به گزارش اسپوتنیک، محمد امین یکی از این آوارگان است که سه ماه قبل بهدلیل فقر و گرسنگی از ولسوالی جوند بادغیس به شهر فیروزکوه در مرکز غور پناه برده است.
این مرد کهنسال بهدلیل سرمای شدید، نداشتن مواد سوخت و جای مناسب، اکنون سخت بیمار شده و توان درمان خود را هم ندارد. او به روزنامه اطلاعات روز گفت که بارها به ادارات دولتی مراجعه کرده؛ اما کمکی نصباش نشده است.
او افزود: " در خانه چیزی نداریم ولی با نان همسایهها شب و روز را می گذرانیم…..اگر برای ما کمک فوری نشود از سردی هوا و گرسنگی تلف میشویم."
نور بیبی، همسر این مرد کهنسال که نابینا است نیز می گوید، روزگارشان را با گدایی سپری میکنند.
او میگوید: " به در خانه میگردم برای پیدا کردن لقمهای نانی. سه ماه میشود ما از جوند آمدهایم ولی هیچ کمکی هم دریافت نکردهایم".
فعالان مدنی غور هم از وضعیت خانوادههای بیجاشده و بیبضاعت در این ولایت ابراز نگرانی می کنند و خواستار توجه جدی به آنان هستند.
در همین حال، مسئولان محلی طالبان در غور میگویند، در تلاش همکاری و هماهنگی با موسسات برای کمکرسانی به خانوادههای بیجاشده و نیازمند هستند.
عبدالواحد حماس، سخنگوی والی طالبان در غور میگوید که در نشست هماهنگی که میان مسئولین محلی و موسسات انجام شده، روی شناسایی مستحقین و کمکرسانی برای آنان تأکید شده است.
او در عین حال تأکید دارد که به برخی از آوارگان از جمله ساکنان ولسوالی جوند، کمک توزیع شده است.
شماری از بیجاشدگان و نیازمند در ولایت غور از توزیع ناعادلانهی کمکهای ادارات دولتی و نهادهای کمککننده هم انتقاد میکنند و میگویند که در توزیع کمکها باید شفافیت در نظر گرفته شود.
در برخی از ولایتهای دیگر هم انتقادهایی مبنی بر عدم توزیع شفاف کمکها وجود دارد.