به گزارش اسپوتنیک، این سازمان برآورد کرده است که برای کمک به ۱۱۴ هزار نفر از آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه‌های هرات دست‌کگم به ۹۳.۶ میلیون دالر بودجه نیاز است.
"دانیل پیتر اندریس"، هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل که به تازگی از مناطق آسیب‌دیده از زلزله هرات بازدید کرده بر حمایت از تلاش‌های اولیه برای کمک به این آسیب‌دیدگان تاکید کرده است.
اوچا گفت که تیم‌های بشردوستانه در محلات آسیب‌دیده حضور دارند.
اوچا همچنین اعلام کرد، که بیش از ۶۶ هزار نفر در چند ولسوالی هرات در زمین‌لرزه آسیب دیده‌اند.
در تازه‌ترین گزارش اوچا آمده است که ولسوالی های انجیل، بدترین آسیب را از زمین‌لرزه‌های اخیر دیده اما با ارزیابی‌ها، شمار تلفات و خسارت‌ها افزایش می‌یابد.
این سازمان گفته است: بازماندگان زمین‌لرزه، خانه، اموال و معیشت خود را از دست داده‌اند. چادرها و سایر اقلام غیرخوراکی از جمله پتو و لباس گرم به آن‌ها ارائه می‌شود تا به عنوان بخشی از واکنش اولیه بشردوستانه از آن‌ها محافظت فوری صورت گیرد.
اوچا همچنین گفته است: سازمان‌های بشردوستانه همچنین آب، تجهیزات و مراقبت‌های بهداشتی اضطراری را ارائه می‌دهند.
سازمان جهانی بهداشت (WHO) نیز روز گذشته (پنج‌شنبه) اعلام کرد: برای فراهم کردن خدمات بهداشتی به آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه هرات، به ۷.۹ میلیون دالر بودجه نیاز است و این بودجه برای ارائه خدمات بهداشتی به آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه هرات در شش ماه آینده است.
این سازمان اظهار داشت که زمین‌لرزه‌های بیشمار روستاها را در هرات کاملاویران کرده و هزاران نفر را آواره کرده است. این سازمان افزود بسیاری از خانواده‌های آواره به کمک‌های فوری بشردوستانه نیاز دارند.
بر اساس گزارش اولیه سازمان جهانی بهداشت، دست‌کم ۴۰ مرکز بهداشتی در ۹ ولسوالی آسیب دیده‌اند.
اوچا اعلام کرد، که ۱۴۸۰ نفر در زمین‌لرزه‌های هرات جان باخته‌اند و نیمی از این کشته‌شدگان، زن بوده‌اند و همچنین دو هزار نفر نیز زخمی شده‌اند. با این حال برخی رسانه‌های خبری در آخرین گزارش‌ها شمار جان‌باختگان این زلزله‌ها را حدود ۲۵۰۰ تن اعلام کرده‌اند.
آیا کمک های بین المللی حیف و میل شده است؟
دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی پول فراوان به زلزله‌زدگان هرات فرستادند، ولی گروه طالبان ممکن این کمک ها را حیف و میل کرده باشند. اگر چنین نمی‌بود، یک زن شب‌هنگام به اثر سردی هوا در پارک ترقی این ولایت جان نمی‌داد. طرفه این که پارک ترقی در خیابان روبه‌روی ساختمان مقام ولایت هرات که اینک در کنترل طالبان است، قرار دارد. بدون شک، جان‌باختن این زن، لکه ننگ بر جبین امارت طالبانی است. گفته می‌شود به علت شدت سرما و نبود امکانات از قبیل توشک، کمپل و سایر وسایل گرمایشی جان باخته است. این در حالی است که میلیون‌ها دالر به نام کمک به زلزله‌زدگان وارد افغانستان شده است. روشن است که کسی جز طالبان صلاحیت حیف و میل کمک‌ها را ندارد. وقتی زلزله‌زدگان در فصل سرما به نیاز اولیه شان دست پیدا نکرده‌اند، مشخص است که کمک‌ها به جیب طالبان واریز شده است.
