بی سوادی در یمن: چگونه کودکان قربانی جنگ شدند

به گزارش اسپوتنیک، جنگ طولانی در یمن، همراه با فاجعه انسانی و انفعال کامل جامعه بین‌الملل، بیشترین ضربه را به ضعیف‌ترین و بی‌دفاع‌ترین انسانها یعنی کودکان وارد می‌کند. بر اساس آخرین گزارش یونسکو، نرخ بی سوادی در بین کودکان این کشور به 70 درصد رسیده است.

والدین اغلب از فرستادن فرزندان خود به مدارس می ترسند: آنها اغلب هدف حملات هوایی قرار می گیرند و معلمان و صدها کودک زیر آوار می میرند.

یحیی محمد، 17 ساله، اکنون دانش آموز دبیرستان جمال عبدالناصر در صنعا است. به گفته وی، در طول سال های جنگ در یمن، هزاران مدرسه بمباران شد و هزاران کودک در آنها جان باختند. در اینجا چیزی است که او به اسپوتنیک گفت: " مدرسه ابتدایی که زمانی در آن درس می خواندم بمباران شد. به یاد دارم که چگونه 4 موشک به داخل آن اصابت کردند که معلوم شد که آن موشک ها ساخت آمریکا هستند.

یادم می آید که روی لاشه موشک ها نوشته شده بود "ساخت آمریکا". این همان کمکی است که آمریکا برای تحصیل به ما می کند. 7 سال از آن حادثه گذشته است. خانواده های ما نیز پولی نداشتند زیرا ایالات متحده و سازمان ملل بانک مرکزی یمن رادر صنعا بستند و همه حساب ها را مسدود کردند: مردم حقوق خود را دریافت نکردند. اگر یونسکو واقعاً می خواهد به بقای مدارس در یمن کمک کند، حداقل می تواند هزینه تعمیرات و حقوق معلمان را بپردازد. وگرنه فقط با موشک و هواپیما فقط مدارس ما را خراب می کنند."

یاسین القدری از عدن نیز به نوبه خود افزود که با انتقال بانک مرکزی یمن از صنعا به عدن، معلمان به طور کامل بدون حقوق مانده اند. بر این اساس، به دلیل کمبود حقوق و خطر بمباران، معلمان کمی در مدارس باقی مانده بودند که دیگر نمی توانستند با حجم کار کنار بیایند. "اگر یونسکو و سازمان ملل ادعا می‌کنند که می‌خواهند آموزش در یمن را توسعه دهند، همانطور که می‌گویند، باید دست از محاصره مردم یمن را بردارند و بانک را به صنعا برگردانند تا دولت بتواند حقوق معلمان را پرداخت کند. قبل از جنگ بچه های من به مدرسه می رفتند و بزرگترها به دانشگاه می رفتند. اما به دلیل جنگ، هیچ یک از آنها نتوانستند تحصیلات خود را به پایان برسانند: یا دانشگاه از عدن به صنعا منتقل شد، یا همه ما مجبور شدیم فوراً از جایی به جای دیگر برویم. در نتیجه همه آنها خیلی زود شروع به کار کردند تا حداقل بتوانیم به نحوی موجودیت خود را تضمین کنیم."

تنها یک نفر از فرزندان ما می تواند دیپلم بگیرد، او دختر خیام است. این مرد در مورد او ادامه داد: "قبل از جنگ دانشجوی سال اول دانشگاه خصوصی، در رشته دندانپزشکی شد. با شروع جنگ، آموزش متوقف شد: آنها مدت زیادی منتظر ماندند و اسناد تحصیلی اش را دوباره جمع آوری کردند و 4 سال بعد، دختر توانست به دانشگاه صنعا به دانشکده طب منتقل شود. اما او فقط توانست در بخش نرسینگ پذیرفته شود. اما باز هم از هیچ بهتر است."