به گزارش اسپوتنیک، در این مقاله پیشگویی مرموز یک فاجعه طبیعی بنا بر درخشش آبی که مردم در 6 و 20 فبروری و چند ثانیه قبل از زلزله در ترکیه و سوریه در آسمان دیدند، توضیح داده شده است.
انرژی لرزه ای
بیشتر زمین لرزه ها روی گسل های عمیقی رخ می دهند که به عنوان مرز صفحات لیتوسفر عمل می کنند. سه صفحه از این قبیل که در ترکیه و سوریه به هم نزدیک می شوند: آناتولی، عربی و آفریقا هستند.
گسل عرب در حال حرکت به سمت شمال است و آناتولی که بیشتر ترکیه در آن قرار دارد به سمت غرب رانده می شود. از لغزش سنگ ها با اصطکاک جلوگیری می شود، انرژی جمع می شود. هنگامی که ولتاژ به یک مقدار بحرانی می رسد، یک شکست رخ می دهد.
بخشی از انرژی به صورت امواج لرزه ای آزاد می شود که باعث تخریب می شود و بخشی به گرما تبدیل می شود. فلاش هایی که در آسمان بالای محل زلزله رخ می دهد، دانشمندان با میدان های الکتریکی قوی مرتبط می دانند که یکی دیگر از پیامدهای تخلیه استرس مکانیکی است.
گاز برانگیخته
اولین دلیل برای جلوه های نوری غیرمعمول، که به آنها "نورهای زلزله" (نورهای زلزله یا EQL) می گویند، اثر پیزوالکتریک است.
سرگئی پولینتز، محقق ارشد مؤسسه تحقیقات فضایی آکادمی علوم روسیه و دکترای علوم فیزیک و ریاضی، میگوید: "وقتی یک ماده کریستالی تغییر شکل میدهد، میدانهای الکتریکی در آن ایجاد میشود." در شرایط عادی، هر کریستال دارای جهت خود این میدان است و مجموع آنها به صفر میرسد، اما تحت تأثیر خارجی، تنشها جمع میشوند و میدانهایی با قدرت عظیم پدید میآیند.
شدت میدان الکتریکی طبیعی در سطح زمین 100-150 ولت بر متر است. این دانشمند خاطرنشان می کند که قبل از وقوع زمین لرزه، این رقم می تواند به چندین کیلو ولت بر متر برسد. تخلیه الکتریکی هوا درخششی شبیه به شفق قطبی ایجاد می کند، اما فقط در لایه های پایینی جو در ارتفاع چند کیلومتری.
تنش مکانیکی در ناحیه گسلی قبل از گسیختگی سنگها یعنی بلافاصله قبل از وقوع زلزله به حداکثر خود می رسد. بر این اساس، در این لحظه، قدرت میدان الکتریکی نیز در اوج خود قرار دارد.
Pulinets توضیح می دهد: "درخشش باعث تحریک گازهای اتمسفر می شود. الکترون ها به سطح انرژی بالاتری حرکت می کنند و هنگامی که برمی گردند، موجی از نور ساطع می کنند. رنگ تابش با طول موج، یعنی تفاوت بین آنها تعیین می شود. سطوح انرژی."
یونایزیشن
عامل دیگر یونایزیشن هوا است که هم با تخلیه الکتریکی و هم با انتشار گازهای عمیق از ناحیه گسل همراه است.
دانشمند می گوید: "گازهای مختلف زیادی در پوسته زمین وجود دارد. هنگامی که یکپارچگی لیتوسفر نقض می شود، آنها به سطح می آیند. همیشه گازهای نجیب از جمله رادون رادیواکتیو وجود دارد. هنگامی که تجزیه می شود، بسیار زیاد آزاد می شود. ذرات آلفا انرژی که یونایزیشن را افزایش می دهند."
یون های باردار به مولکول های آب در جو متصل می شوند. یون های خوشه ای بزرگ یک سوسپانسیون پراکنده در هوا تشکیل می دهند. در چنین محیط های آئروسل (مثلاً در ابرهای مه یا دود)، الکتریسیته بسیار سریعتر حرکت می کند.
منادی زلزله
متأسفانه، جرقه های درخشان الکتریسیته اتمسفر تنها چند ثانیه قبل از پس لرزه ها رخ می دهد. آنها هشدار اولیه یک فاجعه را نمی دهند، اما می توان از فرآیندهای فیزیکی که آنها را ایجاد می کند برای این کار استفاده کرد.
سرگئی پولینتز و همکارانش مدلی از جفت شدن لیتوسفر-اتمسفر-یونوسفر (Lithosphere-Atmosphere-Ionosphere Coupling - LAIC) ایجاد کرده اند که امکان پیش بینی زمین لرزه ها را بر اساس تجزیه و تحلیل تعدادی از عوامل فراهم می کند. اول از همه برای افزایش انتشار رادون. سپس ناهنجاری های حرارتی وجود دارد. از ماهواره، "نقاط" درجه حرارت بالا به وضوح قابل مشاهده است. شاخص مهم دیگر کاهش شدید رطوبت است.
این محقق میگوید: "وقتی مولکولهای آب به یونهای خوشهای میچسبند، رطوبت به شدت کاهش مییابد. به عنوان مثال، قبل از اولین زلزله در ترکیه، در 6 فبروری، رطوبت ظرف چند ساعت از صد درصد به 35 درصد کاهش یافت. به صفر کاهش یافت و سپس به 100% برگشت."
پس از بسته شدن تَرَک ها، یونایزیشن متوقف می شود و رطوبت افزایش می یابد. اغلب باران می بارد و به شدت در عرض چند ساعت، دمای هوا بین چهار تا پنج درجه کاهش می یابد. حتی در 6 فبروری در ترکیه برف بارید.
تغییرات در خواص الکتریکی نیز بر لایه های بالایی جو تأثیر می گذارد. دانشمندان دریافتهاند که در یونوسفر، ناهنجاریهایی که میتوان از ماهوارهها ثبت کرد، چندین روز قبل از حرکتهای تکتونیکی قوی ظاهر میشوند.
مدل LAIC، برخلاف رویکرد سنتی که تنها فعالیت لرزهای را در نظر میگیرد، بر طیف وسیعی از عوامل فیزیکی متکی است. تظاهرات متوالی آنها افزایش غلظت رادون، افزایش دمای هوای سطحی، و در نهایت، ناهنجاری های یونوسفر به گفته نویسندگان بدون ابهام، نشان دهنده یک زلزله قریب الوقوع است.