معلولیت محدودیت نیست، دانیل روبلز: "جامعه باید بداند که ما نیز سازنده هستیم"

به گزارش اسپوتنیک، بر اساس سرشماری سال 2020 که توسط موسسه ملی آمار و جغرافیا (Inegi) تهیه شده است، مکزیک دارای 6،179،890 نفر با نوعی معلولیت است که 4.9٪ از کل جمعیت این کشور را تشکیل می دهد. بر اساس این تحلیل، اکثر آنها در راه رفتن (48 درصد)، در دید (44 درصد) و شنوایی (22 درصد) مشکل دارند. در مورد روبلز هارو، او مردی مبتلا به فلج مغزی شدید است.

او سال ها مبارزه کرده است تا اطمینان حاصل کند که زاپوپان، جالیسکو، جایی که او با مادرش ماورا هارو، زندگی می کند، و کل کشور مکان های بیشتری برای این جمعیت داشته باشد. به همین دلیل، این فعال مکزیکی در کنفرانس رئیس جمهور آندرس مانوئل لوپز اوبرادور حاضر شد. روبلز هارو در طول مشارکت خود، که در 16 مارچ 2023 انجام شد، دو موضوع را پیشنهاد کرد: گنجاندن پیکتوگرام ها در سیستم آموزش پایه ملی و توسعه امکانات ویژه مجهز برای افراد دارای معلولیت.

او در مصاحبه با اسپوتنیک می‌گوید: "مهم است که جامعه ما را تنها به مثابه اهریمنی نبیند. افراد دارای معلولیت نیز می‌توانند سازنده باشند و باید مانند هر شهروند دیگری از حقوق برخوردار باشند."

دانیل نمی تواند به صورت شفاهی یا نوشتاری ارتباط برقرار کند، زیرا او فقط می تواند با چشمان خود ارتباط برقرار کند. با کمک آنها و همچنین با حمایت مادرش و تکنالوژی است که می تواند نیازها، افکار و احساسات خود را بیان کند. یکی از راهبردهای ارتباطی که استفاده می کنند تابلوی تصویر است. این پیکتوگرام ها کلمات و ایده های خاصی را نشان می دهند و دسته بندی می شوند.

آنها حاوی عبارات اساسی مانند "بله"، "نه"، "سلام"، "خداحافظ"، "لطفا"، "متشکرم" هستند. آنها همچنین شامل اعضای بدن، افعال، مکان‌ها، اعداد، حالات و غیره می‌شوند." روبلز هارو می‌گوید کاربر به تصویری اشاره می‌کند که بیانگر آنچه می‌خواهد بگوید.

او پیشنهاد می کند به محض اینکه مشخص شد فردی در برقراری ارتباط کلامی مشکل دارد، از این روش استفاده کنید.

در کنفرانس رئیس جمهور مکزیک، یک فعال پیشنهاد کرد که این سیستم ارتباطی جایگزین در کتاب های درسی رایگان توزیع شده در سطح ابتدایی توسط وزارت آموزش عمومی (SEP) گنجانده شود.

او گفت: "من فکر می کنم پیشنهاد من برای معرفی این اطلاعات در [مطالب آموزشی] در مکزیک، شروع خوبی است زیرا به این ترتیب ما نسلی از دانش آموزان را تشکیل خواهیم داد که بیشتر در مورد این موضوع آگاه و مطلع خواهند شد."

روبلز هارو، همچنین پیشنهاد ایجاد اولین بانک ذخیره پیکتوگرام را برای استفاده رایگان داد.

به نظر او برخی از کلماتی که هم در متون و هم در این مجموعه باید وجود داشته باشد عبارتند از: تاکو، لوبیا، ذرت، تاماله، فلفل قرمز، بالرو (یک اسباب بازی معمولی مکزیکی). "rebozo"، "tianguis" (بازار تلفن همراه)، و همچنین عبارات معمولی برای هر منطقه از قلمرو مکزیک.

این فعال مکزیکی همچنین پیشنهاد می کند که کمپین های آگاهی دهی نه تنها در مدارس، بلکه در مراکز بهداشتی و منازل نیز انجام شود تا بتوانند با این تابلو آشنا شوند و از آن استفاده کنند.

از سال 2021، روبلز هارو ایجاد فضاهای ویژه برای افراد دارای معلولیت را به اندازه و طراحی که این گروه هنگام رفتن به توالت به آن نیاز دارند، تبلیغ می کند. اولین موفقیت او در زاپوپانبود، جایی که چنین تأسیساتی در یکی از دفاتر عمومی شهرداری راه اندازی شد.

او می‌گوید: "این مکان برای بسیاری از مردم بسیار مفید است. به‌ویژه برای من، وقتی برای انجام کارم می‌روم یا به پارک مجاور محل می‌روم، راحت است."

اگرچه روبلز هارو این پروژه را در اولین پارلمان افراد دارای معلولیت ارائه کرد که مورد حمایت سنای مکزیک قرار گرفت، اما هنوز راه زیادی در این زمینه وجود دارد.

به همین دلیل، او نه تنها در کنفرانس رئیس جمهور مکزیک شرکت کرد، بلکه ابتکار عمل را در Change.org تبلیغ کرد، جایی که او در مورد مشکلاتی که افراد دارای نوعی معلولیت برای تعویض پمپرز یا صاف کردن آن باید متحمل شوند صحبت کرد.

من در حال مذاکره با یک سازمان اسپانیایی هستم که مفهومی را توسعه داده است که فراتر از یک اتاق ساده است: مجموعه ای از ویژگی های دسترسی را گرد هم می آورد که توسط متخصصان واقعی در این زمینه طراحی و توسعه داده شده است. آنها اتاق های بهداشتی اختصاصی فراگیر نامیده می شوند. جنبش در سراسر جهان در حال رشد است. امیدوارم به زودی در مکزیک معرفی شود."

روبلز هارو نه تنها یک مبارز پرشور برای حقوق افراد دارای معلولیت است، بلکه یک ستون نویس برای رسانه هایی مانند Yo También است و برای کمی بیش از یک ماه مشاور وزیر امور اجتماعی، آریادنا مونتیل ریس (آریادنا) بوده است.

این باعث شد که او اولین مکزیکی با معلولیت شدید باشد که در خدمات عمومی این کشور مقام بالایی دارد.

او چنین نتیجه گیری میکند: خطاب به دولت، جامعه و خانواده‌ها، تکرار می‌کنم، افراد مبتلا به فلج مغزی شدید باید از دوران کودکی ابزارهای لازم برای رشد توانایی‌های خود، حق و دسترسی به ارتباطات، آموزش، تفریح ​​و فرصت‌های برابر و بسیاری از موارد دیگر را داشته باشند.