به گزارش اسپوتنیک؛ در بازی‌های این روزهای بارسلونا فرانکی دی‌یونگ نقش اساسی‌تری را برای کاتالان‌ها اجرا می‌کند.
نمایش ستاره هالندی با بازی محتاطانه گریزمان، که کومان از آن خواسته نقش بیشتری به دست آورده است.
سن مامس ورزشگاهی نیست که بتوان آن را پنهان کرد. اگر تیمی می‌خواهد از آنجا امتیاز کسب کند، باید با بازیکنان بزرگی قدم بردارد. بارسلونا قصد داشت از میدان بیلبائو سربلند خارج شود اما در نهایت یک امتیاز را گرفت که می‌تواند ارزشمند باشد.
عملکرد عالی فرانکی دی یونگ ارتباط زیادی با آن تساوی داشت. مرد هالندی چراغ راه تیمی شد که فاقد رهبر مشخص در زمین بود. مسی رفت و این "نشان می‌دهد"، همانطور که خود رونالد کومان در پایان بازی تشخیص داد. بدون او به نظر می‌رسد بازیکنان بارسا نمی‌دانند که باید در زمین به دنبال چه کسانی باشند.
وقتی ممفیس دپای وارد میدان شد به تیم هوای دیگری داد. او ثابت کرد مُهاجم بزرگی است و مردی است که برای ایجاد موقعیت‌ها به چیزهای کمی نیاز دارد. اما شاید خیلی زود باشد که از او بخواهیم رهبر این بارسا باشد.
دی یونگ هم در حمله و هم در دفاع تعیین کننده بود. او به تیم با توپ فرمان داد، بازی را به تساوی کشید و به نظر می‌رسید که در مواردی مبلمان را در منطقه کولی ذخیره می‌کند. به عنوان مثال پوشش یک ضربه توسط ایناکی ویلیامز در برابر نتو.
گریزمان ناامید کننده
در مورد گریزمان که به عنوان رهبر این بارسا حساب می‌شود متفاوت است و او این را می‌داند. کومان مستقیماً به او اعلام کرده که می‌خواهد "در مرکز بازی قرار گیرد". با این حال، عملکرد او شایسته کسی نبود که باید همه چیز را یدک بکشد. این گریزمان نیست که بارسلونا به آن احتیاج دارد.
تأثیر او در بازی تیم بسیار دور از انتظارات بود. تا به حال بهانه این بود که او در منطقه‌ای که دوست داشت بازی نمی‌کرد. کسی که دُشان او را در فرانسه قرار داد. اکنون، بدون مسی در ترکیب، او آزادی حرکت را دارد که قبلاً از او سلب شده بود. و با این حال سهم او سن ماس کم‌تر بود.
فراتر از احساسات، چند داده نشان می‌دهد که او در تاریکی فرو رفته زیرا در کل مسابقه حتی یک دریبل انجام نداد. او همچنین در سن مامس به سمت دروازه هیچ شلیکی نداشت. علاوه بر این او تنها 37 توپ را در مقابل اتلتیک لمس کرد، تقریبا نیمی از آن در مقابل رئال سوسیداد. (66)
واضح است که بارسلونا فریاد می‌کشد تا بخواهند با همان تلاشی که دپای، در تنها دو بازی نشان داده است، اهمیتی را در نظر بگیرد. گریزمان و کوتینیو وقتی دوباره در دسترس است، نمی‌توانند به عقب برگردند. ضروری است که دو گران‌ترین خرید در تاریخ بارسا، یک بار برای همیشه نقش خود را در تیم بر عهده بگیرند.