به گزارش اسپوتنیک، به نقل از اطلاعات روز، جان سپکو، سربازرس ویژه‌ی امریکا در امور بازسازی افغانستان (سیگار) در گزارشی به کنگره ایالات متحده گفته است که کمک‌های امریکا به افغانستان، چه با ماهیت بشردوستانه باشد و چه از نوع دیگر، ممکن است ناخواسته به طالبان در سطح داخلی و بین‌المللی مشروعیت دهد.
او گفته است که علی‌رغم تسلط طالبان بر افغانستان، ایالات متحده همچنان بزرگ‌ترین کمک‌کننده به مردم افغانستان است.
به‌گفته‌ی سپکو، از زمان تسلط طالبان بر افغانستان در ۱۵ آگست سال گذشته‌ی میلادی، ایالات متحده بیش از هشت میلیارد دالر کمک به افغانستان و پناه‌جویان افغان اختصاص داده یا در دسترس این کشور قرار داده است.
در گزارش سیگار آمده است که این مقدار وجوه شامل بیش از دو میلیارد دالر برای کمک‌های بشردوستانه و توسعه‌ای در افغانستان، آزادی ۳.۵ میلیارد دالر ذخایر مسدودشده‌ی بانک مرکزی افغانستان و اختصاص ۲.۷ میلیارد دالر به وزارت دفاع امریکا (DOD) برای انتقال، اسکان و تغذیه مهاجران افغان است.
در گزارش سیگار آمده است که عملیات بشردوستانه در افغانستان متکی به یک خط انتقال پول نقد توسط سازمان ملل است که محموله‌های ۴۰ میلیون دالری از رزرو نیویارک به کابل منتقل می‌شوند.
در ادامه‌ی گزارش به محدودیت‌های طالبان علیه زنان و دختران افغانستان اشاره شده و آمده است که با فرمان طالبان، زنان به‌طور سیستماتیک از زندگی عمومی حذف می‌شوند. سیگار گفته است که طالبان نیمی از مردم را به حبس خانگی محکوم کرده‌اند.
این نهاد علاوه کرده که بر این باور است که سوءاستفاده‌ی نهادینه‌شده توسط رژیم طالبان از زنان این پرسش مهم را برای سیاست‌گذاران مطرح می‌کند که آیا ایالات متحده می‌تواند به کمک‌های خود به افغانستان بدون توجه به منافع طالبان یا حمایت از این گروه ادامه دهد یا خیر.
جان سپکو در مقدمه‌ی گزارش از موضوعاتی به "واقعیت" نام برده و گفته که این واقعیت‌ها را باید در نظر گرفت.
به‌گفته‌ی او، اولا رژیم طالبان با تحمیل "مجوز"، "مالیات" و "هزینه‌های اداری" به‌عنوان شرط فعالیت در افغانستان بر سازمان‌های غیردولتی و کارمندان آن‌ها، از کمک‌های بشردوستانه عواید بدست می آورند
سپکو همچنین گفته است: "دوم، این‌که کمک‌های ایالات متحده به افغانستان، چه با ماهیت بشردوستانه باشد و چه از نوع دیگر، ممکن است ناخواسته به طالبان مشروعیت دهد؛ چه در سطح بین‌المللی و چه داخلی."
به‌گفته‌ی سپکو، در مورد سوم، حذف زنان از زندگی عمومی توسط طالبان به‌طور قابل ملاحظه‌ای مانع ارائه‌ی کمک‌های بشردوستانه شده است.
او در مورد چهارم گفته که دو سوم کشور یا حدود ۲۸.۳ میلیون افغان در زمستان امسال به کمک‌های غذایی بین‌المللی وابسته هستند.
سربازرس امریکا همچنین افزوده است که هیچ قطعیتی وجود ندارد که چه مقدار از این کمک‌ها به افراد مستحق می‌رسد.
او در عین حال اضافه کرده است که هیچ تضمینی وجود ندارد که ارائه یا توقف آن کمک‌ها در تغییر رفتار طالبان موفق باشد.
در گزارش سیگار آمده است که تلاش بین‌المللی برای جلوگیری از گرسنگی در افغانستان، به‌دلیل تصمیم طالبان برای ممنوعیت کار زنان برای سازمان‌های بشردوستانه در این کشور به خطر افتاد.
به نقل از گزارش، سازمان ملل متحد و بسیاری از سازمان‌های غیردولتی در واکنش به این ممنوعیت، برخی از فعالیت‌های خود را در افغانستان به حالت تعلیق درآورده‌اند.
آژانس انکشاف بین‌المللی ایالات متحده (USAID) گفته است که مهم‌ترین تأثیر این ممنوعیت بر کار آن‌ها، این است که شرکای اجراکننده دیگر نمی‌توانند به زنان که بیش از ۷۰ درصد از کل شرکت‌کنندگان در فعالیت‌های تحت حمایتUSAID را تشکیل می‌دهند، خدمات‌رسانی کنند.