به گزارش اسپوتنیک، مسکو بخش از ابتکار عمل خود را به طور کامل اجرا کرده بود، اما هشدار داده بود در صورتی که کشورهای غربی به شرایط آن عمل نکنند - به ویژه اقداماتی برای تسهیل صادرات مواد غذایی و کودهای کیمیایی روسیه - از آن بیرون خواهد شد.
پس از آنکه کشورهای غربی نتوانستند بخشی از این توافقنامه را اجرا کنند، مسکو مشارکت خود در قرارداد غلات یک ساله دریای سیاه را به حالت تعلیق درآورد.
کاخ سفید سپس با عصبانیت از اقدام روسیه به عنوان اقدامی که "امنیت غذایی را بدتر می کند و به میلیون ها نفر آسیب می رساند" انتقاد کرد.
انتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، آن را "بی وجدان" خواند. مقام های کاخ سفید و رسانه های اصلی این کشور هشدار دادند که روسیه و اوکراین برخی از بزرگترین صادرکنندگان غلات و سایر مواد غذایی در جهان هستند و تصمیم مسکو باعث افزایش قیمت مواد غذایی در سراسر جهان خواهد شد.
با این حال، پویایی واقعی قیمت‌ها در بازار کالا، لرزش‌های نسبتاً جزئی را نشان می‌دهد که بر هزینه‌های محصولات مورد نظر تأثیر می‌گذارد. اسپوتنیک به بررسی واقعی قیمت‌های کنونی غلات و سایر محصولات غذایی می‌پردازد.
گندم در 18 جولای به 6.6 دالر در هر بوشل ثابت ماند که کمی بالاتر از پایین ترین سطح یک ماهه 6.3 دالری است که در 12 جولای ثبت شده بود. معاملات آینده ای گندم ایالات متحده (ZWU3) در ساعت 12:36 به وقت گرینویچ با قیمت 662,80 + 9,80 (+1,50%) معامله شد. معاملات آینده ای امریکا (ZCZ3) با قیمت 516,88 + 11,88 (+ 2,35٪) معامله شد. معاملات آینده ای سویای امریکا (ZSX3) با 1.392,62 + 15,62 (+1,13%) معامله شد.
قرارداد غلات دریای سیاه که سال گذشته بین روسیه و اوکراین با میانجیگری ترکیه و سازمان ملل متحد امضا شد، قرار بود در 17 جولای به پایان برسد. این توافق شامل دو بخش بود.
طبق بخش اول، این معامله برای تسهیل صادرات محصولات کشاورزی از روسیه و اوکراین - دو نفر از رهبران جهان - که به طور مشترک بیش از یک سوم صادرات جهانی غلات را به خود اختصاص می دهند، بود.
در این توافقنامه، یک کریدور امن از طریق مناطق دریایی تحت کنترل نیروی دریایی روسیه در بحبوحه عملیات نظامی مسکو در اوکراین در سال 2022 مشخص شد. این بخش به طور کامل با ده ها میلیون تن غلات از جمله ذرت، گندم، جو و آفتابگردان اجرا شد. نفت به ارزش بیش از 5.5 میلیارد دلار در سال گذشته از طریق کریدورهای امن صادر شده است.
بخش دوم این توافقنامه به صادرات مواد غذایی و کود روسیه اشاره دارد. با این حال، با شکست امریکا و اتحادیه اروپا در رفع یا کاهش محدودیت‌های تحریمی، این جنبه به سختی اجرا شده است.
در نتیجه، بانک ها از اعطای وام برای خرید غلات روسی احتیاط کردند، بیمه ها از ترس انتقام از واشنگتن و بروکسل از ارائه بیمه خودداری کردند. افزون بر این، بانک کشاورزی/ روس سیلخوزبانک/ Rosselkhozbank روسیه که بر کشاورزی متمرکز است، از سوئیفت جدا ماند که منجر به مشکلاتی در پرداخت‌های بین‌المللی شد. با در نظر گرفتن تمام موارد فوق، مسکو بارها و بارها تکرار کرد که تا زمانی که خواسته هایش در مورد قسمت دوم توافق برآورده نشود، توافق را تمدید نخواهد کرد. نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که با وجود همه فریادها در مورد تمایل به تغذیه کشورهای آسیب پذیر در حال توسعه، اتحادیه اروپا به عنوان ذینفع اصلی از قرارداد غلات دریای سیاه ظاهر شد: 38 درصد از کل غلات به کشورهای اروپایی ارسال شد. 30 درصد دیگر به ترکیه و 24 درصد به چین فرستاده شدند، طبق اعلام سازمان ملل تنها 2 درصد غلات به کشورهای جنوب جهانی عرضه شده بود.