نشنل انترست ادامه داد که توجه کافی به تهدید فزاینده در افغانستان نشده است. این امر ایالات متحده را در برابر نوعی تروریسم فراملی قرار داد که منجر به حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در ایالات متحده شد.
بر پایه این گزارش، تداوم تعامل کلید منافع آمریکا و افغانستان است و علی‌رغم تمایل دولت جو بایدن، رئیس جمهوری امریکا برای خلاص شدن از شر افغانستان، اما اکنون زمان قطعی ارتباط نیست.
نشنل انترست به نقل از مسعود اندرابی، وزیر کشور پیشین افغانستان نوشت: ابتدا، آمریکا و متحدانش باید سال‌ها فعالیت‌های اطلاعاتی را دنبال کنند، اگرچه اکنون به دلیل پایان حضور آمریکایی‌ها در افغانستان و بی‌اعتمادی در میان افغانستانی ها دشوارتر خواهد بود.
اندرابی افزود: فعالیت اطلاعاتی در نظارت بر تهدید تروریستی در حال ظهور بسیار حیاتی است. اگر هیچ ارتباط عمیقی و جمع آوری اطلاعات در مورد آنها، اردوگاه‌های آموزشی آنها و سایر مناطق وجود نداشته باشد، مطمئناً طی چند سال به یک تهدید بزرگ تبدیل خواهند شد.
اندرابی معتقد است، که متحدان باید روابط خود را با گروه‌ها و افرادی که با طالبان مخالف هستند توسعه دهند و آنها را تشویق به مقاومت از طریق فعالیت‌های خود در افغانستان و خارج از آن کنند.
وی گفت، که جبهه‌های قدرتمندی از مخالفان وجود خواهد داشت و به عنوان مثال می‌توان از ولایت پنجشیر نام برد که در دوران دولت اول طالبان و اشغال شوروی مرکز مقاومت بود.
وی ادامه داد: علی‌رغم گزارش‌های موفقیت طالبان در پنجشیر، اما گروه‌های مسلح در این ولایت همچنان فعال هستند و سرانجام قادر خواهند بود با طالبان بجنگند.
اندرابی خطاب به دولت امریکا گفت: این جبهه‌ها را حفظ کنید، آنها را تشویق و از آنها حمایت کنید و سپس آنها می‌توانند فعالیت واقعی را انجام دهند.
وی ادامه داد: دولت قدیم طالبان توسط جامعه بین‌الملل به رسمیت شناخته نمی‌شد و به دلیل سوابق ضعیف حقوق بشر به شدت مورد انتقاد یود.