سیاست دان جین شارپ (Gene Sharp) که آثار او راجع به مقاومت قهرآمیز سیاسی به اساس مفکوروی«بهار عربی» مبدل گشتند، با آرامی در خانه خود در بوستون به عمر 91 سالگی درگذشت.
شارپ تیزس های اساسای هوشمند مشهورترین نمایندگان مبارزه قهرآمیز علیه ستم را تجزیه و تحلیل کرد، آنها را به طرز خود مزین ساخت و فلسفه خود را در جهان پخش نمود — مشهورترین اثر او کتاب تحت عنوان «از دیکتاتوری بسوی دموکراسی: اساسات نظریاتی آزادی» (From Dictatorship to Democracy: A Conceptual Framework for Liberation) می باشد. این اثر بعد از نشر سر و صدا برپا کرد و عملاً به راهنما در باره شورش های قهرآمیز مبدل گشت.
آن را به ده ها زبان ترجمه کردند و مترجمین اکثراً خود فعالین بودند و آن را در بسیاری قیام ها و تظاهرات مردمی نقل میکردند.
پروفیسور بعد از تقاعد بر این سخت باور داشت که مردم عادی میتوانند دیکتاتوران را از قدرت محروم سازند، به رهبران مقاومت که از خشونت ترس داشتند، از طریق این مفکوره که تجاوزگران در نهایت امر در صورت کشور را اداره کرده نمی توانند، اگر کتله ها از آنها حمایت نکنند، دلایل ارایه میکرد.
خبر مرگ او در منزلش در بوستون در روز یکشنبه، 28 جنوری، در روز سه شنبه، تاریخ 30 جنوری، جمیله راقب (Jamila Raqib)، مدیر اجرائیه انستیتوت البرت اینشتین (Albert Einstein Institution) که او در سال 1983 در ماساچوسیتس بنیانگذاری نموده، تائید کرد.
راقب معلومات داد:« این جهان تاریک — شکوفانی استبداد، سلاح ذروی، مبارزه بابی عدالتی های نژادپرستانه — بود و او فهمید که هیچگونه وسیله و هیچگونه راه حل فوق العاده بر پیروزی بر ستمگری وجود ندارد. او دانش هزار ساله مردم را گردآوری کرد که بر ضد ستمگری مبارزه کرده بودند».
او طرفدار آشوبگری و بی نظمی و الهام بخش انقلابات رنگه از «انقلاب نارنجی» در اوکراین در سال 2004 تا «بهار عربی» در تونس و مصر و جنبش «اکوپای» بر ضد نابرابری های اقتصادی در سال 2011 در امریکا و سراسر جهان بود.
او 198 میتود اعمال قهرآمیز جدا کرد و آنها را مطابق ریسک ها، آمادگی و اثرگذاری مربوطه، جمع بندی نمود.
شارپ را بارها به جایزه نوبل نامزد کردند، ولی هیچگاه برنده آن نشد، ولی جوایز و تقدیرنامه های زیادی دیگر را به خاطر آثار خود دریافت کرد.
ریچارد ایراو (Ruaridh Arrow) ژورنالیست و کارگردان سینمایی انگلیسی که فلم مستند راجع به شارپ و اثرات محرکه کتاب او در سال 2012 ساخته، معلومات داد که شارپ اظهار نگرانی میکرد و میدانست که مقاومت میتواند به بهای زندگی مردم تمام شود.
قابل یاداوری است که شیوه های قهرآمیز مبارزه علیه نظام های موجود که «دانشمندان» غربی برای ملل دیگر پیشنهاد میکنند، به عامل اساسی مداخلات دول غربی و غارت ثروت های ملل بدون آن تهیدست کشورهای آسیایی و افریقایی مبدل میگردند. ما مثال های برازنده تبلیغ و تحقق عملی مبارزه قهرآمیز با استبداد را در همان اوکراین، کشورهای عربی، مانند عراق، سومالی، لیبیا، یمن، مصر و غیره مشاهده میکنیم. در دول غربی، در قدم اول در امریکا، حتی مظاهرات صلح آمیز به بی رحمی تمام سرکوب میگردند.
ریچارد ایراو معلومات داد که شارپ چنین نمایندگان مشهور مقاومت، مانند گاندی، هینری دیوید تورو، مارتین لوترکینگ-جوان و بسیاری ها را تحسین میکرد.
ولی نباید فراموش کرد که گاندی و شخصیت های متذکره طرفدران عدم تشدد بودند و به مبارزات صلح آمیز ترجیح میدادند.
شارپ به خاطر عدم اطاعت مدنی دوره حبس سپری کرده بود. او از اخذ اطلاعیه، وقتیکه او را به جنگ در کوریا جلب نموده بودند، امتناع ورزیده بود. واضح است که او دیگران را به شیوه های قهرآمیز مقاومت فرا میخواند، ولی خود نمی خواست در چنین مقاومت شرکت ورزد. اولین اثر شارپ در سال 1960 منتشر شد و عنوان آن بود «گاندی صاحب سلاح معاصر قدرت: سه حادثه تاریخی» (Gandhi Wields the Weapon of Modern Power: Three Case Histories)
