به گزارش اسپوتنیک، واشنگتن پست در مقاله‌ای به بررسی اوضاع در افغانستان پرداخته است. واشنگتن پست نوشته:" درقدم اول شورای کویته اساسا به گفت و گو علاقه مند نیست. ملاهیبت الله هم در برابر پیشنهادات صلح خاموش است. گروهی بدین باور اند که خاموشی وی علامت رضایت اوست اما درعین حال نشانه آن است که مایل به گفتگو نیست ، ازین رو حاضر نیست درین باره چیزی بگوید.
دوم، شرایط صلح چه گونه است؟
برفرض اگر طالبان مایل به مذاکره باشند که در این حال نیاز به اجماع عمومی است. به گفته واشنگتن پست، شرایط برای رسیدن به یک اجماع درافغانستان به دلیل منافع متضاد امریکا، دولت افغانستان و طالبان امری پیچیده است.
سوم، روزنامه می گوید که درین صورت بعید است سه عامل ذیدخل در قضیه (امریکا، افغانستان و طالبان) بتوانند بر دشواری های کنونی پیروز شوند. درافغانستان مشکل دیگری هم وجود دارد که همانا عاملی است که پروسه را تخریب می کند.
یک طرف ناراضی ممکن است با اجرای حمله بزرگ بر کابل یا قتل یکی از رهبران ارشد طالبان در جریان مذاکرات صلح، این پروسه را با استفاده از خشونت خنثی بسازد.
مشکل چهارم از نظر واشنگتن پست پیچیده گی این پروسه است. حتی اگر یک طرح قابل قبول برای همه طرف ها هم به میان آید، اصل تعهد طرف ها نسبت به شرایط یک مانع جدی است. جناح های متخاصم ازین نگران اند که طرف دیگر ممکن است نسبت به مقررات مذاکرات صلح وفادار نماند، بدین ترتیب جهت اجرای تعهدات میان طرف ها به یک عامل سوم ضرورت است که پروسه را تضمین کند.
واشنگتن پست چالش پنجم را با این سوال آغاز می کند که آیا احتمال آن وجود دارد که جنگ داخلی باردیگر به افغانستان بازگردد؟
به باور نویسنده روزنامه، حتی اگر قرار باشد طرفین منازعه برای دستیابی به یک معامله بر تمامی چالش ها غلبه کنند، سیاست داخلی رئیس جمهورغنی خود خطر اصلی بازگشت به جنگ داخلی است. دکترغنی توافق چند جانبه در مساله صلح را مطرح می سازد اما بسیاری از نیروهای شامل در دولت طرفدار مشارکت طالبان در تقسیم قدرت نیستند.
غنی چگونه می تواند با این چنین تهدید ها به مقابله برخیزد؟
او به قول فرزانه سیاست وفلسفه- روسلر- در «دام کودتا- جنگ داخلی» گیرمانده است.
غنی باید بین یک کودتای احتمالی از سوی جناح های شامل دولت و استمرار جنگ داخلی با گروه طالبان یکی را انتخاب کند. امکان این که او دوام جنگ با طالبان را نسبت به وقوع یک کودتا از داخل ترجیح بدهد، قوی تر است.
سپس واشنگتن پست نتیجه می گیرد که دسترسی به یک صلح پایدار در افغانستان، مشکل یک لایه نیست، بلکه مجموعه ای از پرش های بسیار قوی از روی موانع است و این بدین معنا است که ختم جنگ در افغانستان در‌آینده نزدیک از احتمال به دور است.
