به گزارش اسپوتنیک، روزنامه "the washington post" در گزارشی می‌نویسد: تابستان سال گذشته جهان با وحشت نظاره گر به قدرت رسیدن طالبان در کابل بود. در ماه‌های اخیر نیز با آغاز بحران اوکراین کشورهای ثروتمند آمریکای شمالی و اروپا، انرژی و مقدار قابل توجهی از نیروی مالی خود را بر تقویت دولت این کشور در "کی یف" متمرکز کرده اند. با این حال در تمام این مدت، شرایط در افغانستان در طول هشت ماه گذشته بدتر از قبل شده است.
این مطلب می افزاید: به قدرت رسیدن طالبان با فروپاشی اقتصاد افغانستان همراه شد و بودجه بین‌المللی که مدت‌ها از دولت ضعیف کشور حمایت می‌کرد قطع شد. بدین ترتیب میلیون ها افغان از جمله بخش وسیعی از کارگران دولت در حال حاضر بیکارند و سیستم بانکی دیگر کار نمی کند و نقدینگی در این کشور کاهش یافته است.
از سوی دیگر آژانس های کمک‌رسانی در راستای تقویت تلاش‌های متزلزل خود در افغانستان به دنبال کمک مالی بیشترند اما در کشوری که دولت فعلی آن هم توسط جامعه بین‌الملل به رسمیت شناخته نشده است و ظاهرا به نظر می رسد قصد دارد برنامه‌های افراطی خود را پیش ببرد، محدودیت‌هایی برای کمک رسانی وجود دارد.
به نوشته واشنگتن پست، برخی از مقام های طالبان خواستار سرمایه گذاری بین المللی برای کاهش بیکاری و تورم شده اند. اما برای بیشتر شرکت‌ها و بانک‌ها، تحریم‌های اقتصادی رهبران طالبان مهم‌ترین مانع سرمایه‌گذاری است.
در پایان مقاله این روزنامه آمریکایی به نقل از "آخیم اشتاینر" رئیس برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) آمده است؛ تزریق نوعی نقدینگی به سیستم بانکی افغانستان، بدون شک تاثیر بزرگی بر اقتصاد این کشور خواهد داشت و به ثبات کشور و رهایی از این وضعیت خطرناک کمک خواهد کرد.