به گزارش اسپوتنیک به نقل از دیجیاتو، این کشف هیجانانگیز با استفاده از رصدخانه پرتو ایکس چاندرا انجام شده و میتواند بستر جدیدی برای کشف سیارههای فراخورشیدی در فواصل دوردست باشد.
سیارهای که به تازگی کشف شده، در کهکشان مارپیچی «مسیه 51» یا M51 وجود دارد؛ کهکشانی که به خاطر شکل خاصش با نام کهکشان گرداب شناخته میشود. بنابراین این سیاره فراخورشیدی حدود 28 میلیون سال نوری با ما فاصله دارد و رسیدن به آن هزاران بار بیشتر از رسیدن به سیارههای فراخورشیدی کهکشان راه شیری طول میکشد.
«رزان دی استفانو» از مرکز اخترفیزیک هاروارد اسمیتسونیان (CfA) که رهبر تحقیقات درباره این سیاره بوده، میگوید: «میخواهیم با استفاده از طول موجهای پرتو ایکس به دنبال سایر سیارههای احتمالی بگردیم. با این استراتژی بستر کشف سیاره در سایر کهکشانها فراهم میشود».
اخترشناسان در این مطالعه با استفاده از روش گذر موفق به کشف این سیاره فراخورشیدی شدهاند. در روش گذر حرکات سیاره در مقابل ستارهها بررسی میشود چون این حرکات دریافت نور ستاره را مختل میکند. دی استفانو و تیمش به دنبال تغییر در روشنایی پرتوهای ایکس از سامانههای دوگانه رفتند. این سامانهها معمولا حاوی یک ستاره نوترونی یا سیاه چاله است که از ستاره مجاور خود گاز جذب میکند.
محققان در نهایت این سیاره فراخورشیدی را در سامانه دوگانهای به نام M51-ULS-1 تشخیص دادند. گذر پرتو ایکس در این اکتشاف حدود سه سال طول کشید و نشر این پرتو در نهایت به صفر رسید. محاسبات اخترشناسان حاکی از آن هستند که اندازه این سیاره احتمالا در حد زحل است و در فاصلهای به اندازه دو برابر فاصله زحل تا خورشید به دور یک ستاره نوترونی یا یک سیاهچاله میچرخد.
با این وجود، با توجه به این مدار طولانی باید حدود 70 سال صبر کنیم تا این سیاره دوباره از مقابل ستارهاش بگذرد و بتوانیم صحت این مشاهدات را تایید کنیم. اگر سیارهای در این سامانه وجود داشته باشد، احتمالا از یک انفجار ابرنواختری جان سالم به در برده که همان ستاره نوترونی یا سیاهچاله را به وجود آورده است.
سیاره فراخورشیدی به سیارهای گفته میشود که در خارج منظومه شمسی وجود دارد. تاکنون همه سیارههای فراخورشیدی در کهکشان راه شیری دیده شده بودند.