علی میثم نظری، مسوول روابط خارجی جبهه مقاومت ملی افغانستان در یک مصاحبه اختصاصی با اسپوتنیک افغانستان در مورد این که جبهه تشکیل دولت فراگیر و آینده افغانستان را چگونه می‌بیند، درباره وضعیت جبهه و حضور آن در ولایت‌ها، درباره این که جبهه با کدام کشورهای در حال مذاکره است و آیا با طالبان و رهبران احزاب سیاسی خارج از کشور در ارتباط هستند و همچنان درباره محل زندگی احمد مسعود گفتگو کرد.
مقاومت مردم افغانستان، خبر های خوشی از جبهه می آید، هر روز که می‌گذرد، بیشتر مردم به جبهه مقاومت ملی می پیوند، جبهه‌ها در حال گسترش است، نه تنها در ولایت پنجشیر و ولسوالی اندراب، بلکه بیش از 5 ولایت کشور همین لحظه مقاومت جریان دارد و علیه تروریزم بین‌المللی نیروهای می‌جنگند.
در حال حاضر در ولایت پنجشیر، کاپیسا، بلخ، پروان، بدخشان حضور داریم، و این گسترش پیدا می‌کند.
پیش از 15 ماه اگست، حدود دو سال است که آمادگی های را برای امروز می گیریم، از 5 سپتمبر سال 2019، که این جریان اعلام شد، تقریبا برای دو سال ما تمام زحمات را کشیده‌ایم که آمادگی لازم را بگیریم، اما پیش از 15 ماه اگست مشکلات خیلی فراوان را سر راه جبهه مقاومت ملی افغانستان بود، هر بار که کوشش کردیم بعضی مناطق پاکسازی شوند، مردم آماده و بسیج شوند، بیش از این که طالبان مداخله کنند، که بخواهند کار و برنامه ما سبوتاژ کنند، دولت چنین نقش را داشت، و بعضی از دوستان که در داخل دولت حضور داشتند، نخواستند که جبهه مقاومت ملی چنین آمادگی را بگیرید که برای روز بدی بتواند یک جبهه قوی را داشته باشد، پس از 15 اگست، اگر یک جنگ متعارفی آغاز شد میان جبهه مقاومت ملی و طالبان تروریست و القاعده، اما متاسفانه، منابع با مقایسه منابع دشمن، خیلی کم بود و مجبور شدیم که تاکتیک جنگ را تغییر دهیم، از یک جنگ متعارف به یک جنگ چریکی، تا زمانیکه ما بتوانیم دوباره تاکتیک را به یک جنگ متعارف برگردانیم، فعلاً ما ناگذار هستیم به‌طور به چریکی مقاومت خود را پیش ببریم، اما این بدین معنا نیست که جنگ های چریکی نتیجه ندارد، بهترین نتیجه از سال‌ها 1980 از همین تاکتیک گرفتیم، حتی در سال‌ها 1990 میلادی علیه طالبان جنگ های چریکی جریان داشت.
به همین دلیل است تا زمان که ما راه های مطمین‌تری را نداشته باشیم تا بتوانیم راه های بهتری اکمالاتی لجستکی را باز نکنیم، مجبور هستیم همین رقم جنگ را پیش ببریم.
در حال حاضر وضعیت پنجشیر طوری است که دشمن در «دره» عمومی است که دربرگیرنده تقریبا شامل تمام ولسوالی و قریه‌ها می‌شود و ما همچنان در تمام ولسوالی‌ها حضور داریم، اما در «دره» جانبی که تقریبا دره های جانبی در پنجشیر 60 تا 65 درصد پنجشیر را تشکیل می‌دهد. همچنان ما فعللاً پایگاه های خود را در سراسر پنجشیر داریم، و همین لحظه تمام نیروهای ما در کوه‌ها و دره های جانبی حضور دارند و مقاومت را پیش می‌برند، همین گونه در اندراب که همسایگی پنجشیر است.
