این فیلم داستان غم‌انگیز دختر جوانی به «خاطره» را به نمایش می‌گذارد که سال‌های طولانی قربانی تجاوز جنسی پدرش بوده است. خاطره جدا از این که سه بار سقط جنین کرده است، اما بزرگ کردن دو کودک مشکلات تازه‌ای برایش رقم می‌زند و او نمی‌تواند در جامعه بگوید پدر فرزندانش کیست. در نهایت بار سنگین تجاوز پدر موجب می‌شود تا خاطره و مادرش تصمی بگیرند مقابل کامرۀ رسانه‌ها ظاهر شوند و این راز بزرگ را با مردم در میان بگذارند.
فیلم تصویر روزمرگی‌های زنی است که در راهرو‌های دادگاه‌های افغانستان دنبال عدالت می‌رود و قربانی خشونت شده است.
خاطره پس از سه سال تلاش و به کمک رسانه‌ها، سازمان‌های بین المللی و وکیل‌اش، بلاخره به عدالت می‌رسد.
خانم مانی در گفتگوی ویژه با خبرگزاری اسپوتنیک با آن که از نبود مکان خوب و کم‌مهری نهاد‌های فرهنگی شاکی است، اما موفق شده است تا دو بار فیلمش را در کابل به نمایش بگذارد.
او در مورد چالش‌های که به عنوان یک فیلم‌ساز زن با آن رو به رو است، می‌گوید:
«نمی‌توانم بگویم به عنوان فیلم‌ساز زن با چه چالش‌های رو به رو استم، چون زن و مرد فیلم‌ساز مشکلات فراون دارند. در کل فیلم ساختن در افغانستان کار آسانی نیست. چون این حرفه نه بودجه‌یی دارد و نه حمایت دولتی وجود دارد و نه هم سینمای معیاری برای نمایش فیلم وجود دارد. زن به عنوان یک زن و فیلم ساز در اجتماع جا نیفتاده و از زن به عنوان یک وسیله در سینما استفاده می‌شود. تصور این که یک زن بتواند سینماگر باشد، فیلم مولف تهیه کند و در جامعه تفکر ایجاد بکند، تا هنوز جا نیفتاده. هنوز هم فکر می‌کنیم زن کسی‌ست که در فیلم‌ها رقص می‌کند، مردی عاشق او می‌شود یا او عاشق مردی می‌شود».
به باور این فیلم‌ساز جوان، دید پایین جامعه نسبت به یک زن فیلم‌ساز و جدی نگرفتن او از آدرس همکاری های مردش، بیشتر از هر چیز دیگر آزار دهنده است.
صحرا مانی در مورد فرصت‌های که به عنوان یک فیلم‌ساز زن دارد، می‌گوید:
«حضور یک زن در جمع های که کاملا زنانه است، خیل آسان‌تر است. مثلا، من در مورد خانم‌های که قربانی تجاوز شده‌اند، خیلی راحت‌تر از یک مرد می‌توانم فیلم بسازم، چون خانم‌ها بیشتر از مرد ها با من احساس امنیت می‌کنند. من به عنوان یک فیلم‌ساز زن که در این جامعه تولد شده و بزرگ شده‌ام و با فرهنگ این جامعه آشنایی کامل دارم، بهتر از یک فیلم‌ساز زن امریکایی می‌توانم فیلم بسازم».
به گفته‌ی خانم مانی، ساخت فیلم «هزار و یک زن چو من» حدود چهار سال را در بر گرفت و تا اکنون در چندین جشواره بین‌المللی در آمریکا، کانادا و فرانسه به نمایش در آمده است.
صحرا مانی کارگردان و تهیه کننده فیلم‌های مستند است. از او تا اکنون سیزده فیلم با موضوعات زنان و کودکان در جشنواره‌های مختلف به نمایش درآمده است که یک شمار از این فیلم‌ها جوایز بین المللی را به دست آورده است.
مانی از جمله برگزار کننده‌های جشنوارۀ سالانۀ «پنجره‌یی رو به صلح» است.
