«این نشست یک جلسه "درون طالبانی" بود که تقریبا تمام شرکت کنندگان آن اعضای گروه طالبان بودند. اگرچه ظاهرایک قطع نامه 11 ماده‌ای صادر شد اما، بیعت به ملا هبت الله آخوند زاده رهبر این گروه به عنوان امیرالمومنین که گویا دراین نشست حضور داشت هدف اساسی بود. مسایل دیگر به گونه نمونه مواد مخدر اصلا دراین نشست مطرح نشد فقط در رسانه ها در باره آن خبر های بیرون داده شد، همچنان رهبر طالبان در سخنرانی خود در باره باز گشایی مکاتب دختران اصلا چیزی یاد نکرد.»
«فیصله های این شورا نه به نفع منافع ملی بود و نه به نفع حاکمیت افغانستان. شرکت کنندگان این نشست هم نه نماینده مردم بودند و نه هم نماینده علمای افغانستان..»
«اکنون علمای دین به دو گروه تقسیم خواهند شد، گروه اول علمای که همانند ملا مجیب الرحمان انصاری که قتل منتقدین طالبان را صادر کرد، افراطی نیستند راه شان را از حکومت طالبان جدا می‌کنند. قشر روشنفکر و تحصیل کرده نیز در پایان این نشست آگاه شدند که دیگر جایی برای شان در حکومت طالبان موجود نیست، بنابراین آنها نیز سرنوشت خود را خود شان تعیین خواهند کرد.»
عده یی به این نظر اند که سخنرانی رهبر طالبان موجودیت اختلافات میان رده های بالایی این گروه را بر ملا کرده است٬ زیرا در سخنرانی ملا هبت الله و سایر رهبران طالبان تناقض آشکار وجود دارد.