هزاران تظاهرکننده در پارک سراچخانه که میدان تقسیم حدود پنج کیلومتر با آن فاصله دارد تجمع کردند. حصر پولیس تردد از طریق قنات تاریخی والنس را که در شرایط بسته تنها راه رسیدن به تکسیم است، کاملا مسدود کرد. هم اعضای حزب و هم اعضای اتحادیه کارگری و بسیاری از کمونیست ها برای تظاهرات بیرون آمدند.
اوزگور اوزل، رهبر حزب مخالف CHP، در پارک ساراچانه سخنرانی کرد و گفت که هدف این حزب رسیدن به تقسیم است. او از پلیس خواست "از دستورات نامشروع اطاعت نکنند" و سپس با ماشین رفت. حدود ساعت 11:35 (زمان مصادف با زمان مسکو)، معترضان شروع به ضرب و شتم پولیس با چوب های روی پوستر و اشیاء بداهه کردند، پلیس ابتدا پاسخی نداد، اما سپس از گاز اشک آور استفاده کرد.
جمعیت برای مدتی متفرق شد. اول ماه می در ترکیه در رابطه با جشن روز کارگر و همبستگی تعطیل اعلام شد، احزاب و فعالان سیاسی از تظاهرات گسترده خبر دادند. علی یرلیکایا، وزیر کشور گفت که مانند سال های اخیر، هرگونه تظاهرات در میدان تقسیم در مرکز ممنوع خواهد بود، اما با وجود این، حزب مخالف جمهوری خواه خلق (CHP) از حامیان خود خواست تا به سمت تقسیم راهپیمایی کنند و طرفداران کردها نیز به آن پیوستند.
حزب DEM یرلیکایا خاطرنشان کرد که درخواست ها برای سازماندهی یک اقدام در تقسیم از سوی "تروریست ها" است. اعتراضات علیه ساخت و ساز و قطع درختان پارک گزی در میدان تقسیم در سال 2013 به اعتراضات طولانی مدت در سراسر کشور تبدیل شد که در 31 می 2013 در استانبول آغاز شد. نصف ولایات ترکیه و ترک های مقیم کشورهای اروپایی از معترضان حمایت کردند. این اعتراضات به موجی از اعتراضات علیه سیاست های دولت تبدیل شد.