چرا ادغام اکوس و ناتو خطری جدی برای آسیا و اقیانوسیه ایجاد می کند؟

به گزارش اسپوتنیک، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه روز سه شنبه در سخنرانی خود در یازدهمین کنفرانس مسکو درباره امنیت بین المللی خاطرنشان کرد: ایالات متحده با تشکیل انجمن های نظامی-سیاسی جدید زیر کنترل واشنگتن به دنبال اصلاح نظام روابط بین دولتی در منطقه آسیا و اقیانوسیه است.

رئیس جمهور روسیه تاکید کرد: ما رد نمی کنیم که آنها به دنبال ادغام کامل ناتو با ساختارهای نوظهور بلوک اکوس هستند.

طبق گفته پروفسور جو سیراکوزا، دانشمند علوم سیاسی و رئیس دانشگاه جهانی آینده، دانشگاه کرتین، دولت ایالات متحده در سال های اخیر حضور نظامی خود را در منطقه تقویت کرده است، بلوک های جدیدی را تشکیل داده و تلاش می کند تا آنها را با هم سازگار کند.

سیراکوزا به اسپوتنیک گفت: "وزیر دفاع، لوید آستین، در اطراف فیلیپین، جاپان، کوریای جنوبی، استرالیا می دود و در مورد تعمیق تعهدات استراتژیک، در مورد دوبرابر کردن سیاست ها، دکترین ها و پایگاه های امریکایی صحبت می کند. این تلاش می‌کند تا دارایی‌های این کشورها را برای استفاده ایالات متحده قرار دهد، این واقعاً چگونه انجام می‌شود. این کار از طریق وزارت دفاع انجام می‌شود".

این استاد در ادامه گفت: "فکر می کنم با ترس ها هم بازی می کند. به خاطر داشته باشید که در حال حاضر 193 کشور در جهان وجود دارد. و اینها همه دولت های ملت هستند و بسیار سخت است که مردم را وادار به انجام کاری که شما می خواهید بکنید. قدرت های بزرگ راهی برای فشار دادن به خود دارند. من فکر می کنم این کار از طریق دیپلماسی نرم نیز انجام می شود. شما باید به مردم اجازه دهید فکر کنند که اهداف شما اهداف آنها هستند و اهداف شما اهداف آنها هستند و آنچه انجام می دهید به نفع آنهاست. منظورم این است که این کار به نوعی انجام چنین چیزی می شود".

فرمت اکوس/ AUKUS در 15 سپتامبر 2021 اعلام شد. در دو سال گذشته، ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا به یک قرارداد بزرگ زیردریایی هسته‌ای دست یافته‌اند و شروع به کشف فن‌آوری‌های نظامی جدید، از جمله ازدحام پهپادها کرده‌اند. نیوزلند - نزدیکترین همسایه استرالیا - ظاهراً در حال بررسی پیوستن به این بلوک است. اخیراً کشور اقیانوس آرام دکترین نظامی خود را بازسازی کرد و از چین - شریک تجاری اصلی خود - به عنوان یک چالش فزاینده برای "قوانین و هنجارهای بین المللی موجود" نام برد. ولینگتون نوسازی نیروهای مسلح خود را آغاز کرده است و خواستار افزایش قابلیت همکاری با متحدان و شرکای خود شده است.

با وجود اینکه جاپان در قالب اکوس/ AUKUS شرکت نمی کند، یک پیمان دفاعی با استرالیا، یکی از شرکت کنندگان فرمت سه جانبه، منعقد کرده است. این معاهده اوایل ماه جاری اجرایی شد. علاوه بر این، جاپان بخشی از گفتگوی چهارجانبه امنیتی یا چهارجانبه است که بین استرالیا، هند، جاپان و ایالات متحده تشکیل شد. جاپان همچنین در اواخر سال گذشته برنامه نوسازی نظامی جسورانه ای را در چارچوب استراتژی امنیتی جدید آغاز کرد. آخرین برگه سفید دفاعی توکیو در سال 2023 که توسط نخست وزیر فومیو کیشیدا و دولت وی تصویب شد، در مورد ظهور چیزی کمتر از "عصر بحران جدید" هشدار می دهد و از روسیه، چین و کوریای شمالی به عنوان چالش های اصلی جاپان نام می برد.

