتیژیک یا تاکتیکی «بشمول طیارات که به تخنالوژی ستیلس ساخته شده)، نه راکت بالیستیکی و بالدار رهایی یافته نمی توانند. «بوک» میتواند برعلاوه اهداف هوایی همچنان اهداف زمینی و بحری دشمن را نیز نابود سازد. در فواصل زیاد به آن در کشف اهداف ستیشن کشف کمک میکند که هدف مورد حمله را نشان میدهد و آن را تعقیب مینماید.
راکت 9М317М قابلیت فوق العاده مانور دارد و بارهای عظیم را تحمل کرده میتواند و جهت تعقیب اهداف هوایی آماده است که با مسیرهای بسیار پیچیده و غیرقابل پیشبینی در شرایط مقاومت شدید آتشی و رادیوالکترونیک دشمن پرواز نماید. یکی از مشخصات عمده «بوک-M3» اینست که راکت ها، مانند S-300 و S-400، از موقعیت عمودی پرتاب میشوند و در مسیر محاربوی بعد از پرتاب قرار میگیرد.
کارشناس نظامی الکسی لیونکوف به خبرگزاری «ریا نووستی» معلومات داد که «بوک-M3» وسیله دفاع هوایی می باشد که در همه جهات فعالیت کرده میتواند. کانتینرهای ترانسپورتی-پرتابی زمان آمادگی برای نبرد و زمان پرکردن مجدد را کاهش میدهند.
چشم و گوش «بوک-M3» — ستیشن رادار کثیرالاستفاده می باشد. یک قطعه متشکل از دو «بوک» میتواند همزمان تا 36 هدف را تعقیب و بر آنها آتش نمایند. «بوک-M3» میتواند یکجا با مجتمع دیگر دفاع هوایی — «تور- М2» که حدود نزدیک دفاعی را می پوشاند، فعالیت نماید.
در ترکیب «بوک-M3» مرکز قومانده، ستیشن کشف و هدف گیری، دو دستگاه مستقل آتشی خودرو 9А317М با شش راکت دافع هوای هدایت شونده، یک یا دو دستگاه ترانسپورتی-پرتابی با 12 راکت و همچنان ماشین ترانسپورتی-پرکننده شامل می باشند.
ساختن دستگاه های «بوک» را طراحان انستیتوت علمی-تحقیقاتی آلات سازی بنام تیخومیروف (حالا در کانسرن «الماس- انتیی» شامل است) در اواخر سال های 1970 آغاز کرده بود. اولین «بوک ها» جهت تسلیح اردوی شوروی در سالهای 1980 بکار گرفته شدند. مودل اول «بوک» اهداف هوایی را در ارتفاع تا 18 کیلومتر و فاصله تا 25 کیلومتر نابود ساخته میتوانست.
آخرین نوع «بوک» خود را در سوریه هنگام دفع ضربات راکتی بسیار خوب تبارز داده است. دستگاه روسی راکت های که از طیاره بمبارد B1-B امریکایی شلیک شده بودند، از بین برده است.
به مجتمع های سیار — مجتمع های راکتی دافع هوای خانواده «بوک» — در بازار بین المللی تسلیحات تقاضای ثابت وجود دارد. کمپنی «روس آبارون اکسپورت» با قزاقستان قرارداد صدرو یک قطعه مکمل «بوک» تا سال 2020 امضا کرده است. یک عده کشورهای شرق نزدیک و آسیا نیز به آنها علاقمندی نشان میدهند. «بوک-M3» — نوع چهارم مجتمع است که امکانات نوع صادراتی آن اندکی کاهش داده شده اند.
