به گزارش اسپوتنیک، ملیتوپل در 6 اکتبر 1941 توسط نیروهای آلمانی اشغال شد و در 23 اکتبر 1943 در جریان عملیات تهاجمی ملیتوپل توسط نیروهای جبهه جنوبی آزاد شد. هدف از این عملیات شکست گروه نیروهای آلمانی فاشیست مدافع خط رودخانه مولوچنایا، آزادسازی شمال تاوریا و دسترسی به پایین دست دنیپر بود.
پس از عملیات تهاجمی استراتژیک دونباس، نیروهای شوروی در 20 سپتامبر 1943 به بخش جنوبی "دیوار شرقی" بر روی رودخانه مولوچنایا رسیدند. فرماندهی آلمان به حفظ این مواضع توسط نیروهای ارتش 6 میدانی اهمیت زیادی داد: نیروهای جنرال پیاده نظام کارل هولیت خط اصلی تدارکات ارتش هفدهم در کریمه را پوشش دادند - راه آهنی که از زاپوروژیااز طریق ملیتوپلمی گذرد.
خط انتخاب شده توسط آلمانی ها در نزدیکی ملیتوپل یک موقعیت دفاعی قوی بود: ردیف جلویی آن در امتداد تعدادی از ارتفاعات فرماندهی قرار داشت که به طور قابل اعتمادی توسط رودخانه مولوچنایابا ساحل غربی بسیار شیب دار پوشیده شده بود. بنابراین، فرماندهی آلمان این فرصت را داشت که نیروهای اصلی را در مرکز متمرکز کند، که به طور قابل توجهی مقاومت دفاع از خط رودخانه مولوچنایا را افزایش داد، به ویژه با در نظر گرفتن تشکیلات ارتش هفدهم که از کریمه وارد شد.
حمله در 26 سپتامبر 1943 آغاز شد. از روز اول جنگ به شدت سرسخت و طولانی شد. تا 30 سپتامبر، تشكل‌های شوروی فقط دو تا ده كيلومتر به دفاع دشمن نفوذ كردند. از 1 اکتبر تا 8 اکتبر، نیروهای جبهه جنوبی در خطوط تسخیر شده ادغام شدند، شناسایی و نبرد در مناطق انفرادی برای بهبود مواضع خود و تصرف سنگرهای دشمن انجام دادند، عقب، مهمات را پرورش دادند و دوباره گروه بندی کردند.
در 9 اکتبر، واحدهای ارتش سرخ حملات خود را از سر گرفتند. نیروهای جبهه جنوب در مسیر اصلی برای دومین بار نتوانستند بر منطقه دفاعی تاکتیکی دشمن غلبه کنند و در عمق این پدافند جنگیدند و در برخی مناطق از یک تا هشت کیلومتری پیشروی کردند. ششمین ارتش میدانی موفق شد با جمع آوری ذخایر از کریمه و دریافت نیروهای کمکی، پیشرفت در حال ظهور را به تاخیر بیاندازد و پیشروی نیروهای شوروی را متوقف کند. در این دوره آلمانی ها از هواپیماها، تانک ها و توپ های ضدتانک خود در منطقه نفوذ حداکثر استفاده را کردند.
این وضعیت فرمانده جبهه ارتش، جنرال فئودور تولبوخین را مجبور کرد که تمایل به دستیابی به نتیجه قاطع در جهت حمله اصلی قبلی را رها کند و ارتش 51، 19تانک و 4 گروه سپاه سواره نظام را به جناح چپ جبهه بفرستد تا ارتش 28 را در رسیدن به موفقیت همراهی کند که در 10 اکتبر به حومه جنوبی ملیتوپل رسید.
در طول 15 و 16 اکتبر، نبرد در ملیتوپل بسیار شدید بود. در این روزها و روزهای بعدی، تلاش نیروهای شوروی بر تصرف شهر به عنوان مرکز اصلی دفاع آلمان در رودخانه مولوچنایا متمرکز بود. نبرد سرسختانه شامل حملات و ضدحمله های مکرر در هر خیابان، بلوک و خانه بود. یگان های ارتش 51 با تصرف مستمر بلوک به بلوک و انهدام نیروی انسانی و تجهیزات دشمن، تا پایان 20 اکتبر بخش مرکزی شهر را به طور کامل پاکسازی کردند.
در 21 اکتبر، در نتیجه اقدامات هماهنگ واحدهای ارتش سرخ، بلوک 9 ملیتوپل از اشغال آزاد شد و در 23 اکتبر شهر به طور کامل پاکسازی شد.
با تصرف ملیتوپل، سرنوشت کل پدافند دشمن مشخص شد و راه برای ورود نیروهای شوروی به عمق عملیاتی دفاع آلمان با حرکت آزادانه به سمت غرب و کریمه باز شد.
به یاد قهرمانانی که در نبردهای شهر جان باختند، بنای یادبود گور دسته جمعی در سال 1967 افتتاح شد. این یک قبرستان نظامی است که بقایای 2338 سرباز ارتش سرخ در آن دفن شده است.