تاکتیک جدید اروپا در مورد اوکراین

به گزارش اسپوتنیک، زرادخانه نیروهای مسلح فرانسه عملاً تخلیه شده است و مجتمع نظامی-صنعتی زمانی برای پر کردن ذخایر ندارد. در سایر کشورهای اتحادیه اروپا نیز وضعیت مشابه است. چرا این اتفاق افتاد و چگونه مقامات قصد دارند مشکل را حل کنند.

ژان گینل، کارشناس دفاعی و امنیتی در مقاله‌ای در مجله پوینت نوشت: "فرانسه نمی‌توانست بیش از چند روز حمله گسترده روسیه را متوقف کند".

به گفته وی، بدیهی است که ارتش فرانسه امروز ابزاری برای به راه انداختن یک "جنگ واقعی به روش قدیمی" نه به تنهایی و نه حتی به عنوان بخشی از یک ائتلاف ندارد. از زمان پایان جنگ سرد، پاریس دیگر امکان درگیری مسلحانه طولانی مدت با شدت بالا با استفاده گسترده از فناوری را فراهم نکرده است. سیاستمداران به دنبال این بودند که تمام سودهای دوران صلح را به دست آورند. ذخایر و خرید مهمات کاهش یافت و سیستم دفاعی برای به حداقل رساندن ذخایر و تولید "در زمان مقرر" تغییر مسیر داد.

ژینل یادآور شد که در یک مطالعه دو ساله، شرکت رند، یک شرکت متخصص نزدیک به پنتاگون، فرانسه را به عنوان "متحد قوی با قابلیت های محدود" توصیف کرد. این کارشناس متقاعد شده است: "ارتش فرانسه باید با کمک تسلیحات بزرگتر و مهمات بسیار جدی تر، قدرت رزمی خود را تحکیم و تقویت کند."

نمایندگان وینسنت برو (جنبش دموکراتیک) و جولین رانکوله (تظاهرات ملی) نیز از کمبود شدید مهمات صحبت می کنند. آنها وضعیت را با شروع همه‌گیری ویروس کرونا مقایسه کردند. کمبود ناگهانی ماسک‌های محافظ اهمیت حیاتی ذخایر اضطراری را نشان داد.

بر اساس گزارش آنها، فرانسه در سال گذشته هجده قبضه اسلحه خودکششی سزار 115 میلی متری و حدود پانزده فروند هویتزر 155 میلی متری TRF1 را به کی‌یف عرضه کرد. و اگر به طور متوسط ​​نیروهای مسلح فرانسه حدود 20 هزار گلوله در سال برای تمرینات خرج می کنند ، در اوکراین این مقدار در یک هفته هزینه می شود. در عین حال، زمان تولید چنین دسته ای از یک و نیم تا دو سال است.

نمایندگان از قوه مجریه می‌خواهند که فوراً به موضوع پر کردن زرادخانه‌ها و همچنین بازنگری استراتژی در این زمینه با در نظر گرفتن شرایط جهان بپردازد.

بودجه دفاعی امریکا به ارتش این امکان را می‌دهد که سلاح‌های باکیفیت در مقادیر زیاد و با حاشیه داشته باشد و قدرت مجموعه نظامی-صنعتی و تجهیزات و مهمات را به سرعت تأمین کند که در دنیای قدیم وضعیت متفاوت دارد.

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، کشورهای اروپای غربی به دلایل اقتصادی به طور فعال منابع نظامی را کاهش دادند. در عین حال، آنها مسیر مدرنیزاسیون و اتحاد را برای حفظ قابلیت همکاری با متحدان ناتو دنبال کردند.

در اوایل دهه 1990، فرانسه بیش از 1300 تانک جنگی اصلی AMX-30 داشت که آنها قصد داشتند به تدریج آنها را با 1500 لکلرک مدرن جایگزین کنند. با این حال، تا سال 2021، تنها 222 وسیله نقلیه جدید در خدمت بودند. تعداد هواپیماهای جنگی از 686 در سال 1991 به 254 در سال 2021 ، تعداد نیروهای مسلح در همان دوره از 453 به 203 هزار نفر کاهش یافت.