ما رابطه خوب با همه کشورهای که در افغانستان فعال استند و نقش دارند، رابطه داریم، بدون یک و یا دو کشور که متاسفانه آنان کشور ما را اشغال کردند، همین لحظه با تمام توان از دشمن حمایت می‌کند، اما روابط حسنه (خوب) با همه کشورهای که در افغانستان نقش دارند و یا نقش می‌خواهند داشته باشند، داریم و به نظر ما افغانستان کشوری است که توانایی رقابت کردن را با هیچ کشور ندارد و ما همیشه خواستار این بودیم که همه کشورها افغانستان را به عنوان یک کشور بی‌طرف بپذیرند و در امور داخلی افغانستان همچنان مداخله نکنند هر کشوری که باشد، این برنامه و هدف ما است، ما با همه دوست منطقوی و بین‌المللی خود، همیشه این مسئله را ذکر کردیم، که افغانستان نمی‌تواند میدان جنگ های نیابتی باشد و توانایی چنین سیاست‌ها را ندارد، نیاز که به یک اجماع منطقوی و جهانی برسیم که افغانستان یک کشور بی‌طرف باقی بماند. نه افغانستان مداخله در سیاست داخلی کشورهای همسایه کند و نه کشورهای همسایه به سیاست داخلی افغانستان مداخله مستقیمی داشته باشند.
ما به این باور هستیم، اگر مکانیزم درستی به کار برده شود، نیاز است تا جامعه جهانی به مردم افغانستان کمک های خود را برساند، همین اکنون شما یک بحران بشری را در افغانستان تجربه می‌کنید و نیاز دارید تا جامعه جهانی به مردم افغانستان کمک برساند، اما این نیاز دارد تا مکانیزم درستی اتخاذ گردد و کمک‌ها به مردم برسد، حالا بعضی از مکانیزم های را من می بینم متاسفانه، از این که کمک‌ها به مردم افغانستان برود، به دشمن می رود به طالبان می رود به بعضی نیروهای دیگر، این که مستقیم به گروه طالبان کمک کنند و توقع داشته باشند که طالبان کمک‌ها را به مردم تقسیم کنند، این غیر واقع بینانه است و ما این را قبول نداریم، باید خود جامعه جهانی وارد شود. این کاری بود که در دهه 90 میلادی بعضی از موسسه‌ها هم در قلمرو مقاومت و قلمرو که در اختیار تروریست های مثل طالبان بود. حالا همچنان اگر جامعه جهانی مستقیم برود می شود که کمک‌ها را مستقیم به مردم توزیع کنند و دیگر نه تنها در قلمرو که مربوط طالبان می‌شود در قلمرو ما همچنان بعضی کمک‌ها را بدون کدام مشکل برساند، این یک نیاز است و ما باز هم اگر مکانیزم سازگاری درستی اتخاذ گردد، ما استقبال می‌کنیم.
متاسفانه نخیر، در پنجشیر هیچ نوع کمکی تا حال نرسیده است، جامعه جهانی تا حال پنجشیر و بعضی از مناطق دیگر را فراموش کرده‌اند، نه تنها که کمک نرسانده‌اند بلکه موضوع جرایم جنگی که از طرف طالبان تباهکار صورت گرفته است، آن هم به درست گزارش نداده‌اند. این یک اتفاقی است که همیشه در ذهنیت مردم پنجشیر باقی خواهد ماند، در روز بد، نه کسی صدا مردم پنجشیر را به جامعه رساند حتی مسایل که در پنجشیر اتفاق افتاد، حتی یک تذکر کوچکی بعضی از این نهاد بین‌المللی که در افغانستان همین اکنون حضور دارند، ذکر و یاد نکرده‌اند.
