به گزارش اسپوتنیک به نقل از آماج، گروه طالبان در ادامه ستردن لوحه های زبان پارسی در افغانستان، این‌بار واژه "دانشگاه" را از لوحه ساختمان جدید دانشگاه بلخ ستردند. این اقدام گروه طالبان با واکنش‌های گسترده‌ای روبرو شده است. شماری از کاربران شبکه‌های اجتماعی این اقدام طالبان را فارسی‌ستیزی عنوان کرده‌اند.
عطا محمد نور، رهبر جمعیت اسلامی شاخه‌ی نور در واکنشی خطاب به طالبان گفته است، که با این اقدام‌های زبان‌ستیزانه جز آن‌که آتش نفرت را شدت بخشید، کار دیگری نمی‌توانید.
نور در توییتی نگاشته است: "اگر ستون این زبان آن‌قدر سست بود، پیش ازین فرو می‌ریخت".
نام‌برده خاطرنشان کرده است، که دشمنی با فارسی دشمنی با دانش و فرزانگی است.
از سوی دیگر راحل موسوی، شاعر و نویسنده در توییترش نگاشته: "من به‌عنوان یک فارسی‌زبان، از حکومت طالبان برای حذف کلمه (دانشگاه) از تابلوی دانشگاه بلخ، عمیقأ تشکر می‌کنم".
او افزوده است، که در درازنای تاریخ ستیزه‌گری پشاتین با زبان فارسی، این زبان پویاتر و پایدارتر شده است و بعد از این نیز فروزان و فرازمندتر خواهد شد.
با این حال رنگین دادفر سپنتا، وزیر خارجه پیشین نیز درباره واکنش نشان داده است.
نام‌برده نگاشته: "دانشگاه مهد دانش است؛ در پگاه آزادی باز به دانشگاه، مهد دانش خواهند گفت؛ یاد تان باشد".
اسپنتا افزوده است: "نژادپرستان امر کردند که شعار مرگ بر فاشیسم را که بر درختی حک شده بود با رنگ‌کردن تمام درخت ناخوانا کنند. باران بهاری رنگ‌ها را از درخت زدود و شعار مرگ بر فاشیسم بیش‌تر از هر زمانی هویدا شد".
از سوی هم ذکی احمد، سخن‌گوی وزارت تحصیلات عالی طالبان گفته است، که در قانون دانشگاه نیست و به پشتو و پارسی دری پوهنتون درست است.
او افزوده است: "در قانون تحصیلات تنها پوهنتون است و دانشگاه را حذف کردیم".
پیش از این، گروه طالبان گفته بود که قانون اساسی و قانون های تایید شده در دولت پیشین را نمی پذیریم.
این در حالی‌ست، که طالبان چند ماه پیش، واژه دانشگاه را از لوحه ساختمان کهنه دانشگاه بلخ نیز حذف کرده بودند.
شماری از کاربران شبکه‌های اجتماعی این اقدام طالبان را فارسی‌ستیزی عنوان کرده‌اند.
یک هفته پیش نیز طالبان لوحه فارسی شفاخانه حوزه‌وی هرات را پایین آوردند و لوحه جدید پشتو و انگلیسی را جاگزین آن کردند.
اما از دید زبانشناسان، هر زبان را تنها گویشوران آن می توانند نظر به ضرورت تغییراتی وارد کند، نه اینکه غیرگویشوران با زور یک زبان را تغییر بدهند.
وارد کردن واژه های بیگانه با زور از یک زبان به زبان دیگر خود تجاوز زبانی به شمار می رود و این یعنی نادیده گرفتن حق گویشوران آن زبان است.