۲- نگاه تبعیض‌آمیز به هرات
برای همه روشن است که طالبان نسبت به وقوع زلزله مرگبار هرات حساسیت و تحرک جدی به خرج ندادند، آن‌گونه که هنگام وقوع زلزله در ولایت‌های خوست و پکتیکا تقلا کردند و در بیرون‌کردن اجساد از زیر آوار سهم گرفتند. این دوگانه عمل‌کردن ثابت می‌کند که طالبان عرق قومی دارند، به‌گونه‌ای که حتا هنگام وقوع بلایای طبیعی نمی‌توانند آن را کتمان کنند. اگر قدرت افکار عامه در میان نمی‌بود و عمق فاجعه بیش‌تر برملا نمی‌شد، ملا عبدالغنی برادر، معاون رییس‌الوزرای طالبان، هرگز به هرات سفر نمی‌کرد. نکته جالب توجه این است که طالبان پس از سه‌روز زمانی که انتقادها بابت سکوت مرگبار شان در فضای مجازی بیش‌تر شد، نماینده‌شان را به هرات فرستادند. این در حالی است که سال گذشته، دو مقام طالبان (ملا یعقوب و انس حقانی) به خاطر نجات جان کودکی که در چاه افتاده بود، به ولایت زابل سفر کردند. سفر مقام‌های طالبان به دورترین روستا به خاطر نجات جان یک نفر، و بی‌تفاوتی‌شان در برابر بحران هرات که هزاران نفر را به خاک سیاه افکنده، پرسش بزرگ در ذهن شهروندان افغانستان است که تا هنوز پاسخ نیافته است.
۲- نگاه تبعیض‌آمیز به هرات
برای همه روشن است که طالبان نسبت به وقوع زلزله مرگبار هرات حساسیت و تحرک جدی به خرج ندادند، آن‌گونه که هنگام وقوع زلزله در ولایت‌های خوست و پکتیکا تقلا کردند و در بیرون‌کردن اجساد از زیر آوار سهم گرفتند. این دوگانه عمل‌کردن ثابت می‌کند که طالبان عرق قومی دارند، به‌گونه‌ای که حتا هنگام وقوع بلایای طبیعی نمی‌توانند آن را کتمان کنند. اگر قدرت افکار عامه در میان نمی‌بود و عمق فاجعه بیش‌تر برملا نمی‌شد، ملا عبدالغنی برادر، معاون رییس‌الوزرای طالبان، هرگز به هرات سفر نمی‌کرد. نکته جالب توجه این است که طالبان پس از سه‌روز زمانی که انتقادها بابت سکوت مرگبار شان در فضای مجازی بیش‌تر شد، نماینده‌شان را به هرات فرستادند. این در حالی است که سال گذشته، دو مقام طالبان (ملا یعقوب و انس حقانی) به خاطر نجات جان کودکی که در چاه افتاده بود، به ولایت زابل سفر کردند. سفر مقام‌های طالبان به دورترین روستا به خاطر نجات جان یک نفر، و بی‌تفاوتی‌شان در برابر بحران هرات که هزاران نفر را به خاک سیاه افکنده، پرسش بزرگ در ذهن شهروندان افغانستان است که تا هنوز پاسخ نیافته است.
یادآروی می کنیم، که ولسوالی زنده‌جان ولایت هرات روز شنبه، ۱۵ میزان سال روان خورشیدی، گواه زلزله مرگبار و ویران‌گر بود و ساکنان این شهر باستانی را در گلیم سوگ نشاند. آرامش هنوز به هرات برنگشته و شهروندان این شهر به روی جاده‌ها و پارک‌ها در درون خیمه‌ها در هوای سرد خزانی شب و روز می‌گذرانند؛ چون که هنوز از وحشت ناشی از زلزله به خود نیامده‌اند و نمی‌توانند به خانه‌های شان برگردند. در این میان چیزی که مهم است، ناکامی گروه طالبان در مهار بحران است. این گروه چنان بی‌خیال است که گویی در هرات آرامش حاکم است و اتفاق خاصی نیفتاده است.