به گزارش اسپوتنیک، جیمز دابینز نماینده سابق ایالات متحده آمریکا در امور افغانستان در تازه ترین مصاحبه خود گفته که اکثر خارجی‌ها در نشست بن طرفدار استقرار یک نظام فدرالی در افغانستان بودند؛ اما به گفته او افغان‌ها فکر می‌کردند که چنین نظامی به دلیل اختلاف زیاد در افغانستان، جامعه را بیشتر دچار اختلاف می‌کند.
او می‌افزاید که مخالفت افغان‌های شرکت‌کننده در نشست بن با نظام فدرالی به تاریخ افغانستان نیز ربط دارد؛ کشوری که به گفته او همواره یک حکومت مرکزی ضعیف داشته و قدرت را توزیع نکرده است.
او که رئیس هیات آمریکایی در اجلاس بن بود، در بخشی از مصاحبه‌اش گفت: "من نیز با پیشنهاد حکومت فدرالی مخالفت نداشتم و فقط می‌خواستم که توافق صورت گیرد... اخضر ابراهیمی برایم گفت که افغان‌ها با حکومت فدرالی که والی‌های انتخابی داشته باشد، مخالفت خواهند کرد. فکر می‌کنم نمایندگان تمام کشورهای غربی با فدرالیزم موافق بودند، اگر افغان‌ها قبول می‌کردند."
آقای دابینز ضمن اشاره به تعامل با طالبان افزوده که این گروه برای به دست آوردن خواسته‌هایش نمی‌خواهد هزینه بپردازد.
او می‌گوید: "طالبان می‌خواهند به رسمیت شناخته شوند و در سازمان ملل نماینده داشته باشند اما نمی‌خواهند هزینه بپردازند. طالبان نمی‌خواهند در برابر خواسته‌های دیگران کوتاه بیایند."
آقای دابینز در باره طالبان می‌گوید که آمریکا دو هدف اساسی یکی کنترل و نظارت بر فعالیت گروه‌های تروریستی و دیگری حفظ دست‌آوردهای بیست سال گذشته را در افغانستان دنبال کند.
او می‌افزاید: "ما سه پالیسی را پیشنهاد کرده‌ایم؛ اول تعامل، دوم اعمال فشار و به حاشیه راندن طالبان، سوم هم مخالفت با این گروه و ساقط کردن حکومت‌شان."
او تعامل با طالبان را دشوار می‌داند اما می‌افزاید: "از نگاه ما، تعامل با طالبان یگانه گزینه‌ای است که امیدواری برای تحقق خواسته‌های مان را بیشتر می‌کند. اما اگر طالبان را به حاشیه برانیم یا با آنها مخالفت کنیم، هیچ یکی از این خواسته‌ها برآورده نمی‌شود."
اما؛ او در مورد خواست‌های مشخص آمریکا از حکومت فعلی افغانستان چیزی نگفته است.
هرچند پیش از این، عدم استفاده از خاک افغانستان بر علیه امریکا و متحدان آن، مبارزه با تروریزم و حفظ دست آوردهای 20 سال اخیر از خواست های امریکا خوانده می‌شود؛ ولی اگر خواست‌های نا مرئی دیگر نباشد، طالبان همواره گفته اند که به این تعهدات خود پابند هستند.
او می‌افزاید که مخالفت افغان‌های شرکت‌کننده در نشست بن با نظام فدرالی به تاریخ افغانستان نیز ربط دارد؛ کشوری که به گفته او همواره یک حکومت مرکزی ضعیف داشته و قدرت را توزیع نکرده است.
او که رئیس هیات آمریکایی در اجلاس بن بود، در بخشی از مصاحبه‌اش گفت: "من نیز با پیشنهاد حکومت فدرالی مخالفت نداشتم و فقط می‌خواستم که توافق صورت گیرد... اخضر ابراهیمی برایم گفت که افغان‌ها با حکومت فدرالی که والی‌های انتخابی داشته باشد، مخالفت خواهند کرد. فکر می‌کنم نمایندگان تمام کشورهای غربی با فدرالیزم موافق بودند، اگر افغان‌ها قبول می‌کردند."
آقای دابینز ضمن اشاره به تعامل با طالبان افزوده که این گروه برای به دست آوردن خواسته‌هایش نمی‌خواهد هزینه بپردازد.
او می‌گوید: "طالبان می‌خواهند به رسمیت شناخته شوند و در سازمان ملل نماینده داشته باشند اما نمی‌خواهند هزینه بپردازند. طالبان نمی‌خواهند در برابر خواسته‌های دیگران کوتاه بیایند."
آقای دابینز در باره طالبان می‌گوید که آمریکا دو هدف اساسی یکی کنترل و نظارت بر فعالیت گروه‌های تروریستی و دیگری حفظ دست‌آوردهای بیست سال گذشته را در افغانستان دنبال کند.
او می‌افزاید: "ما سه پالیسی را پیشنهاد کرده‌ایم؛ اول تعامل، دوم اعمال فشار و به حاشیه راندن طالبان، سوم هم مخالفت با این گروه و ساقط کردن حکومت‌شان."
او تعامل با طالبان را دشوار می‌داند اما می‌افزاید: "از نگاه ما، تعامل با طالبان یگانه گزینه‌ای است که امیدواری برای تحقق خواسته‌های مان را بیشتر می‌کند. اما اگر طالبان را به حاشیه برانیم یا با آنها مخالفت کنیم، هیچ یکی از این خواسته‌ها برآورده نمی‌شود."
اما؛ او در مورد خواست‌های مشخص آمریکا از حکومت فعلی افغانستان چیزی نگفته است.
هرچند پیش از این، عدم استفاده از خاک افغانستان بر علیه امریکا و متحدان آن، مبارزه با تروریزم و حفظ دست آوردهای 20 سال اخیر از خواست های امریکا خوانده می‌شود؛ ولی اگر خواست‌های نا مرئی دیگر نباشد، طالبان همواره گفته اند که به این تعهدات خود پابند هستند.