به گزارش اسپوتنیک، انتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد به وزیران خارجه ارمنستان و آذربایجان بر لزوم پایبندی به آتش بس اشاره کرد.
او روز شنبه با آرارات میرزویان و جیحون بایراموف دیدارهای جداگانه ای داشت.
در این بیانیه آمده است: "دبیر کل نسبت به تشدید تنش‌های نظامی پسین در منطقه ابراز نگرانی کرد و بر اهمیت پایبندی دقیق به آتش‌بس تأکید کرد".
آذربایجان در 19 سپتامبر "اقدامات ضد تروریستی محلی" را برای بازگرداندن نظم قانون اساسی در قره باغ آغاز کرد. ایروان آنچه در حال وقوع است را تجاوز خواند و اعلام کرد که هیچ واحد ارمنی در قره باغ وجود ندارد. یک روز بعد، با میانجیگری نیروهای نگهبان صلح روسی، توافقی در مورد آتش بس در قره باغ حاصل شد؛ از جمله شروط آتش بس، به ویژه خلع سلاح نیروهای ارمنی و عقب نشینی تجهیزات سنگین بود.
یادآوری می کنیم، که قره باغ کوهستانی منطقه ای در ماوراء قفقاز است، که نزدیک به همه ای باشندگان این منطقه ارمنی هستند.
در سال 1923، این منطقه وضعیت یک منطقه خودمختار را در داخل جمهوری آذربایجان دریافت کرد. در سال 1988 جنبشی برای اتحاد دوباره با ارمنستان در قره باغ آغاز شد. در 2 سپتامبر 1991 استقلال از آذربایجان اعلام شد و نام آن به جمهوری قره باغ تغییر کرد. از سال 1992 تا 1994، آذربایجان تلاش کرد کنترل جمهوری خودخوانده را به دست گیرد؛ این عملیات نظامی تمام عیار بود که طی آن 30 هزار نفر کشته شدند. در سال 1994، طرفین بر سر آتش بس توافق کردند، اما وضعیت جمهوری هرگز مشخص نشد. در پایان سپتامبر 2020، جنگ در قره باغ کوهستانی از سر گرفته شد. در شب 10 نوامبر، آذربایجان و ارمنستان با پا درمیانی مسکو توافق کردند آتش بس کامل کنند و در مواضع اشغالی باقی بمانند و اسیران و جسدهای کشته شدگان را مبادله کنند. نیروهای نگهبان صلح روسیه اکنون در منطقه از آن میان در دهلیز لاچین جا به جا هستند. سال گذشته، ایروان و باکو با میانجیگری روسیه، ایالات متحده و اتحادیه اروپا، بحث درباره پیمان صلح آینده را آغاز کردند. در پایان ماه می امسال، نیکول پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان گفت، که ایروان آماده است تا حاکمیت آذربایجان را در داخل مرزهای شوروی، یعنی همراه با قره باغ، به رسمیت بشناسد. در ماه سپتامبر، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه خاطرنشان کرد، که رهبری ارمنستان اساساً حاکمیت آذربایجان بر قره باغ را به رسمیت شناخته است. همانطور که الهام علی اف، رهبر آذربایجان گفت، اگر ایروان موضع خود را تغییر ندهد، آذربایجان و ارمنستان ممکن است پیش از پایان سال قرارداد صلح امضا کنند.
در سال 1923، این منطقه وضعیت یک منطقه خودمختار را در داخل جمهوری آذربایجان دریافت کرد. در سال 1988 جنبشی برای اتحاد دوباره با ارمنستان در قره باغ آغاز شد. در 2 سپتامبر 1991 استقلال از آذربایجان اعلام شد و نام آن به جمهوری قره باغ تغییر کرد. از سال 1992 تا 1994، آذربایجان تلاش کرد کنترل جمهوری خودخوانده را به دست گیرد؛ این عملیات نظامی تمام عیار بود که طی آن 30 هزار نفر کشته شدند. در سال 1994، طرفین بر سر آتش بس توافق کردند، اما وضعیت جمهوری هرگز مشخص نشد. در پایان سپتامبر 2020، جنگ در قره باغ کوهستانی از سر گرفته شد. در شب 10 نوامبر، آذربایجان و ارمنستان با پا درمیانی مسکو توافق کردند آتش بس کامل کنند و در مواضع اشغالی باقی بمانند و اسیران و جسدهای کشته شدگان را مبادله کنند. نیروهای نگهبان صلح روسیه اکنون در منطقه از آن میان در دهلیز لاچین جا به جا هستند. سال گذشته، ایروان و باکو با میانجیگری روسیه، ایالات متحده و اتحادیه اروپا، بحث درباره پیمان صلح آینده را آغاز کردند. در پایان ماه می امسال، نیکول پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان گفت، که ایروان آماده است تا حاکمیت آذربایجان را در داخل مرزهای شوروی، یعنی همراه با قره باغ، به رسمیت بشناسد. در ماه سپتامبر، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه خاطرنشان کرد، که رهبری ارمنستان اساساً حاکمیت آذربایجان بر قره باغ را به رسمیت شناخته است. همانطور که الهام علی اف، رهبر آذربایجان گفت، اگر ایروان موضع خود را تغییر ندهد، آذربایجان و ارمنستان ممکن است پیش از پایان سال قرارداد صلح امضا کنند.