رئیس کمیته بین المللی المپیک: از تحقیر خسته شده ام

به گزارش اسپوتنیک، رئیس کمیته بین المللی المپیک (IOC)، توماس باخ، به طور ناگهانی لفاظی خود را از منظم و دیپلماتیک به سخت و حتی کمی تهاجمی تغییر داد. همه به دلیل پذیرش احتمالی ورزشکاران روسی در مسابقات بین المللی است. به نظر می رسد که باخ از تحقیر مداوم کشورهای غربی به ستوه آمده است.

اعلام غیرمنتظره کمیته بین المللی المپیک مبنی بر بازگشت روسیه به میادین ورزشی جهانی در وضعیتی بی طرف، خشم برخی کشورها را برانگیخته است. پولند و بریتانیا حتی تهدید به ایجاد ائتلافی کردند که قرار بود شامل 40 کشور باشد. مدتی بعد، 35 ایالت در این اجلاس گرد هم آمدند و یک روز بعد، لوسی فریزر، رئیس وزارت فرهنگ، رسانه و ورزش انگلیس اعلام کرد که این کشور اجلاسی را با حضور 30 ​​کشور برای هماهنگی این موضع در مورد پذیرش احتمالی ورزشکاران روسیه و بلاروس در بازی های المپیک 2024 برگزار خواهد کرد.

یعنی در مدت کوتاهی ائتلاف بلافاصله با 10 شرکت کننده کاهش یافته است. و سپس استرالیا ضربه ای از پشت زد. آنیکا ولز وزیر ورزش این کشور از ایده کمیته بین المللی المپیک و موضع کمیته ملی المپیک خود در مورد بازگشت روس ها در وضعیت بی طرف حمایت کرد.

ولز به نقل از SBS News گفت: احترام به حقوق بشر و روابط مسالمت آمیز بین کشورها پایه و اساس ورزش بین المللی است.

توماس باخ در حال حاضر از این ائتلاف ها فاصله گرفت و اظهار داشت که تهدیدهای بایکوت هرگز تأثیر مثبتی نداشته است. اما به تدریج حتی صبر او به پایان رسید و دیپلماسی معمول در پس زمینه محو شد. او حتی به وادیم گوتسایت وزیر ورزش و جوانان اوکراین در رابطه با اظهارات وی در مورد تحریم احتمالی بازی های المپیک مراجعه کرد.

شرکت ورزشکاران بی طرف با پاسپورت روسی یا بلاروسی در بازی های المپیک 2024 پاریس حتی به طور خاص مورد بحث قرار نگرفت. بنابراین اکثریت قریب به اتفاق همکاران از کمیته های ملی المپیک، فدراسیون های بین المللی، اعضای IOC و سازمان دهندگان آینده بازی های المپیک رویترز به نقل از باخ گفت: حداقل از تلاش شما (گوتزیت) به شدت از فشار عمومی در تصمیم گیری آزرده خاطر شدند.

موضوع به همین جا ختم نشد. باخ آشکارا تحت تأثیر جلسات مداوم نمایندگان کشورهای غربی در پشت سر خود قرار نگرفت، جایی که اغلب انتقادات صریح و تمسخر اقدامات کمیته بین المللی المپیک وجود داشت. به نظر می رسید که همان مقامات لیتوانی و پولند وجود کمیته بین المللی المپیک را فراموش کرده بودند و به چنین ایده دیوانه وارانه ای رسیدند که ورزشکاران پذیرفته شده روسیه و بلاروس برای بازی های پاریس را در یک "تیم پناهندگان" متحد کردند.

کمیته بین المللی المپیک باید به این موضوع واکنش نشان می داد. تنها سوال این بود که چگونه. و به این ترتیب باخ بیانیه جدیدی داد، جایی که به طور کلی، به دلیل دخالت منظم در امور سازمان با سیاستمداران غربی برخورد کرد. و به صراحت اشاره کرد که چنین اقداماتی منجر به پایان مسابقات ورزشی بین المللی می شود. شاید هرگز چنین شدتی وجود نداشته است.

باخ می گوید: ما در مسابقات آزاد استرالیا دیدیم که یک تنیسور اوکراینی (کاترینا بیندل) با یک بازیکن خنثی با پاسپورت روسی (کامیلا راخیمووا) بازی می کند. یک تنیسور بلاروسی (آرینا سابولنکو) با وضعیت خنثی را دیدیم که حتی قهرمان استرالیا شد. پس چرا در استخر یا سالون این امکان وجود ندارد؟ ما مسائل حقوق بشر را جدی می گیریم و باید آنها را در نظر بگیریم. این در اختیار دولت ها نیست که تصمیم بگیرند چه کسی می تواند در رویدادهای ورزشی شرکت کند. این پایان کار بین المللی است.

باخ با گفتن چنین چیزهایی ریسک بزرگی می کند. البته روی کاغذ هیچ کس نباید با مصونیت از مجازات در امور IOC دخالت کند، اما نفوذ سیاستمداران قوی است. در غیر این صورت روسیه و بلاروس از مسابقات بین المللی حذف نمی شوند.

اکنون یا در خود IOC یا در بین کسانی که بر تصمیمات سازمان تأثیر می گذارند، چیزی تغییر کرده است. بدیهی است که باخ به دلایلی کمپینی را برای بازگشت ورزشکاران روسی آغاز کرد، این قطعاً ابتکار شخصی او نیست. این بدان معناست که سیگنالی برای اقدام رسیده است و واکنش سخت او نشان از انتخاب یک مسیر سختگیرانه دارد.