به گزارش اسپوتنیک، عبدالطیف پدرام، رهبر حزب کنگره ای ملی و نماینده پیشین مجلس نمایندگان افغانستان دلیل شرکت نکردن در نشست دوشنبه را در برگه رخنامه اش چنین نوشت: "به کنفرانس "نظام سیاسی فراگیر در افغانستان..."، که همین امروز ۲۹ نوامبر ۲۰۲۲ در کتابخانه ملی تاجیکستان در شهر دوشنبه ساعت ۹ صبح کار خود را آغاز کرد، دعوت بودم. کارت دعوت را شریک ساختم. در کنفرانس شرکت نکردم چرا؟ بگذریم از کارگذاران و کارشناسان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، تمام افغانستانی هایی که در این کنفرانس حضور دارند، عوامل، وزیران، رئیسان، سفیران، وکیل ها، آجودان و ماموران رژیم های خاین و دست‌نشانده‌ی کرزی و غنی اند، بدون استثنا.حتا یک چهره اپوزیسیونی مخالف، یک شخصیت سیاسی،علمی و فرهنگی مستقل افغانستانی در این جلسه حضور ندارد. همین افغانستانی هایی که در کنفرانس دوشنبه حضور دارند و تصاویر شان را می‌بینید و سخنرانی های شان را می‌شنوید، از هر جمع و جماعتی که استند، ابزار و اسباب شوونیزم افغانی/پشتونی، عوامل استعمار و فرانواستعمار و عوامل بدبختی همه‌ی مردم ما به ویژه تاجیک‌ها و اقوام غیرپشتون اند".
او در ادامه افزوده است: "این چهره ها از داخل مردم ما را به نفع اجانب و شوونیزم افغانی/پشتونی خنجر زدند؛ بنا بر این شرکت خود را در این کنفرانس بر خلاف اصول آزادگی، میهن‌دوستی، ارزش های جهانی و وجدانیات خودم تلقی کردم و در نتیجه‌ی مواجهه ی توان فرسا با خود آن را تحریم کردم و شرکت نکردم. در داخل این کنفرانس حتا قرار نیست علیه طالبان و پاکستان موضع گرفته شود و آنها نقد شوند".
پدرام همچنان نوشته است: "آن گونه که من اطلاع دارم از طالبان هم دعوت شده بود در این کنفرانس شرکت کنند، اما طالبان با آن همه جنایات و برخوردهای ضد حقوق بشری حاضر نشدند در این کنفرانس شرکت کنند و با این جماعت هم‌کاسه شوند، این کنفرانس را جدی نگرفتند و بی اهمیت تلقی کردند. خلاصه اگر شرکت‌کنندگان این کنفرانس صاحبان عقل و تدبیر و شجاعت اخلاقی و سیاسی بودند و به زبان قدمآ اولی الالباب همان حاکمیت فاسد دست نشانده‌ی غربی/امریکایی را در کابل حفظ می‌کردند و به زندگی ننگین خود در کنار همان رژیم ادامه می‌دادند و فربه می‌شدند که نتوانستند. حالا از جابلقا و جابلسا می‌خواهند به افغانستان بربگردند، حکومت به اصطلاح فراگیر بسازند و به فساد خود ادامه بدهند، که از عجایب روزگار است و تقریبا محال!".
در پایان بیانیه ای خود پدرام تاکید کرده است: "میلیون ها تن از هموطنان ما در شرایط سخت مهاجرت، بی سرنوشتی،فقر و بدبختی و استبداد داخلی ط‌البانی زندگی می‌کنند، سختی می‌کشند اما همین"ماموران بیشرم جمهوریت" در کشورهای مختلف و در هوتل های لوکس با پول استعمار و استخبارات جمع می‌شوند و ادای ایجاد حکومت فراگیر با طالبان درمیاورند. این جماعت هیچ هدفی ندارد جز این که با هر روش و شیوه‌ی ننگین و شرم‌آور مورد قبول طالبان قرار بگیرند و دوباره بر سر سفره‌های رنگین خودشان بنشینند. این ها یک شعار و برنامه روشن و متمایز نتوانستند مطرح کنند، منتظر اند که دستی از آن سوی اقیانوس ها دراز شود و این ها را مثل سال ۲۰۰۱ بر گرده های مردم تحمیل کند".