به گزارش اسپوتنیک، انار عوضوف، رئیس سرویس مطبوعاتی وزارت دفاع آذربایجان روز سه شنبه در یک نشست خبری گفت: بیش از 60 سنگر رزمی نیروهای مسلح ارمنستان در قره باغ زیر کنترل ارتش آذربایجان درآمده است.
وی افزود: "در جریان فعالیت های انجام شده بیش از 60 موقعیت رزمی ایجاد شده توسط تشکیلات نیروهای مسلح ارمنستان زیر کنترل ارتش آذربایجان قرار گرفت که بالغ بر 20 خودروی جنگی، بیش از 40 دستگاه توپخانه، تا 30 خمپاره، دو فروند ضد هوایی موشک انداز، دو ایستگاه رزم رادیو الکترونیک مورتیرا و سایر تجهیزات نظامی متعلق به یگان های نیروهای مسلح ارمنستان خنثی شد".
یادآوری می کنیم، که قره باغ کوهستانی منطقه ای در ماوراء قفقاز است، که نزدیک به همه ای باشندگان این منطقه ارمنی هستند.
در سال 1923، این منطقه وضعیت یک منطقه خودمختار را در داخل جمهوری آذربایجان دریافت کرد. در سال 1988 جنبشی برای اتحاد دوباره با ارمنستان در قره باغ آغاز شد. در 2 سپتامبر 1991 استقلال از آذربایجان اعلام شد و نام آن به جمهوری قره باغ تغییر کرد. از سال 1992 تا 1994، آذربایجان تلاش کرد کنترل جمهوری خودخوانده را به دست گیرد؛ این عملیات نظامی تمام عیار بود که طی آن 30 هزار نفر کشته شدند. در سال 1994، طرفین بر سر آتش بس توافق کردند، اما وضعیت جمهوری هرگز مشخص نشد. در پایان سپتامبر 2020، جنگ در قره باغ کوهستانی از سر گرفته شد. در شب 10 نوامبر، آذربایجان و ارمنستان با پا درمیانی مسکو توافق کردند آتش بس کامل کنند و در مواضع اشغالی باقی بمانند و اسیران و جسدهای کشته شدگان را مبادله کنند. نیروهای نگهبان صلح روسیه اکنون در منطقه از آن میان در دهلیز لاچین جا به جا هستند. سال گذشته، ایروان و باکو با میانجیگری روسیه، ایالات متحده و اتحادیه اروپا، بحث درباره پیمان صلح آینده را آغاز کردند. در پایان ماه می امسال، نیکول پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان گفت، که ایروان آماده است تا حاکمیت آذربایجان را در داخل مرزهای شوروی، یعنی همراه با قره باغ، به رسمیت بشناسد. در ماه سپتامبر، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه خاطرنشان کرد، که رهبری ارمنستان اساساً حاکمیت آذربایجان بر قره باغ را به رسمیت شناخته است. همانطور که الهام علی اف، رهبر آذربایجان گفت، اگر ایروان موضع خود را تغییر ندهد، آذربایجان و ارمنستان ممکن است پیش از پایان سال قرارداد صلح امضا کنند.
در سال 1923، این منطقه وضعیت یک منطقه خودمختار را در داخل جمهوری آذربایجان دریافت کرد. در سال 1988 جنبشی برای اتحاد دوباره با ارمنستان در قره باغ آغاز شد. در 2 سپتامبر 1991 استقلال از آذربایجان اعلام شد و نام آن به جمهوری قره باغ تغییر کرد. از سال 1992 تا 1994، آذربایجان تلاش کرد کنترل جمهوری خودخوانده را به دست گیرد؛ این عملیات نظامی تمام عیار بود که طی آن 30 هزار نفر کشته شدند. در سال 1994، طرفین بر سر آتش بس توافق کردند، اما وضعیت جمهوری هرگز مشخص نشد. در پایان سپتامبر 2020، جنگ در قره باغ کوهستانی از سر گرفته شد. در شب 10 نوامبر، آذربایجان و ارمنستان با پا درمیانی مسکو توافق کردند آتش بس کامل کنند و در مواضع اشغالی باقی بمانند و اسیران و جسدهای کشته شدگان را مبادله کنند. نیروهای نگهبان صلح روسیه اکنون در منطقه از آن میان در دهلیز لاچین جا به جا هستند. سال گذشته، ایروان و باکو با میانجیگری روسیه، ایالات متحده و اتحادیه اروپا، بحث درباره پیمان صلح آینده را آغاز کردند. در پایان ماه می امسال، نیکول پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان گفت، که ایروان آماده است تا حاکمیت آذربایجان را در داخل مرزهای شوروی، یعنی همراه با قره باغ، به رسمیت بشناسد. در ماه سپتامبر، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه خاطرنشان کرد، که رهبری ارمنستان اساساً حاکمیت آذربایجان بر قره باغ را به رسمیت شناخته است. همانطور که الهام علی اف، رهبر آذربایجان گفت، اگر ایروان موضع خود را تغییر ندهد، آذربایجان و ارمنستان ممکن است پیش از پایان سال قرارداد صلح امضا کنند.