به گزارش اسپوتنیک، سفیر پیشین ایران در کابل می گوید همکاری آمریکایی ها و گروه طالبان در زمینه مبارزه با داعش خراسان همچنان ادامه دارد.
وی در مقاله اخیر خود چالش های عمده فرا روی طالبان را به بررسی گرفته است. وی در مورد تحریک طالبان پاکستانی نوشته است که این گروه نمی تواند تهدیدی برای بقای طالبان باشد، طبق آمار در یک سال به قدرت رسیدن طالبان آمار حملات طالبان پاکستانی 51% افزایش یافته است و این نماینده این حقیقت است که طالبان پاکستانی با الگو برداری از سلف افغان خود بر شدت خشونت در اقدامات خود افزوده است.
از طرفی درگیری های مرزی در امتداد خط فرضی دیورند را مرتبط با این دانست که گویا طالبان برخلاف حمایت های دیپلماتیک پاکستان هیچ نرمشی در به رسمیت شناسی خط دیورند نشان نداده است و از این سیاست به عنوان ابزاری برای تنظیم مناسبات خود در منطقه استفاده می کند بدین ترتیب رویای پاکستان برای انحصار ترانزیت با کشور های آسیای مرکزی را در هاله ای از ابهام ناپدید می شود.
طالبان نه تنها پاکستان بلکه چین را هم نا امید کرده است و تقاضای تسلیم دهی اعضای جنبش اسلامی ترکستان را نپذیرفتند. همچنان با وجود همکاری های نسبتا خوب اجتماعی و اقتصادی چین هنوز قرارداد اقتصادی مهمی در بین دو طرف منعقد نشده است. علاوه بر تمام این ها طالبان در تامین امنیت جان دیپلمات ها و تجار چینایی بسیار ضعیف عمل کرده اند که باعث نارضایتی دولت چین شده است.
با بررسی چالش های مذکور داعش شعبه خراسان توانمند ترین دشمن طالبان محسوب می شود. ظرف ماههای اخیر این سومین تعرض مسلحانه این گروه به اتباع و نمایندگی های خارجی شامل کشته شدن دو کارمند سفارت روسیه، ترور ناموفق کاردار پاکستان در کابل و حمله اخیر به اتباع چین بوده است. همچنین گلوله باران مناطق مرزی در ازبکستان و تاجیکستان از داخل خاک افغانستان را نیز باید به این اقدامات اضافه نمود. پیام ISKP به نظر روشن است؛ "امنیت در افغانستان شکننده است و طالبان قابل سرمایه گذاری در این حوزه نمی باشند".دو نکته در ارتباط با این موضوع قابل توجه است؛ اول ماهیت مناسبات گروههای افراطی با یکدیگر پیچیده، بعضا غیر سازمانی و در قالب افراد و گروههای کوچک بوده و لزوما قابل انطباق در یک ساختار دولتی و یا شبه دولتی نمی باشد. تعامل جناح هایی از TTP با بخش هایی از ISKP ، تعامل طالبان با TTP، منافع مشترک ETIM با ISKP در آسیب رساندن به منافع چین و مواردی از این قبیل در این مناسبات واقعی است. دوم بخش نظامی آمریکا از هنگام مذاکرات دوحه و حتی تا قبل از امضای توافق دوحه بین طالبان و آمریکا در حوزه مبارزه با ISKP با بخش نظامی طالبان همکاری و کمیته مشترک نظامی داشتند.
این همکاری ها کماکان ادامه دارد. زمینه های همکاری طالبان و آمریکا در مبارزه با تروریسم چیست که حامیان سابق طالبان از جمله ایران و چین را با نگرانی روبرو کرده است.
در اینباره آقای برنا صالحی کارشناس مسائل سیاسی در مصاحبه با خبرگزاری اسپوتنیک گفت که تردیدی وجود ندارد که داعش دشمن درجه یک طالب است اما اینکه داعش دشمن درجه یک آمریکا در هر زمان و مکان باشد جای پرسش وجود دارد.
در ادامه آقای صالحی اضافه کرد که پول های ارسالی به افغانستان و 3.5 میلیارد دالری که از ذخایر ارزی جابجا شده است و در یادداشت آقای بهرامی ذکر شده است، نشاندهنده نیت آمریکا برای وابسته نگهداشتن طالبان از نگاه اقتصادی است.
ایرانی ها همه چیز را از عینک تئوری توطئه نگاه می کنند که صد فیصد نمی تواند قابل تایید باشد.
آقای ویس ناصری، کارشناس مسائل سیاسی افغانستان در مصاحبه با خبرگزاری اسپوتنیک، در ارتباط به همکاری امریکا و طالبان گفت که این یک چیز واضح است که در توافقنامه دوحه نیز درج شده است که طالبان با داعش و القاعده همکاری نمی کند و آمریکا در مبارزه با داعش و القاعده با طالبان همکاری خواهد کرد.
وی افزود بعد پنهان توافقنامه دوحه که در دسترس عموم قرار نگرفته است شامل توافقات امریکا و طالبان بر همکاری استراتژیک بلند مدت در مبارزه با تروریسم و داعش است. تسلیحاتی که امریکا به طالبان داد و اینکه زمینه به قدرت رسیدنشان را فراهم کرد همه در راستای همکاری های دوجانبه آنها بوده است.
سیاست آمریکا: آمریکا نمی خواهد طالبان سقوط کنند و از طرفی نمیگذارند که طالبان حکومت کنند چنانچه دفتر سیاسی طالبان در قطر تا امروز به طور غیر مستقیم از طرف امریکا حمایت می شود، علاوه بر آن پول های هفته وار و مبالغ میلیاردی که بنام کمک به طالبان داده می شود همه نشاندهنده همکاری آمریکا با طالبان است ولی حاضر نیست طالبان را به رسمیت بشناسد.آمریکا نمی خواهد افغانستان یک دولت ملی و مستقل داشته باشد چراکه حکومت ملی در خدمت آمریکا نخواهد بود.
آقای ناصری گفت که پالیسی آمریکا افغانستان بی ثبات است که تهدیدی باشد برای قدرت های آسیای مرکزی و منطقه جنوب آسیا. همانطور که فعلا طالبان تهدیدی است برای ایران، پاکستان، چین و کشور های آسیای میانه.
وی اضافه نمود آمریکا با طالبان برای از بین بردن گروههایی که تهدید برای آمریکا باشد همکاری می کند و همزمان گروههایی که تهدید برای آمریکا نداشته باشد اما دیگر قدرت های منطقه را تهدید کند حمایت خواهد کرد. آمریکا حکومت غیر مشروع و اختناقی و استبدادی را برای افغانستان و تهدید برای قدرت های منطقه می خواهد.
از تحلیل های بالا به این نتیجه می رسیم که سیاست آمریکا سیاست استعماری است و از تمام فرصت ها برای رسیدن به اهداف خود استفاده می کند، این فرصت می تواند همکاری با طالبان در مبارزه با داعش شعبه خراسان باشد و در آن واحد این همکاری می تواند تقویت طالبان برای تهدید قدرت های منطقه باشد، آمریکا برای رسیدن به اهداف خود هیچ محدودیتی را در نظر نمی گیرد.