به گزارش اسپوتنیک، جنگ ويتنام بيش از هر جنگ ديگری در قرن گذشته طول كشيد و تاريخ قرن بيستم را به سرزمين عجايب دوخت، آنجا كه جز مرگ و آتش خبری نبوده.
امريكای ها سالانه 500 هزار تن بمب به اين سرزمين ريختند، جنگل‌ها را با ناپالم سوزاندند و انسان‌ها را زنده زنده بريان كردند، اما سرانجام پس از 10 هزار روز با 45 هزار كشته، 300 هزار زخمی و صرف 150 ميليارد دلار هزينه و يك سرافكندگی تاريخی بر كشتی‌ها نشستند و گریختند و اکنون پس از گذشت ساليان بسياری از آن زخم خورده های امريکايی از خود سوال می کنند که چرا به اين جهنم اعزام شده‌اند.
قابل یادآوری است که اين جنگ بين سال های 1959 تا 1975 رخ داد؛ و در آن حدود 3 ميليون ويتنامی جان خود را از دست دادند. امريکا هدف اصلی خود را از شروع اين جنگ جلوگيری از اشاعه کمونيسم در منطقه جنوب شرق آسيا بيان نمود و رئيس جمهور وقت آن زمان "جانسون" افراد وابسته به ويتنام شمالی را متهم کرد که دو بار با قايقهای انفجاری به کشتيهای امريکايی حمله کرده اند و همين امر را بهانه ورود و حمله به ويتنام قرار داد.