به گزارش اسپوتنیک به نقل از Nature، محققان با استفاده از پرتوهای ایکس بسیار قدرتمند و پیشینه ایزوتوپ کربن روی استخوان ماهی‌هایی که به فاصله کمتر از یک ساعت پس از برخورد سیارک از بین رفته بودند، توانستند زمان احتمالی برخورد سیارک را محاسبه کنند.
این گروه تحقیقاتی اعلام کرد که یافته‌هایش می‌تواند به توضیح این مسئله کمک کند که چرا برخی از جانوران توانستند از این برخورد [سیارکی] جان به در ببرند؛ در حالی که بقیه نتوانستند.
کارشناسان برای یافتن فسیل ماهی‌های پوزه‌پارویی و ماهیان خاویاری که در اثر برخورد سیارکی به زمین از بین رفته بودند، بخش‌هایی از داکوتای شمالی را جست‌وجو کردند.
به گفته این کارشناسان تلاطم و تکان شدید حاصل از برخورد، با ایجاد امواج ساکن عظیمی که رسوب‌ها را جابه‌جا کرد، به زنده‌به‌گور شدن ماهی‌ها منجر شد.
پژوهشگران دریافتند که ماهی‌های فسیل‌شده به شکل دست‌نخورده‌ای حفظ شده‌اند و استخوان‌های آن‌ها تقریبا هیچ نشانه‌ای از تغییر شیمیایی نشان نمی‌دهد و بافت‌های نرم آن‌ها سالم مانده است.