به گزارش اسپوتنیک، سیاره شناسان دانشگاه جورج میسون کشف کرده اند که فعل و انفعالات ساده باد خورشیدی با جو مریخ نمی تواند از بین رفتن تمام آب های سطحی را توضیح دهد.
یافته های این تحقیق که در نشریه علمی Science منتشر شده نشان می‌دهد که سه عامل اصلی دیگر یعنی امواج گرانشی، جریان‌های همرفتی و طوفان‌های گرد و غبار نیز باید در این مورد در نظر گرفته شود.
مشخص است که تحت تأثیر تابش اشعه ماوراء بنفش در قسمت پایین جو مریخ، فوتولیز آب، یعنی تجزیه مولکول های آن به اکسیژن و هیدروژن، رخ می دهد. این مولکول سپس به فضا منتقل می شوند.
این عوامل باعث شد که در طی میلیاردها سال، تمام آب های سطح سیاره سرخ ناپدید شوند. با این حال، در یک مطاله جدید، محققان این دیدگاه را به چالش می‌کشند و مکانیسم‌های جدیدی را پیشنهاد می‌کنند.
آزمایش‌ها نشان داد که آب را می‌توان از قسمت‌های پایین‌تر به قسمت‌های بالایی جو قبل از فتولیز منتقل کرد. این انتقال را می‌توان با ترکیبی از دلایل مانند جریان‌های همرفتی در ارتفاعات پایین، طوفان‌های غبار یا امواج گرانشی داخلی - نوسانات جوی که در میان چیزهای دیگر، توسط نیروی گرانش ایجاد می‌شود، تسهیل کرد.
دانشمندان در فرضیه خود استدلال می کنند که ادامه از دست دادن آب مریخ، عمدتا در تابستان، زمانی که فصل طوفان های گرد و غبار جهانی آغاز می شود، رخ می دهد. چنین طوفان‌های گرد و غباری می‌تواند نقشی در گردش هیدروژن پس از جدا شدن از مولکول‌های اکسیژن توسط تابش خورشیدی داشته باشد.
بر اساس این مطالعه به نظر می‌رسد امواج گرانشی که به سمت بالا منتشر می‌شود، می‌تواند نقشی در راندن آب به سمت بالا داشته باشد.
محققان نتیجه گیری نموده اند که از دست دادن آب‌های سطحی در مریخ را نمی‌توان به‌طور کامل بدون در نظر گرفتن عوامل در جو بالا و پایین و جفت عمودی(لایه های جو به صورت عمودی توسط فرآیندهای تشعشعی، دینامیکی و شیمیایی جفت می‌شود) توضیح داد.