کریم بنزما که روز گذشته از سوی فرانس فوتبال به عنوان مرد سال فوتبال فرانسه انتخاب شد، در گفتگو با این نشریه معتبر در خصوص شرایط گذشته و حالش در مستطیل سبز صحبت کرده است.
بنزما صحبت هایش را اینگونه آغاز کرد:
جدا از آمار تعداد گل، فکر نمیکنم فوتبالی که من بازی میکنم تغییر کرده باشد، از بازیسازی و گلزنی گرفته تا بازی یک ضرب در جلو، مدت طولانی است که من همیشه این کارها را انجام میدهم، این همان کاری است که باعث میشود هنوز همان بازیکن باشم.
از نظر بیننده، فوتبال دیگر مثل قبل نیست، دیگر نمیتوان مسابقه را 90 دقیقه مداوم دنبال کرد، زیرا شبکههای اجتماعی باعث میشه تا ما وقت کامل را نگذاریم و بازی را ببینیم. بازیکن در زمین بازی میکند، اما چشم ها فقط به سمت فردی است که اسمش ثبت شده است.
جالب اینجاست که فردای بعد از بازی فکر می کنیم هر کسی گل زده بهترین بازیکن است. این قبلا برای من اتفاق افتاده که بازی خوبی انجام نمیدادم، اما گل می زدم و در نهایت هم به من بهترین میگفتند، ولی من این را دوست نداشتم.
بهترین گلزن لالیگا در ادامه به تفسیر شرایط کنونی فوتبال پرداخت و گفت:
فوتبال به ورزشی تبدیل شده که در آن فقط آمار ها دیده میشود، اما شما باید خود را با آن وفق دهید و من این کار را به خوبی انجام می دهم. مثلاً اگه زاویه خوبی برای گلزنی نداشته باشم، در حالی که یکی از هم تیمی هایم برای پاس دادن در دسترس باشد و نمیتونم شوت بزنم، توپ را پاس میدهم، تا از فرصت بهتر استفاده شود، نه این که به فکر خودم باشم که حتما من باید گل بزنم.
تحقیر مدافعین چیزی نیست که من برای آن بازی میکنم و وقتی دریبل میزنم این کار را برای تمسخر مدافع انجام نمیدهم. نکته اصلی این است که عملکرد خوبی داشته باشم و به تیم کمک کنم تا پیروز شود.
من تاثیر این کمک را در زمین میبینم و میتوانم وینیسیوس را مثال بزنیم، میدانم که به او کمک کردم و باید از او بپرسید، حالا او دیگر بازیکن سابق نیست، خیلی خیلی بهتر شده. شما نمی تونید او را بخاطر چیزی سرزنش کنید، او پسر خوبی است و من می دانستم که او می تواند کارهای بیشتری انجام دهد. به خصوص در محوطه جریمه حریف، جایی که او باید خودش تصمیم بگیرد و گل بزند. با نگاهی به گذشته، میفهمید که او خیلی عوض شده، بله این آن وینیسیوسی است که همه انتظارش را داشتیم.
از رونالدو و بنزما خیلی یاد گرفتم
من چیزهای زیادی را از زیدان و رونالدوی برزیلی یاد گرفتم، زیرا از بچگی بازی آنها را تماشا میکردم، مثلاً از زیزو آگاهی او از زمان مناسب برای دادن یک پاس خوب یا یک دریبل زیبا، و از رونالدو یاد گرفتم که ریسک کنم دریبل بزنم و گل بزنم، و با وجود این، من مثل آنها نیستم، زیرا آنها در جایگاه بالایی از من قرار دارند.
در دوران جوانی ام با بازیکنان بزرگی هم بازی بودم و از آنها خیلی یاد گرفتم، خیلی زود بازی شان را در ذهنم آنالیز میکردم و میفهمیدم که حرکت بعدی شان چیست.
من مانند بیشتر شماره 9 ها بازی نمیکنم، مثلا فقط در 18 قدم نمیمانم یا فقط از کنار دفاع با دریبل نمیگذرم، همه این ها را بلدم، اما شیوه من متفاوت است و همهی اینها، ثمرهی کار زیاد است.
در حال حاضر فقط به ماندن در این سطح فکر می کنم، همه می گویند می توانم کمی بهتر عمل کنم، اما از نظر فنی، تاکتیکی، روحی و بدنی، دیگه پیشرفتی مهم نیست، بلکه فقط ثبات مهم است.