به گزارش اسپوتنیک، زولتان پوژار، تحلیلگر Credit Suisse می گوید: ظهور ارزهای دیجیتال بانک های مرکزی باعث افزایش سرعت دلارزدایی شده است.
از زمان پایان جنگ سرد، یک سیستم تک قطبی در جهان حاکم شده است: ایالات متحده هژمون بلامنازع بوده است، جهانی شدن به اساس نظم اقتصادی تبدیل ، و دالر به ارز منتخب مبدل شده است. اما امروز، واقعیتهای جیوپلیتیکی دوباره به مجموعهای از چالشهای بزرگ برای نظم جهانی موجود تبدیل میشوند. و این بدان معنی است که سرمایه گذاران باید ریسک های جدید را در نظر بگیرند.
چین به طور فعال مجموعه ای از قوانین جدید را در تلاش برای تکرار "بازی بزرگ" می نویسد: این کشور پایه های نوع جدیدی از جهانی شدن را از طریق نهادهای مانند ابتکار کمربند و جاده، گروه اقتصادهای نوظهور BRICS+ و شانگهای پی ریزی می کند. سازمان همکاری، که یک اتحاد هشت کشور است، برای تضمین امنیت جمعی طراحی شده است.
پیکن در حالی که همچنان در شرایط قرنطینه کووید به سر می برد، توانسته روابط ویژه ای با مسکو و تهران برقرار کند. روابط مستحکم با روسیه - که ناخواسته با کمک گرمایش جهانی - به چین کمک می کند ابتکار کمربند و جاده خود را با مسیرهای کشتیرانی جدید از طریق قطب شمال گسترش دهد. و در پایان سال گذشته، شاهد اولین نشست سران چین و شورای همکاری کشورهای عربی خلیج فارس بودیم، یعنی تعمیق روابط پیکن با اوپک پلاس. همه اینها ممکن است در نهایت به شکل گیری مدل "یک جهان، دو سیستم" منجر شود.
اگر از دنیای تک قطبی به دنیای چندقطبی برویم، و اگر G20 به چندین اردو تقسیم شود - G7 به علاوه استرالیا، کشورهای بریکس پلاس و کشورهایی که به هیچ بلوکی نپیوسته اند - این انشعاب ها به طور اجتناب ناپذیری تأثیر قدرتمندی بر سیستم ارزی بین المللی خواهند داشت. . و این خطرات با افزایش عدم تعادل اقتصاد کلان در ایالات متحده تشدید می شود.