"آمریکا در سال 2019 زمانی که مذاکرات با طالبان را در قطر برگزار کرد، از همان نخست با فریبکاری و بدون شفافیت آغاز کرد. در حال حاضر نیز آمریکا با پیش‌کش کردن شرایط و بهانه جویی ها در مسدود ساختن دارایی های افغانستان، می‌خواهد زمینه حضور مجدد خود را به شکل فیزیکی، غیرفیزیکی و یا هم با شانتاژ و اثرگذاری در افغانستان فراهم کند."
"موضوع دارایی های ارزی افغانستان که بیش از 9 میلیارد دالر ارزیابی می‌شد و 4.5 میلیارد دالر آن کمک های بانک جهانی و کشور های تمویل کننده افغانستان است، فقط به منظور استفاده از موقعیت و فراهم ساختن زمینه برای دستیابی به منافع خود ایالات متحده مسدود شده است. در همه مسایلی که آمریکا دخیل است، دایم از وسایل فشار و تهدید کار گرفته می‌شود."
" تروریسم آله دست آمریکاست و در هرجا بخواهد از آن کار می‌گیرد. ما می‌بینیم که آمریکا با وجودی که دیروز گروه طالبان را تروریست می‌نامید، امروز همان تروریست‌های راکه از گوانتانامو به قطر منتقل کرد، در نقاط کلیدی حکومت جدید (امارت اسلامی) گماشته شده و قدرت را در دست دارند."
"در حال حاضر طالبان قدرت را در دست دارند و تسلیحات ارتش در اختیار شان است، فشارهای آمریکا فقط می‌تواند زندگی مردم فقیر و گرسنه در افغانستان را از بد بدتر کند، اما بالای طالبان هیچ تأثیری نخواهد داشت. چانه زنی های خلیل‌زاد،آی‌اس‌آی و تنظیم های جهادی در مذاکرات قطر روی مسایل اقتصادی و منافع نامشروع آمریکا می‌چرخید و همین مسایل بود که دولت پیشین افغانستان را سقوط داد و قدرت به طالبان منتقل و وضعیت مردم در افغانستان طوری شد که امروز جهان شاهد آن است."
"اینکه فکر کنیم تقاضای طالبان بدون قید و شرط از سوی آمریکا پذیرفته شود و یا هم ایالات متحده در گفته ها و پیشنهادات خود در مورد آزاد سازی یا ادامه مسدود ماندن دارایی های افغانستان صادق باشد و یک جانبه تصمیم بگیرد به دور از واقعیت است. اما در هر صورت به یک تفاهم نیاز است تا روشن شود که آمریکا با حکومت طالبان خواستار چه نوع توافقات است."
"در چنین وضعیتی نه شرایط آمریکا عملی به نظر می‌رسد و نه هم خواسته های طالبان. اگر مسایل سیاسی افغانستان با جهان حل نشود به نظر نمیرسد که دارایی های منجمد شده افغانستان دوباره به دسترس مردم افغانستان قرار بگیرد."