در عین حال، با کاهش حجم، پاریس همیشه به دنبال حفظ یک مدل تمام عیار از نیروهای مسلح بوده است. در نتیجه، کارشناسان گاهی ارتش فرانسه را با بونسای (نسخه ای دقیق از یک درخت واقعی در مینیاتور) مقایسه می کنند: آنها می گویند که ما همه چیز داریم، اما کم است.

فرانسه به عنوان یکی از اعضای ناتو، با داشتن زرادخانه هسته ای و قرار گرفتن در مرکز اروپای غربی بدون تهدید واقعی برای قلمرو ملی، بر عملیات رزمی اعزامی متمرکز شد که در آن یک گروه محدود، به عنوان یک قاعده، با دشمن ضعیف تری مقابله می کند.

در نتیجه فرانسوی ها دارای تجهیزات و مهمات باکیفیت هستند اما به دلیل هزینه زیاد، به مقدار کم.

نمایندگان برو و رانکول معتقدند که درگیری اوکراین آسیب پذیری این رویکرد را نشان داده است. به عنوان مثال، پس از انتقال برخی تجهیزات به کی‌یف، ارتش فرانسه کمتر از چهل اسلحه خودکششی سزار و حدود یک دوجین راکت انداز چندگانه LRU را در اختیار ارتش فرانسه داشت. این به وضوح برای یک دفاع ملی تمام عیار کافی نیست. و تولید انبوه مهمات باعث افزایش کارایی نیروهای مسلح نمی شود.

نویسندگان گزارش با تجزیه و تحلیل جنگ به این نتیجه رسیدند که مهمات و سیستم های ساده برای اصابت 90 درصد اهداف کافی است. و فقط در ده درصد باقیمانده به پوسته های پیچیده و گران قیمت نیاز است. بنابراین، لازم است ترکیب شود: ابتدا از سلاح های باکیفیت برای ضربه زدن مطمئن به اهداف نقطه ای و ایجاد مزیت استفاده می شود، سپس از سلاح های ارزان تر برای شلیک گسترده سرکوبگر استفاده می شود.

باروت را فرانسوی ها از آلمان می آورند. یک مشکل جدی، نیمه هادی های لازم برای ساخت سلاح های با تکنولوژی بالا است. ذخایر استراتژیک آنها در فرانسه رو به اتمام است و تولید در کشورهای آسیایی متمرکز شده است.

علاوه بر این، نویسندگان گزارش خاطرنشان می کنند که ارتش فرانسه که به طور سنتی به هواپیماهای سرنشین دار متکی بوده و تنها چند پهپاد گران قیمت از ایالات متحده خریداری کرده است، در واقع مهمات پهپادهای کامیکازه که کارایی بالایی در درگیری اوکراین نشان داده اند، ندارد.

در این سند آمده است: "فرانسه با محرومیت کامل از بودجه در این بخش، عقب ماندگی نگران‌کننده‌ای را از کشورهایی مانند ایالات متحده، روسیه، اسرائیل یا حتی پولند نشان می‌دهد و این شکاف باید فوراً پر شود"

در همین حال، ماریون مارشال، معاون رئیس حزب Reconquest، علیه عرضه سلاح به کی‌یف صحبت کرد.
وی در مصاحبه با سی نیوز افزود: 'علاوه بر کمک به اوکراین، ما باید در زمانی که وضعیت جهان روز به روز خطرناک تر می شود، به محافظت از فرانسه نیز فکر کنیم. فرانسوی ها باید درک کنند: وقتی ما سلاح تهیه می کنیم، مهمات، سوخت، قطعات یدکی تامین می کنیم. اگرچه امروز ارتش خود ما در حال آزمایش ضرر همه اینها است. وقتی می‌فهمیم که در صورت درگیری شدید نمی‌توانیم از فرانسه محافظت کنیم، تقسیم کردن ذخایر خود بسیار خطرناک است.

مارشال گفت: راه های مختلفی برای حمایت از اوکراین وجود دارد، از جمله از نظر مالی یا آموزش. فرانسه نه تنها اسلحه های خودکششی سزار را تحویل داده است، بلکه در حال بررسی ارسال تانک های سبک است و امکان انتقال هواپیماهای جنگی به اوکراین را رد نمی کند.

فلوریان فیلیپو، رهبر حزب میهن پرستان، نیز علیه عرضه تسلیحات صحبت کرد: او خواستار توقف "کلاهبرداری" دولت مکرون شد که "عمداً به جنگ دامن می زند".