به گزارش اسپوتنیک، به نقل دیلی‌میل، محققان اتحادیه بین المللی نجوم می‌گویند برای اینکه یک قطعه سنگ فضایی به طور رسمی به عنوان یک سیاره کوتوله در نظر گرفته شود، باید چهار شرط را داشته باشد.
1- دور خورشید بچرخید.
2- به دور سیاره نچرخد (یعنی ماه نباشد).
3- مداری بدون زباله داشته باشد.
4- شکل گرد داشته باشد.
اجسام بسیاری در منظومه شمسی وجود دارند که سه شرط اول را برآورده می کنند – به طور مثال، کل کمربند اصلی شهاب بین مریخ و مشتری. با این حال، نتایج مطالعه اخیر ثابت کرده است که یکی از بزرگترین سنگ های فضایی در واقع یک شهااب سنگ نیست – بلکه یک سیاره واقعی است، هرچند کوتوله می‌باشد.
دانشمندان به تازگی دریافته‌اند که یک سنگ بزرگ که چهارمین سیارک بزرگ در منظومه شمسی است، می‌تواند یک سیاره کوتوله باشد. دانشمندان تاکنون تصور می‌کردند که "هایجیا" (Hygiea) چهارمین سیارک بزرگ منظومه شمسی است. حال آن‌ها با طبقه‌بندی جدیدی دریافته‌اند که ممکن است این سنگ بزرگ، کوچکترین سیاره کوتوله در منظومه شمسی باشد.
سیاره کوتوله در تعریف اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی یک جرم آسمانی است که در حال چرخش یک ستاره است و به اندازه‌ای غول‌پیکر است که می‌تواند توسط نیروی خود به دور خود گردش کند. (و البته قمر یک سیاره دیگر هم نیست)
"هایجیا" در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری قرار دارد و برای اولین بار در سال 1849 میلادی کشف شد. اخترشناسان معتقدند که "هایجیا" قطری بیشتر از 450 هزار کیلومتر دارد و یافته‌های جدید راجع به آن زمانی مشخص شد که یک تیم بین‌المللی از ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ "وی‌اِل‌تی (VLT)"، "هایجیا" را رصد کردند.
پیش از این هم دانشمندان در اطلاعات نجومی خود تجدید نظر کرده‌اند که مشهورترین مثال آن "پلوتو" است که در سال 2006 میلادی از یک سیاره، به سیاره کوتوله تغییر پیدا کرد. علاوه بر پلوتو، چند سیاره کوتوله مشهور دیگر هم در منظومه شمسی وجود دارند.
"هایجیا" با وجود اینکه با جاذبه خود احاطه شده است، فاقد دهانه‌های برخوردی در سطح خود است. به این ترتیب محققان دریافته‌اند که "هایجیا" می‌تواند به عنوان یک سیاره کوتوله طبقه‌بندی شود.