به گزارش اسپوتنیک، گروهی از محققان مرکز تحقیقات اقتصادی رانگار فریش در ناروی تایید نموده اند که ضریب میانگین بهره هوشی یا آی کیو (IQ) در میان باشندگان اروپای شمالی در چند دهه اخیر به‌طور چشم‌گیر کاهش یافته است. هرچند ماهیت دقیق این پدیده معلوم نیست، دانشمندان با رد بعضی از توضیحات احتمالی، از دلایل احتمالی دیگری نام برده اند که نتایج تحقیقات شان را در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences، نشر کرده اند.
در سال ۱۹۸۴ جیمس فلین، روانشناس و فیلسوف از زیلاند جدید نشان داد که ضریب بهره هوشی در کشورهای مختلف جهان در طول ۵۰ سال گذشته با سرعت ۳ امتیاز در یک دهه، افزایش می‌یافت. این پدیده اثر فلین نامیده شد.
اما اطلاعاتی که در نتیجه تحقیقات اخیر بدست آمده اند، نشان می‌دهند که اثر فلین در بعضی از کشورهای غربی ضعیف و حتی برعکس است.
دانشمندان چندین فرضیه را به شمول تاثیر تماشای تلویزیون، مهاجرت و باروری دیژنیک — رابطه معکوس بین هوش و باروری (افرادی که کم هوش و کم عقل اند، بیشتر اطفال بدنیا می‌آورند)، پیشنهاد نموده بودند.
دانشمندان اطلاعات مربوط به ۷۳۶۸۰۸ سربازان ناروژی را که در سال‌های ۱۹۶۲ تا ۱۹۹۱ بدنیا آمده اند، بررسی نموده اند. سن این افراد در هنگام بررسی به ۱۸ سال می‌رسید.
حد اوسط افرادی که در سال ۱۹۶۲ تولد شده بودند، ۹۹.۵ امتیاز بود، در حالیکه از متولدین سال ۱۹۷۵ به ۱۰۲.۳ امتیاز می‌رسید.
ضریب آی کیو در سال ۱۹۸۹ با کاهش ۲.۸ امتیاز به ۹۹.۴ امتیاز رسید، اما در سال ۱۹۹۱ افزایش یافته به ۹۹.۷ امتیاز می‌رسید. در کل این آمار با روند معکوس اثر فلین در سراسر جهان مطابقت داشت.
نتایج بررسی‌ها نشان داده اند که اثر فلین چنانکه در میان فامیل‌های مختلف دیده می‌شوند، در میان افراد مختلف در داخل فامیل نیز دیده شده اند.
بدین لحاظ، این پدیده نمی‌تواند به‌طور کامل به عواملی چون باروری دیژنیک، تحصیلات والدین و اندازه فامیل، محدود باشد.
با این حال، دانشمندان نمی‌توانند دقیقاْ بگویند که کدام یک از عوامل باقی‌مانده — تماشای تلویزیون، وخامت کلی سطح آموزش و پرورش و یا بدتر شدن شیوه زندگی، باعث کاهش عقل بشریت شده است.
