به گزارش اسپوتنیک به نقل از دیجیاتو، در حالی که ناسا هم اکنون ماموریتهای همزمان زیادی را در سیاره سرخ پیش می‌برد، هر دو سال مریخ و زمین در فاصله حدود 400 میلیون کیلومتری در دو طرف خورشید قرار می‌گیرند.
به معنای ساده‌تر، در آسمان زمین، مریخ به خورشید نزدیک است و در آسمان مریخ زمین فاصله کمتری تا خورشید دارد. در دنیای نجوم، این امر اهمیت زیادی دارد و برای مهندسان فضایی یک دردسر بزرگ محسوب می‌شود. هر چند مریخ در واقع از پشت خورشید عبور نمی‌کند، اما فاصله آن تا خورشید به قدری نزدیک است که ارتباطات رادیویی بین دو سیاره را مختل کند.
در این شرایط، نه تنها ارسال یک سیگنال رادیویی بین زمین و مریخ 22 دقیقه طول می‌کشد، بلکه مجاورت با خورشید ارتباطات را مختل می‌کند، زیرا خورشید یک ساطع کننده اصلی امواج رادیویی محسوب می‌شود و گاز یونیزه شده آن مانند یک مانع برای سیگنال‌های رادیویی رفتار می‌کند.
هرچند تداخل خورشید به صورت کلی تاثیرگذار نیست، اما می‌تواند ارتباطات را تا حدی ضعیف کند که سیگنال‌های ارسال شده تحریف شوند و این امر در ادامه باعث عملکرد فضاپیماهای رباتیک به شیوه‌های غیرقابل پیش‌بینی شود. برای جلوگیری از این امر، واحد کنترول و ماموریت ناسا پس از صادر کردن دستور حرکت در حالت آهسته برای فضاپیمای مریخ، ارسال سیگنال خود را متوقف می‌کند تا پیوند خورشیدی تمام شود. طبق اعلام رسمی، متوقف شدن ارتباطات از 10 میزان شروع می‌شود و حدود 24 ماه میزان به پایان خواهد رسید.
هرچند در این زمان ناسا سیگنالی را ارسال نخواهد کرد، اما کاوشگرهای سطح مریخ بروزرسانی‌های وضعیت و برخی داده‌های خود را با سرعت پایین‌تر به زمین ارسال می‌کنند. در این مدت، مریخ‌نوردهای استقامت و کنجکاوی بدون حرکت باقی می‌مانند و آب و هوا، تابش و سایر موارد مورد نظر را اندازه‌گیری می‌کنند. هلیکوپتر نبوغ نیز زمین گیر می‌شود و کاوشگر InSight به اندازه‌گیری زمین‌لرزه‌ها ادامه می‌دهد.