از سال ۲۰۰۹، ازدواج کودکان در افغانستان در سطح قانون ممنوع شده است. اما با آن هم، تا هنوز این ازدواج ها ادامه دارد.
با توجه به قانون مدنی افغانستان دختران می توانند از سن ۱۶ سالگی ازدواج کنند، اما در واقع عقد دختران از سنین پایین تر اتفاق می افتد.
در ماه اپریل، وزارت امور زنان برنامه بی سابقه ای ملی برای منع ازدواج کودکان را طرح ریزی نموده و بانوی اول کشور رولا غنی — یکی از سرسخت ترین حامیان این برنامه است.
لعل گل لعل، رئیس سازمان ملی حقوق بشر افغانستان به آژآنس خبری اسپوتنیک گفت: «تعداد زیاد از خانواده ها هنگام تولد و یا طفولیت فرزندان شانرا را به همدیگر نامزد میکنند، که مثال خوب خودم هستم. من در صنف دوم مکتب بودم که خانواد ام مرا با دختر دوساله کاکا ام نامزد کرد که خوشبختانه ما با هم در زندگی خوشحال هستیم، اما چنین اتفاقات مانند ما بسیار کم رخ میدهند».
اقای لعل گل می گوید که متاسفانه در افغانستان امکانات وجود ندارد که در قسمت جمع اوری ارقام ازدواج های اجباری فعالیت نمایند. وبا آن که این موضع در کشور مهم میباشد، مقام های دولتی، ارگان های عدلی و قضای در این قسمت نیز بی توجه مانده و تا هنوز مسولیت خود را درک نکرده اند.
باید گفت که در افغانستان وزارت امور زنان که برای بررسی چنین موضوعات تاسیس شده، توانمندی رسیدگی به قضایای مربوط به خانم های کشور را ندارد.
آنها (وزارت امور زنان) نمیتوانند ازدواج های اجباری اطفال را سالانه بررسی کنند و جلو چنین ازدواج ها را بگیرند.
به گفته این مدافع حقوق بشر، نداشتن آگاهی در مورد حقوق زنان، بیسوادی و فقر یکی از عوامل عمده ازدواج های اجباری اطفال می باشد.
فقر در افغانستان به حد رسیده که بزرگان خانواده توانمندی تربیه و نگهداری اطفال شانرا نداشتته و به همین دلیل آنها را به شکل حیوان میفروشند.
البته نقاط ضعیف فرهنگی نیز با عث ازدواج های اجباری اطفال میشوند.
باید یاد آور شد که تعداد از دختران بدلیل این که خانواده هایشان مجبور به ازدواج اجباری می کنند دست به خودکشی میزنند. چند قبل یک دختر ۱۷ ساله درشهر تالقان مرکزولایت تخار با خوردن ماده زهری به زندگی خود خاتمه داد.
لعل گل می گوید که متاسفانه امروز قوانین که جلو ازدواج های اجباری را بگیرند وجود ندارند، اما جامعه مدنی و ارگان های حقوق بشردر تلاش نهای شدن قانون خانواده هستند.
به گفته لعل گل این قانون در حال بررسی در وزارت عدلیه کشور قرار دارد و امید که بعد از بررسی توسط پارلمان و ولسی جرگه تصویب شود.
ویدیوی که چند قبل در شبکه های اجتماعی نشر شده بود روایت از ازدواج اجباری یک کودک که پدرش می خواست بزور عقدش کند خبر ساز شد. این دختر کوچک در جواب ملای محل می گوید " نه" و مادرش مخالف با این ازدواج اجباری در کنار او ایستاده است و سعی می کند با در آغوش کشیدن دخترش از او حمایت کند ولی او را آغوشش بیرون می کشند.
اما افغانستان یک کشور قبیلوی است و تا هنوز هم این فرهنگ میان بعضی از فامیل ها حاکم است. آنها هنوز هم فرزندان شانرا بدون خواست خود شان عقد می کنند و یا هم به بد می دهند.
طبق گزارش در سال ۲۰۱۶ ملل متحد، در افغانستان ۴٦ فیصد دختران زیر سن ١٨ سال ازدواج کرده اند که بیشتر این ازدواج ها، شکل اجباری را داشتند.
