به گزارش اسپوتنیک، روز یک شنبه تاریخ 11 دسامبر سال 2022 در جریان دوازدهمین نشست "مرکز منطقه ای سازمان ملل متحد برای دیپلماسی پیشگیرانه در آسیای مرکزی (UNRCCA)" برگزار شد.
در این نشست معاونان وزیران خارجه کشور های آسیای میانه و مارکوس پوتزل، معاون یونامااشتراک داشتند. هدف از این نشست سالانه تبادل نظر در مورد تحولات و روندهای موثر بر صلح و امنیت در آسیای مرکزی و همچنین بحث در مورد همکاری بین UNRCCA و دولت های منطقه در زمینه های مرتبط با دیپلماسی پیشگیرانه بود.
پوتزل ضمن هشدار به اینکه همزمان باکم توجهی جامعه جهانی، قدرت گرفتن مواضع مخالفین نیز وجود دارد، وی بر اهمیت همکاری های منطقه ای و در دستور کار قرار گرفتن افغانستان در نشست های کشورهای آسیای میانه تاکید کرد.
با این رویکرد که افغانستان در موقعیت استراتژیک، در مجاورت کشور های آسیای میانه قرار دارد و با قدرت رسیدن طالبان تهدیدات تروریستی و قاچاق مواد مخدر از خاک افغانستان افزایش یافته است و از طرفی شرایط نابسامان اقتصادی افغانستان باعث آواره شدن میلیون ها انسان از راههای قانونی و غیر قانونی به کشور های منطقه شده است، سوالاتی در مورد بی توجهی جامعه جهانی به مشکل افغانستان مطرح می شود که این بی توجهی از کجا سرچشمه می گیرد؟ کشور های منطقه در چه زمینه هایی و با چه مکانیزمی باید با افغانستان همکاری کنند؟ چه اهمیتی دارد که افغانستان باید در دستور کار کشور های آسیای میانه قرار بگیرد؟
در این مورد آقای اسدالله ندیم کارشناس مسائل افغانستان در مصاحبه ای با خبرگزاری اسپوتنیک گفت که بی میلی جامعه جهانی در همکاری با حکومت طالبان بخاطر این است که حکومتداری طالبان طوری نیست که قابل به رسمیت شناخته شدن از طرف جامعه جهانی باشد.
مشکل اصلی طالبان، مشکل مشروعیت است.
با این حال نمی توان از همکاری های منطقه ای با طالبان چشم پوشید همانطور که طالبان در کنفرانس های منطقه ای دعوت شده اند و اشتراک به عمل آوردند به عنوان مثال در جلسه ای که به ازبکستان دعوت شدند برای توسعه ترانسپورت و سیستم ترابری.
او ادامه داد که تمام دولت های افغانستان نیاز دارند تا دست کمک به سمت جامعه جهانی دراز کنند چراکه ظرفیت های حتی افغانستان برای اداره سیستم دولتی کفایت نمی کنند چه رسد به مسائل انکشافی و توسعه.
اهمیت اینکه افغانستان باید بیشتر مورد توجه آسیای میانه قرار بگیرد مرز های مشترک افغانستان با سه کشور تاجیکستان، ازبکستان و ترکمنستان از آسیایی میانه است. افغانستان برای این کشور ها از نگاه راه های ترانسپورتی زمینی و هوایی هوایی حائز اهمیت است، کما اینکه مشترکات دینی و فرهنگی و تاثیر پذیری آنها از یک دیگر نیز می تواند موضوع بحث باشد.
آقای ندیم گفت: نگرانی اصلی کشور های آسیای میانه ازجانب افغانستان گسترش تهدیدات تروریستی و افراط گرایی در مرز ها و در منطقه است. تا زمانی که طالبان این مشکل را رفع نکنند، کشور های آسیایی میانه دلگرمی برای تامین روابط با اداره طالبان را نخواهند داشت.
وی ادامه داد که کشور های منطقه و جامعه جهانی در یک صورت می توانند که به افغانستان همکاری کنند که حکومت افغانستان راه کار مشخص و کارآمد برای حکومتداری داشته باشد. این راه کار باید با مشوره شخصیت ها و گروههایی که عضویت طالبان را ندارند تهیه شود و جنبه ملی داشته باشد.