اگر چه در افغانستان غذاهای زیادی محلی مانند منتو، آشک و غیره وجود دارد که گاه ناگاهی خانواده ها این غذا ها را به شکل هوسانه در خانه های شان پخته می کنند و یا دوستان و خویشان خود را برای خوردن این غذاها دعوت می کنند. اما در دوره که غذاهای مدرن غربی در رستوران های کابل و دیگر شهرهای افغانستان رواج پیدا کرده غذاهای محلی مانند چاینکی، منتو و غیره از رونق نیافتاده و علاقه مندان خود را دارند که گاه ناگاهی هوس خوردن این غذاهای وطنی و با مزه را می کنند.
در این میان چاینکی که شبیه به شوربا است از گوشت گوسفند، دنبه، سیر و یا پیاز تهیه می شود و لذتی این غذا در این است که در چاینکی از روغن نباتی استفاده نمی شود، بلکه چربی گوشت گوسفند سبب می شود این غذا در داخل چاینک با روغنی که از گوشت جدا می شود، پخته شود.
اما برای اینکه معلوماتی بیشتری در این باره پیدا کنیم به سراغ یکی از هوتل های قدیمی چاینکی که در کوچه کاه فروشی موقعیت دارد رفتیم و با مالک این هوتل مصاحبه کوتاهی را انجام دادیم.
اسپوتنیک: لطف نموده خود را معرفی و بگویید چند سال است که مشغول این کار هستید؟
وحیدالله: نام من وحیدالله مشهور به بچه بروت است و نزدیک به 70 سال است که در این شغل از پدرکلان ما گرفته تا به مه مصروف پخت چاینکی هستیم.
اسپوتنیک: چاینکی که به عنوان غذای محلی افغانستان یاد می شود از چه مواد تهیه می گردد و در چه ظرفی پخته می شود؟
وحیدالله: طوری که از نام چاینکی معلوم است این غذا در چاینک ها پخته می شود و مواد که در چاینکی استفاده می شود عبارت است از گوشت گوسفند، بادمجان رومی و سیر می باشد.
اسپوتنیک: آیا چاینکی در روزگار ما که رستوران های مدرن با غذاهای غربی از مشتریان خود پذیرایی می کنند، بازار هوتل های که چاینکی پخته می کنند رونق دارد یا نه؟
وحیدالله: بلی هوتل های که چاینکی پخته می کنند مشتری زیادی دارند، چرا که چاینکی غذای وطنی ما است و مردم افغانستان غذاهای وطنی خود را دوست دارند که نمونه اش همین هوتل ما است که روزانه نزدیک به 100 تا 150 نفر مشتری دارد که از اقشار مختلف مردم برای خوردن چاینکی به هوتل ما تشریف می آورند.
اسپوتنیک: شنیده ایم که چاینکی هوتل شما در کابل مشهور است و مردم از راه های دور برای خوردن چاینکی در هوتل شما تشریف می آورند، می خواستیم بدانیم که چطور شد هوتل شما در چاینکی مشهور شود؟
وحیدالله: البته نمی خواهم از خود تعریف کنم، اما یک چیز را می خواهم بگویم که علت اصلی مشهور شدن و با مزه بودن چاینکی ما این است که ما از مواد تقلبی در پخت چاینکی استفاده نمی کنیم.
اسپوتنیک: شما گفتید نزدیک به 70 سال است که پدر کلان و پدر مرحوم شما و حالا شما در شغل پخت چاینکی هستید، برای ما جالب خواهد بود اگر بگویید که در زمان جنگ های کابل شما دست از این کار نکشیدید و مهاجر نشدید و جنگ های کابل آسیبی به شما و هوتل شما نرساند؟
وحیدالله: در جنگ های داخلی کابل هیچ آسیبی به ما نرسید و ما کار خود را ادامه دادیم و از کابل به هیچ جای دیگر مهاجر نشدیم.
اسپوتنیک: آیا مشتریان از طرز تهیه غذای شما راضی هستند و شما مشتری خارجی هم دارید؟
وحیدالله: تا هنوز که مشتریان از طرز تهیه غذای ما راضی هستند و هیچگونه شکایتی نداشته اند. اما درباره مشتری خارجی بگویم که ما مشتری خارجی نداریم.
گفت و گوی خود را با وحید الله پسر بزرگ میر میرزا مشهور به "بروت" که پس از مرگ پدر ادامه دهنده کسب و کار او شد و نگذاشت این رستوران به روی مشتریانش بسته شود در همین جا به پایان رساندیم و سراغ یکی از مشتریان اش را گرفتیم که در گوشه این هوتل نشسته و با بسیار اشتهای خوب مشغول صرف چاینکی هوتل بچه بروت بود. از این مشتری که نامش هزار گل است درباره مزه چاینکی بچه بروت پرسیدیم و او چنین به ما پاسخ داد:
هزار گل: نام من هزارگل راننده موتر شخصی سراچه می باشم و نزدیک به 20 سال است که مشتری هوتل بچه بروت هستم و همیشه چاشتانه در همین جا غذا می خورم.
او که در حال خوردن چاینکی بود درباره مزه چاینکی بچه بروت چنین گفت: چاینکی غذای وطنی خود ما است چرا که از گوشت گوسفند تازه و چربی خود گوسفند پخته میشه و زیاد به صحت آدم ضرر ندارد. من چاینکی خور هستم و همیشه در این هوتل چاینکی می خورم و چای می نوشم. لذت و مزه چاینکی این جا را هیچ جای دیگر ندارد.
