مجموعه ای مقالات افشا شده به نام "فایل های افغانستان" مسمی گردیده. و امروز در جامعه استرالیایی و انگلیسی به انعکاسات بزرگ تبدیل شده است. باید گفته شود که انتشارات ABC بسیار شبیه به تحقیقات در آغاز این سال بود، که توسط منابع امریکایی The Intercept انجام شده بود. همان وخت The Intercept مسایل بزرگ را منتشر کرد، که عنوان ان «تیم جرایم —SEAL Team 6» بود. این مقاله با ارتباط جنایات است، که پرسونل نظامی واحد از نخبگان ایالات متحده امریکا در افغانستان مر تکب شدند.
اتهمات اصلی
نیروهای خاص استرالیا در خزان سال 2001 به افغانستان آمدند. در سال 2014، بخش عمده ای از قوای استرالیا از افغانستان خارج شدند، اما 400 سرباز همچنان به عنوان بخشی از عملیات "حمایت قاطع" در آن کشور به خدمت خود ادامه دادند. در افغانستان 26 هزار نظامیان استرالیا در فعالیت های محاربوی اشترک کردند. 41 سرباز استرالیایی در این کشور کشته، و اضافتر از 260 تن دیگر زخمی شدند. با توجه به مدارک از سال 2009 تا سال 2013 حداقل ده مواردی وجود دارد، که نیروهای ویژه استرالیا در اوقات خاص شلیک کردند و در نتیجه افغانهای غیر مسلح از جمله کودکان را کشتند.
در دو حادثه — که هر دو در سپتمبر سال 2013 به وقوع پیوست، تحت بررسی است. در مورد اول در جریان یک حمله بر خانه یک افغان با شش کودک اش که خواب بودند کشته شدند. و مورد دوم راجع به یک افغان زندانی بود که بایک سرباز استرالیایی یافت شده بود و سعی کرد تا سلاح او را بدست آورد اما به اصابت گلوله از پا درآمد. در قضیه دوم ماموران تحقیق نیروهای مسلح استرالیا به جزوتام رفتند، و گفتند که د خالت سرباز را به جنایات جنگی و قتل هویدا خواهد کرد. نیروهای ویژه از همکاری با تیم تحقیقاتی خودداری کردند و اعلام کرد که حکم تحقیقات معتبر نیست. گروب تحقیق تهدید کردند که توسط استعمال قوه از سرباز اسلحه گرفته شود. سلاح به معاینه و ازمایش سپرده شد. مگر در پایان
در سال 2013، در همان سال سرباز استرالیایی بالای دو افغان موترسایکل سوار غیر مسلح اتش گشود و راننده آن کشته شد. سپس وزارت دفاع استرالیا سعی کرد تا اصول و قوانین استعمال سلاح را وضع نماید. اما در عمل از آن استفاده ای کمی صورت گرفته است.
برای سربازان استرالیایی اجازه داده شده بود بر روی موترسایکل سواران که در مخابره با طالبان و دیگر گروه ها صحبت کنند آتش گشود. درعین زمان سربازان باید وضعیت را مطالعه و محکمه کرده و تصمیم اتخاذ نمایند طوری مثال موتر سایکل سوار مسلح است و یا بدون سلاح میباشد. با این حال داستانهای دیگری نیز وجود دارد در سال 2009 در اطاق که افغانها بود و باش داشتند مورد آتش قرار گرفت مگر شواهد نشان داد که این افراد با طالبان ارتبط نداشتند. نظامیان ویژه بم های دستی پرتاب کردند.کودکان در اطاق بودند. پنج کودک کشته شدند.
درسال 2013 نیروهای استرالیایی دشمن که درفاصله 1.3 کیلومتر دورتر بود حمله هوایی طلب کرد. هلیکوپترهای امریکایی بر افراد دیگر که چند صد متر دورتر از هدف اصلی بود آتشباری کردند که در نتیجه نوجوانان افغان و چند راس خر آنها را کشتند. در سال 2013 استرالیایی ها برای جستجوی طالبان در تلاشی یک خانه بر یک نفر آتش گشودند که گویا در اطاق زیر پتو سلاح را که طالبان برایش ارسال کرده پنهان کرده است. همانطور که معلوم شد در آنجا زیر لیاف پسر مخفی شده بود و گلوله در معده او اصابت کرده بود و از شدت جراحات در گذشت. و به خانواده این طفلک مبله 1500 دالر جبران خسارات پرداخته شد.
پنجه های قطع شده دست
در استرالیا یک موضوع دیگر توجه ویژه بخود گرفته است. در اپریل سال 2013 کماندو استرالیا از سه طالب که کشته شده بودند پنجه های دست راست آنها را قطع کرده اند. رسوایی در سال 2013 بوقوع پیوست مگر امروز پس از فاش شدن اسناد، مشخص شد که چه اتفاقی افتاده است. شریک سرباز سپس توضیح داد که عمل همکاران او — یک ضرورت تکتیکی بود بخاطر اینکه وخت نبود اثر انگشت، یا اسکن چشم از کشته شدگان را بگیرند و امر شد که هر چه عاجلتر توسط هلیکوپتر محل را ترک کنند همانطور که معلوم شد نه روز قبل از این واقعه تیم تحقیقاتی قوای مسلح استرالیا در این بخش با جزوتام فوق سمینار دایر کرده بود. که درسمینار گفته شده بود که شناسایی اجساد و جمع آوری اثر انگشت ضروری است. در نتیجه روابط میان افسران نیروهای ویژه و تفتیش خدمات نیروهای مسلح استرالیا تیره گردید. و هر دو ساختار شروع به متهم کردن یکدیگر کردند. و مسئولیت را بر دوش یک دیگر میندازد.
عکس العمل و نتیجه گیری
مطبوعات و جامعه به صراحت پاسخ داد اتهامات جدید استرالیایی ها در جنایات جنگی رنگ معافیت از مجازات رابه خود گرفته است. بی تفاوتی نسبت به زندگی افغان ها در میان نیروهای ویژه است. علاوه بر این، با توجه به برخی از مفسرین پنهان کاری از جرایم و ارزوی «ابتدا شلیک کن و بعد بپرسید» معمول شده.
از انجا که اتهمات جنگی در رابطه به نیرو های ویژه امریکایی، انگلیس، و استرالیایی ارتباط میگرند سوال پیدا میشود که ایا عملیات و استفاده گسترده قوتهای خاصی کشورهای غربی که بر اساس اطلاعات کشفی غیری قابل اعتماد به پیشبرده می شود، موثر است. عملیات تعرضی برای اهداف خاص، و پاک کردن قریه جات یکی پس دیگری به امید پیدا کردن مظنونان هر کدام آن مفهوم جداگانه دارد.
جزوتام های خاص- این پولیس و نیروهای نظامی معمول نیست. شانزده سال جنگ در افغانستان جریان دارد. نه هزاران عملیات، طالبان را نابود کرده نتوانستند و حمایت جمعیت کاهش نیافته است. در سال 2002، تعداد نیروهای طالبان هفت هزار تن بود. و در سال 2016 تعداد آنها به 25 هزار نفر رسید و تلفات متعدد در هر دو طرف بانهم تکتیک جنگ را تغییر نداده است.