این خبر درستی نبود که در بعضی مراجع غیر رسمی به نشر رسید، فعلاً کدام دفتری گشایش پیدا نکرده است و کدام رئیس دفتر و یا مقام های دیگر وجود ندارد، خوب جبهه مقاومت ملی بدین باور است که در تمام کشورها خصوصاً کشورهای ما در آن فعالیت داریم، باید نمایندگی‌ها و دفاتر باشد، ما یک گروه تحریم شده نیستیم، پس نیاز است تا روابط نزدیک و حسنه با همه داشته باشیم. فعالیت‌های سیاسی ما متاسفانه در افغانستان پیش بردنش زیاد مشکل شده است و مجبور هستیم که خارج از افغانستان پیش ببریم و مراکز ما خارج از افغانستان باشد، در آینده نه تنها یک دفتر شاید، ده‌ها (چندین) دفتر در سراسری جهان داشته باشیم.
رهبر جبهه مقاومت ملی افغانستان، محترم احمد مسعود، در حال حاضر در داخل کشور است، اما در همه مصاحبه ذکر کردم که ایشان در داخل کشور حضور دارند، اما برای دید و بازدید ها و ملاقات‌ها بعضی از جلسات نیاز است شاید رفت و آمد خود داشته باشند، اما این به این منظور نیست که خارج از کشور حضور دارند، پسر ایشان، قهرمان ملی افغانستان شهید احمد شاه مسعود، برای ملاقات های رسمی بعضی از اوقات خارج از افغانستان می‌رفتند، بعضی از ملاقات‌های شان اگر ممکن می‌بود در داخل افغانستان صورت می‌گرفت. این یک امر طبیعی است، ایشان به عنوان یک رهبر نظامی و سیاسی حق دارند بروند برای ملاقات بعضی از مقام‌ها خارج و دوباره برگردند، اما این که در کشوری مقیم (حضور) داشته باشند ما این را رد می‌کنیم.
جانب ایشان به هر جایی سفر می‌توانند بکنند، طور که قبلا گفتم، جبهه مقاومت ملی یک جبهه سیاسی و نظامی است و فعلاً از طرف کشورهای زیادی که در افغانستان نقش دارند، و ما تحت هیچ نوع تحریمی نیستیم و می توانیم آزادانه هر جایی که بخواهیم سفر کنیم و فعالیت سیاسی داشته باشند.
در حال حاضر افغانستان حکومتی ندارد.
متاسفانه او به نظر ما هیچ نوع یک حکومتی نیست، یک مجموع است که آمدن و یک نوع خود را یک حکومت محسوب می‌کنند، نه برای ما قابل است و نه برای کدام کشوری خارج از مرزهای افغانستان، نزدیک‌ترین متحد شان، تا حال این‌ها را به عنوان یک دولت افغانستان به رسمیت نشناخته است.
به نظر ما در افغانستان تا زمانیکه یک نظام که قابل قبول همه شهروندان افغانستان نباشد و همه شهروندان افغانستان و همه اقوام افغانستان خود را در دستگاه تصمیم گیری و سیاست گذاری نبیند، هرگز یک حکومت یا دولت قابل قبول به وجود نمی‌آید و برای ما همچنان. جبهه مقاومت ملی افغانستان موقف‌اش روشن است که ما برای کشور خود استقلال می‌خواهیم و برای مردم خود آزادی، ادامه یک نظام مردم سالاری که رهبران سیاسی کشور از طریق انتخاب شفاف انتخاب شوند می‌خواهیم و برقراری عدالت اجتماعی، برای رسیدن به تمام این اهداف، بهترین نظامی که می شود در افغانستان از آن استفاده کرد، نظام غیر متمرکز است. که دولت مرکزی مشروعیت خود را اطراف بگیرد. نه که حکومت مرکزی را لایحه دیگر تشکیل بدهد. بیش از 200 سال است که یک بحران قدرت را در افغانستان مشاهده می‌کنیم. در تاریخ افغانستان شما می‌بینید که تاریخ افغانستان همیشه تکرار یافته که بحران قدرت و ثروت بوده است. چرا که تمام قدرت یک شهر و یک شخص در کابل متمرکز بود. کشوری که متشکل از اقلیت های قومی است، هیچ حد اکثریت قومی در افغانستان وجود ندارد. زمانیکه قدرت در دست یک شخص، یک گروه سیاسی و یک قوم باشد هرگز در آن کشور ثابت نمی‌آید. صلح واقعی، عدالت اجتماعی، آزادی و استقلال و دیگر اصول اهداف که ما داریم هیچ وقتی این‌ها تحقق نمی یابند. به این دلیل است ما نظام غیر متمرکز را یگانه راه حل و برای بقای افغانستان میدانیم.
