به گزارش اسپوتنیک، رحمتالله نبیل، رییس امنیت ملی در حکومت پیشین افغانستان در تویترش در واکنش به سخنان زلمی خلیلزاد نوشته است، که به نظر میرسد زلمی خلیلزاد، نماینده پیشین وزارت امور خارجه امریکا برای صلح افغانستان، به هیولا تبدیل شده است، زیرا بهجای جمهوریت از گروه طالبان دفاع میکند.
نبیل گفته که هشدار پسین واشنگتنپست با استناد به اسناد افشا شده پنتاگون مبنی بر مبدل شدن افغانستان به مرکز هماهنگی یورش های داعش، واکنشهای مشابهی از سوی سخنگوی ملا هبتالله و خلیلزاد در پی داشته است.
رحمتالله نبیل نوشته است: "به نظر میرسد فعالیت پسین خلیلزاد در شبکههای اجتماعی، اظهار نظر درباره مسایل منطقهای در ایران، پاکستان، آسیای میانه، اوکراین و غیره تلاشی برای تثبیت خود بهعنوان یک چهره آگاه و تاثیرگذار در این منطقه باشد".
رییس پیشین امنیت ملی افغانستان خلیلزاد را به تکرار ادعاهای مشکوک درباره ای گروه طالبان متهم کرده و افزوده که پیش از این نیز نماینده پیشین وزارت امور خارجه امریکا در مورد تغییر ظاهری این گروه اطلاعات نادرست نشر کرده است.
این مقام امنیتی حکومت پیشین افغانستان پرسیده که آیا واقعاً خلیلزاد به دفاع از طالبان بهجای دفاع از نظام جمهوریت متقاعد شده یا صرفاً به دنبال منافع شخصی خود است؟
پیش از این، سمیع سادات فرمانده نیروهای ویژه ارتش پیشین افغانستان ادعای مقام های امریکایی، خلیلزاد و گروه طالبان درباره کشته شدن مغز متفکر یورش داعش در ماه اسد ۱۴۰۰ بر فرودگاه کابل را "دروغ" خواند.
یاددآوری می کنیم، که زلمی خلیلزاد گزارش پسین واشنگتنپست را که بیانگر مبدل شدن افغانستان به مرکز هماهنگی یورش های داعش است، "هذیانگویی هیجانانگیز" توصیف کرده است.
این در حالیست، که شهروندان افغانستان و کارشناسان همه بر این باورند که با آمدن گروه طالبان نه تنها افغانستان به مرکز گروه های تروریستی تبدیل شد، بلکه کشورهای همسایه به ویژه کشورهای آسیای میانه نیز در حال انفجار است، چرا که گروه های تروریستی در این کشورها پس از آمدن گروه طالبان در افغانستان بسیار ریشه دوانده اند و در جریان چند سال دیگر گواه عرض اندام و درگیری در این کشورها میان گروه های تروریستی و دولت های این کشورها خواهیم بود. در همین حال کشورهای آسیای میانه و همسایه های افغانستان فکر می کنن که با همکنشی با گروه طالبان جلو رشد گروه های تروریستی را گرفته می تواند، اما در عمل این کار همسایه های افغانستان در جریان دو سال نتیجه ای برعکس داده و در جریان چند سال دیگر نتیجه اش را خواهند دید و آن زمان بسیار دیر خواهد.