به گزارش اسپوتنیک، شورای ملی مقاومت برای نجات افغانستان با برگزاری نشستی با شماری از رهبران احزاب سیاسی مخالف طالبان، "طرح نجات کشور از بحران" را منتشر کرد. بر اساس این طرح، مذاکرات در سطح ملی باید در مرحله اول به منظور ایجاد وحدت میان نیروهای سیاسی مخالف طالبان انجام شود. در این طرح آمده است که نیروهای سیاسی مخالف طالبان باید در مورد چارچوبی برای کار مشترک برای نجات کشور، نقشه راه برای عبور از بحران و سیستم آینده کشور توافق کنند.
آیا امکان اجرایی شدن این طرح وجود دارد؟ طالبان چگونه ممکن است به آن واکنش نشان دهند؟
در این باره آقای اسدالله ندیم کارشناس نظامی در گفتگو با اسپوتنیک گفت: طالبان با وصف تمام عقب ماندگی هایشان سیاستمداران زرنگی هستند و به دقت عمل می کنند و ضعف های دولت قبل را به دقت مطالعه می کنند و کوشش می کنند تا از تجربه آنها که سبب سقوط شان شد درس بگیرند و از تکرار آن اشتباهات جلوگیری کنند.
آقای اسدالله ندیم معتقد است که طالبان هرگز تسامح نمی کنند کاری که دولت جمهوریت از آن عبایی نداشت و به همین دلیل بسیار ضعیف شد و سقوط کرد، همچنان طالبان در برابر دشمنان مسلح خود بسیار بی رحم عمل می کنند، مخالفان خود را در ساختار دولت جای نمی دهند تا از مخالفت های بیشتر در بین طالبان جلوگیری به عمل بیاورند.
وی در ادامه گفت طالبان رهبران شورای مقاومت را به دقت مطالعه می کنند و زیر نظر دارند و بر این امر واقف هستند که رهبران شورای ملی مقاومت جایگاه خود را به عنوان رهبر در بین اقوام خود از دست دادند و انسجام سازمانی ندارند و بی برنامه هستند.
آقای ندیم بر این باور است که این نوع اعلامیه ها جنبه رسانه ای دارد و یک هیایوی مطبوعاتی است که طالبان آن را تحویل نمی گیرند چراکه طالبان ثابت کرده اند که فقط در صورتی حاضر به مذاکره هستند که منافع آنها تضمین شود و به نفع آنها باشد، مثلا با امریکایی ها بخاطر مذاکره کردند که به آنها وعده های زیادی داده بود و با اداره غنی بخاطری مذاکره نکردند که جمهوریت را به عنوان حلقات و گروه ها می دیدند نه یک حکومت واحد که مذاکره با آنها بتواند منافع طالبان را تثبیت کند.
آقای ندیم در ادامه گفت رهبران مقاومت نیز همانند جمهوریت تشکل سازمانی که بتواند در دراز مدت آنها را متحد بسازد و توانایی را انداختن کارزار مقاومتی علیه طالبان را داشته باشند ندارند و توانایی تشکیل آن را هم ندارند چرا که آنها در دوره جمهوریت آغشته به فساد شده اند و حالا بزرگترین دغدغه آنها این است در هرجایی که در خارج از کشور هستند ملکیت هایشان را حفظ کنند و به منفعت دهی برسانند.