ببینید تعریف ما از حکومت همه شمول چیزی دیگری است، ما برای چند کرسی و مقام در دولت مبارزه نمی‌کنیم، حکومت فراگیر باز هم می گویم آن نوع حکومتی است که عدالت اجتماعی در آن برقرار گردد. کشور مستقل باشد و استقلال خود را دوباره بگیرید و یگانه را رسیدن به این اهداف، نظام غیر متمرکز است، تا زمانیکه ما به یک نظام غیر متمرکز نرسیم هیچ نوع حکومت فراگیر نخواهد بود و نمایندگی از مردم افغانستان و همه شهروندان افغانستان نخواهد کرد. یگانه دولت و حکومت برای آینده افغانستان که برای ما قابل قبول است که می تواند منجر به صلح دایمی شود و این بحران قدرت را پس از صدها سال به پایان برساند. یک حکومت غیر متمرکز می‌باشد.
نخیر ما هیچ نوع تماسی با گروه تباهکار و تروریستی طالبان یا هر گروه تروریستی دیگری که در خاک افغانستان حضور دارند، نیستیم.
ببینید ما پس از 15 ماه اگست، دروازه مذاکره را باز نگه داشتیم، اما باز هم اهداف ایجاد یک افغانستان آزاد و مستقل بود داری عدالت اجتماعی و خواست ما در مذاکرات همین بود که بدون نظام غیر متمرکز چیزی دیگری را قبول نداریم. و این که طالبان قبول نکرده‌اند و اشغال کردن مناطق را، ستم و ظلم را به سر مردم افغانستان آوردند، امروز شما می بینید، جرایم جنگی که این‌ها مرتکب شده‌اند، کوچ های اجباری، نسل کشی که در حال حاضر در دایکندی و بامیان و پنجشیر و اندراب و در بعضی مناطق دیگر جریان دارد، این همه نشان می دهد که نیت آن چه بوده، این .گروهی نبود که برای صلح آمده باشد، بلکه برای تخریب و نابودی و حاضر نیستند که در افغانستان صلح و ثبات بیاید
ما با بسیاری از رهبران سیاسی که در فعلاً در خارج از کشور است و در تبعید به سر می‌بردند به تماس هستیم، و ما همیشه گفتیم که هر شخصیت که از گروهی که بخواهند در داخل افغانستان یک هسته مقاومت را ایجاد کنند به جبهه مقاومت ملی به رهبری محترم احمد مسعود بپیوند ما از او حرکت استقبال می‌کنیم.
می خواهم دوباره تذکر بدهم که یگانه مقاومتی که در داخل افغانستان همین لحظه علیه طالبان، داعش و القاعده جریان دارد، جبهه مقاومت ملی افغانستان است. که حضور فیزیکی در داخل کشور دارد و مقاومتی در آنجا جریان دارد، بعضی گروه دیگر در مناطق مرکزی به رهبری جناب فرمانده علی پور، که ما هم تماس بسیار نزدیک با ایشان داریم، و از گروه های دیگر، اما فعلاً یگانه جریان منظمی که مقاومتی در داخل افغانستان دارد، جبهه مقاومت ملی افغانستان به رهبری محترم احمد مسعود است.