ایگور ایستومین، محقق ارشد در مرکز مطالعات پیشرفته امریکا (MGIMO) در صحبت با اسپوتنیک در اوایل این هفته تاکید کرد، که پیمان‌ها و بلوک‌های متعددی که توسط واشنگتن و متحدانش تشکیل شده‌اند "همه با یکدیگر در هم تنیده شده‌اند و همه این هدف بازدارندگی را دنبال می‌کنند".

سیراکوزا موافقت کرد، که "ادغام" اکوس/ AUKUS با ناتو یک سناریوی قابل قبول است.

این کارشناس می‌گوید: "ادغام‌هایی که از آن صحبت می‌کنند، برای نمونه، مانند بازی‌های جنگی است". استرالیا به تازگی بازی های جنگی را در سواحل شمالی استرالیا برگزار کرده است. سیزده کشور، از جمله آلمان از ناتو و جاپان در آنجا بودند و برخی از آنها برای اولین بار در آنجا بودند. این یکی از راه های ادغام چیزها است - توسعه، ترویج بازی های جنگی است. و برای این کارها و تشویق به اضافه کردن مردان و مواد در کشورهای دیگر هزینه کنید. منظورم این است که این یکی از روش هایی است که انجام می شود. در واقع همه اینها در سطح نظامی اتفاق می‌افتد، برخی از آن‌ها در سطح سیاسی از طریق دیپلماسی نرم و مانند آن اتفاق می‌افتد، اما من فکر می‌کنم این یک رویکرد دفاعی و دیپلماسی، از نوع دیپلماسی نرم با این کشورها است".

در واقع، واشنگتن این واقعیت را کتمان نمی‌کند که قرار است بلوک‌ها و پیمان‌های متحد در منطقه آسیا و اقیانوسیه به صورت هماهنگ عمل کنند.

در 18 اپریل، دریاسالار جان سی. آکیلینو، فرمانده نیروی دریایی ایالات متحده در فرماندهی هند و اقیانوس آرام ایالات متحده (USINDOPACOM)، در برابر کمیته خدمات مسلح مجلس نمایندگان امریکا شهادت داد و دیدگاه پنتاگون از "استراتژی هند و اقیانوس آرام" واشنگتن را تشریح کرد.

آکیلینو به قانونگذاران امریکایی گفت، که USINDOPACOM با AUKUS، شراکت دیپلماتیک چهارگانه، سازمان اطلاعاتی Five Eyes Anglophone و سایر بلوک‌ها به منظور "اجرای فعالیت‌های همکاری امنیتی، آموزش و تمرین‌ها برای تقویت این روابط، ایجاد ظرفیت شریک، و سایر بلوک‌ها افزایش قابلیت همکاری است".

این فرمانده همچنین خاطرنشان کرد، که پنتاگون به همراه متحدان ایالات متحده در حال ایجاد "خوشه" در آسیا و اقیانوسیه است که در آن "نیروهای مشترک مستقر و چرخشی مسلح با قابلیت های مرگبار" مستقر خواهند شد. او خواستار افزایش بازدارندگی علیه چین، روسیه و کوریای شمالی شد و مدعی شد که "نظام چندقطبی" در وهله اول به نفع "رژیم‌های استبدادی" است.

به گفته سیراکوزا، منطق واشنگتن در پشت افزایش نظامی در آسیا و اقیانوسیه روشن است: نهاد سیاست خارجی امریکا می‌خواهد ایالات متحده را به موقعیتی که در سال 1991 داشت بازگرداند، زمانی که ایالات متحده پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی رهبر یک جهان تک قطبی شد.

