به گزارش اسپوتنیک، پژوهشگران "دانشگاه سینسیناتی" (University of Cincinnati) در اوهایو آمریکا در آزمایش خود، از قهوه استفاده کرده‌اند و دریافته‌اند که قهوه می‌تواند یک پوشش کارآمد برای الکترودهایی باشد که طی بررسی‌های حساس به کار می‌روند.
آزمایش‌ها نشان داد که الکترودهای پوشیده از قهوه در مقایسه با الکترودهای فیبر کربنی که به طور سنتی تولید می‌شوند، برای تشخیص آزاد شدن دوپامین در یک لوله آزمایش، سه برابر کارآمدتر هستند.
این پژوهش، جایگزین ارزان‌تر و آسان‌تری برای پوشش‌های کنونی که از فیبر کربن ساخته شده‌اند، ارائه می‌دهد زیرا کار کردن با قهوه آسیاب‌شده، آسان‌تر است.
پژوهشگران در مقاله پژوهش خود نوشتند: این ماده در نهایت می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا کنترل بهتری بر فعالیت مغز داشته باشند و سطح انتقال‌دهنده‌های عصبی را شناسایی کنند.
تفاله قهوه مصرف‌شده پیشتر برای ساخت ابرخازن‌های متخلخل کربن و به منظور ذخیره انرژی مورد استفاده قرار گرفته و یک باتری ارگانیک را ارائه داده است.
استفاده از قهوه می‌تواند راهی برای استفاده مجدد از مواد، ایجاد حسگرها، دستگاه‌ها و راه‌حل‌های سازگار با محیط زیست در شیمی آلی باشد.
میکروالکترودهای سنتی که دانشمندان علوم اعصاب از آنها استفاده می‌کنند، معمولا از فیبر کربن ساخته می‌شوند که از رشته‌های کربن ریز و جامد تشکیل شده است. ساخت میکروالکترودهای سنتی معمولا یک فرآیند دشوار و پرهزینه را در بر دارد که شامل مراحل بسیار و استفاده از مواد شیمیایی خشن است؛ بنابراین پژوهشگران، حرکتی را برای یافتن جایگزین آنها آغاز کرده‌اند.
پژوهشگران به عنوان نخستین گام برای تحقق این هدف، قهوه به دست آمده از زمین را به عنوان پوششی برای الکترودهای معمولی به کار بردند.
محققان کار خود را با گرفتن تفاله‌های قهوه استفاده‌شده و حرارت دادن آنها با دمای 1300 درجه فارنهایت آغاز کردند.
پس از این که تفاله‌های قهوه به خوبی سوختند، محققان مواد را به محلول هیدروکسید پتاسیم اضافه کردند که کربن را فعال می‌سازد و حفره‌ها را باز می‌کند. سپس آنها مخلوط را دوباره حرارت دادند تا هر گونه محصول جانبی نامطلوب را از بین ببرند. آنچه باقی ماند، یک دوغاب جوهری پر از تکه‌های کربن متخلخل بود. آنها در نهایت، ماده به دست آمده را با آب رقیق کردند و الکترودهای فیبر کربن را در آن غوطه‌ور کردند و سپس آنها را با لایه‌ای از قهوه که 100 برابر نازک‌تر از موی انسان بود، پوشاندند.
هنگام این آزمایش مشخص شد الکترودهای پوشش داده شده با کربن به دست آمده از قهوه، سه برابر بیشتر از الیاف کربن بدون پوشش، به سطح جریان اکسیداتیو می‌رسند. نتایج این آزمایش نشان می‌دهند که الکترود پوشش داده شده، سطح حساس‌تری را برای تشخیص دوپامین ارائه می‌دهد.
هنگام آزمایش عملکرد این پوشش، مشخص شد که الکترودهای روکش شده قهوه حساسیت بیشتری دارند. البته، دانشمندان هنوز کار زیادی در پیش دارند، اما در حال حاضر آنها می گویند که در آینده، قهوه ممکن است به ماده ارزان تر و موثرتری برای پوشش الکترودها تبدیل شود.
هیچ کمبودی در زمینه تامین مواد اولیه مورد نیاز برای انجام دادن مراحل بعدی پروژه وجود نخواهد داشت زیرا به نظر می‌رسد که همه افراد آزمایشگاه، دم کردن این مواد اولیه را دوست دارند.