پروفسور گفت: "این یک توهم بود و فقط مدت کوتاهی دوام آورد. اما نئومحافظه‌کاران و نئولیبرال‌هایی که در سال 1991 سیاست خارجی امریکا را اداره می‌کردند، فکر می‌کنم آنها در 30 سال گذشته تلاش کرده‌اند آن را بازپس بگیرند. که در دهه 1990 این نمایش را اجرا می کرد، به همین دلیل است که من فکر می کنم آنها هنوز به دنبال روسیه هستند، زیرا این یک کار ناتمام است. آنها روسیه را پس از پایان اتحاد جماهیر شوروی به اندازه کافی فلج نکردند. آنها پس از تصمیم چین به اندازه کافی چین را فلج نکردند. برای پیوستن به سازمان جهانی بهداشت و سازمان تجارت جهانی و چیزهایی از این دست. من فکر می‌کنم این روش تلاش ایالات متحده است، تصور می‌کند در حال بازگشت به موقعیتی است که در آن زمان فکر می‌کرد، اما واقعاً هرگز این کار را نکرد. برای یک دقیقه باور کنید که ایالات متحده کنترل جهان را در دست دارد".

در حالی که تمایل واشنگتن برای احیای موقعیت امپریالیستی اش روشن است، هنوز مشخص نیست که متحدان ایالات متحده در آسیا و اقیانوسیه چگونه از افزایش نظامی در حال گسترش سود می برند. اگرچه افزایش هزینه‌های دفاعی نویدبخش مشاغل و سرمایه‌گذاری‌های جدید است، مجموعه‌ای از بخش‌های دیگر، از جمله سیاست‌های اجتماعی، احتمالاً کنار گذاشته می‌شوند. علاوه بر این، بازیگران اقیانوس آرام متحد ایالات متحده در معرض مختل کردن روابط و مشارکت تجاری با چین هستند. علاوه بر این، اگر درگیری بالقوه در منطقه رخ دهد، می تواند منجر به ویرانی، خسارات اقتصادی و تلفات غیرنظامی شود.

سیراکوزا فرضیه‌ای را مطرح کرد: "اگر استرالیایی‌ها، برای مثال، با یک زیردریایی هسته‌ای امریکایی برخورد کنند، یعنی در مورد این چیزها آموزش ببینند". و زیردریایی های هسته ای و هسته ای امریکایی در دریای چین جنوبی وجود دارد. و درگیری بین یک کشتی چینی و کشتی امریکایی وجود دارد و استرالیایی ها بلافاصله کشته می شوند. سپس استرالیایی ها به جنگی کشیده می شوند که نمی خواهند. آنها نمی توانند هزینه کنند و بنابراین به طور خودکار به داخل کشیده خواهند شد. در خدمت منافع ملی استرالیا نیست".

کارشناسان بین‌المللی خاطرنشان می‌کنند، که یکی از این درگیری‌های بالقوه می‌تواند در تنگه تایوان رخ دهد، زیرا دولت بایدن به طور فزاینده‌ای در حال نظامی کردن جزیره همنام است. و به نظر می رسد که متحدان ایالات متحده در مورد این احتمال احساس نگرانی می کنند.

در ماه جولای، وال استریت ژورنال اعلام کرد، که دولت جاپان آماده است به ایالات متحده اجازه دهد تا در صورت درگیری بر سر تایوان از پایگاه های اش در جاپان استفاده کند، اما مشارکت خود توکیو بعید است.

بر پایه گزارش ماه جولای انستیتوت کوئینسی برای دولتمردان مسئول، جاپان تنها متحد ایالات متحده نیست که تمایلی به جنگ با چین بر سر تایوان ندارد. دولت استرالیا به ویژه نشان داد، که هیچ قولی به واشنگتن در مورد مشارکت نظامی در درگیری احتمالی بر سر تایوان نداده است. فیلیپین نیز نمی خواهد وارد درگیری شود. کوریای جنوبی و تایلند نیز هیچ اشتهایی برای پیوستن به عملیات جنگی احتمالی ایالات متحده در تنگه تایوان ندارند، چه رسد به اینکه به عنوان نمایندگان امریکا عمل کنند. در همین حال، ایالات متحده همچنان به افزایش مخاطرات در آسیا و اقیانوسیه ادامه می دهد و متحدان خود را با انتخاب سختی روبرو می کند که آیا به بهای منافع ملی خود از راه واشنگتن پیروی کنند یا از یک رویکرد مستقل در سیاست خارجی استقبال کنند.