آقای آنتونی بلینکن، وزیر خارجه امریکا در چهاردهم اپریل در بروکسل به نگرانی‌های افغانستان چنین پاسخ داده‌اند: "ما متعهد هستیم. کسانی که در زمینه‌های نظامی و دیپلماتیک با ما کار کرده‌اند، ممکن است آگاه باشند که ما برنامه‌ای به نام "ویزای ویژه مهاجرت" برای انجام این کار و کسانی که در این زمینه هستند، داریم. ما تعهد واضحی برای انجام این کار داریم."
کشور امریکا صدور ویزای ویژه مهاجرت (اس آی وی) را در سال ۲۰۰۶ برای کسانی روی دست گرفت که در زمینه‌های نظامی و دیپلماتیک با امریکایی‌ها در افغانستان کار کرده‌اند.
در همین حال جن ساکی سخنگوی کاخ سفید نیز گفت:
"اینها (ترجمان‌ها و همکاران دیپلماتیک امریکا) افراد شجاعی هستند. ما می خواهیم مطمئن شویم که ارزش کار آنها در چندین سال اخیر به رسمیت شناخته می شود."
یک مقام که نخواست نامش گرفته شود به خبرگزاری رویترز گفته است که در مرحله اول ۲۵۰۰ نفر احتمالا در تاسیسات نظامی در آمریکا یا یک کشور ثالث مستقر خواهند شد تا رسیدگی به درخواست ویزای آنها کامل شود ولی تهدیدهای امنیتی علیه همه شهروندان افغانستان، به ویژه افرادی که با نیروهای نظامی امریکا و ناتو همکاری کرده‌اند شدت یافته است.
یک مقام امنیتی که نخواست از او نامی برده شود به خبرنگار اسپوتنیک افغانستان گفت: "خبرهای که در مورد انتقال ترجمان‌ها و همکاران نیروهای خارجی در بخش نظامی و دیپلماتیک در صفحات خبری نشر و پخش می‌شود فعلاً در حد حرف است و ما که از نزدیک این موضوع را مطالعه می‌کنیم هیچ پیشرفتی صورت نگرفته است و ترجمان‌ها همچنان نگران هستند".
فاطمه کوهستانی عضو مجلس نمایندگان افغانستان در پاسخ به خبرنگار اسپوتنیک افغانستان چنین گفت:
"در زمانی که کشور روسیه در افغانستان پایگاه و یا فعالیت نظامی و دیپلماتیک داشت تعداد زیادی از شهروندان افغانستان را برای تحصیل و زندگی به روسیه انتقال دادند. حالا با توجه به وضعیت ناگواری که افغانستان با آن مواجعه است باید کشور امریکا برای همکاران افغانش سهولت ویزه و سفر به امریکا را برای زندگی و پناهندگی فراهم نماید".
امیر گل که باشنده ولایت غزنی است و مدت چهار سال را با نیروهای امریکای در کندهار ترجمان بوده است برای اسپوتنیک افغانستان چنین می‌گوید: " من از ترس طالبان با خانواده ام از غزنی به کابل آمده‌ام، منطقه ما درغزنی فعلاً تحت تصرف طالبان می‌باشد و اگر قبل از تصرف طالبان از منطقه زیست ام بیرون نمی‌شدم اکنون به دست طالبان کشته شده بودم. من از مقامات افغان و مقامات امریکای می‌خواهم که در زمینه انتقال ما از افغانستان به کشور دوم و سپس به امریکا زودتر اقدام کنند تا هیچ یک از همکاران نیروهای امریکای در افغانستان مورد اذیت قرار نگرفته و به دست طالبان به قتل نرسیم".
امیر گل در ادامه می‌گوید: "طالبان به عهد و وفای شان نسبت به مردم و حکومت افغانستان پابند نیستند آنها بعد از تصرف قریه‌ها و ولسوالی‌ها دست به خشونت زده‌اند و تعداد از مراکز عامه و خانه‌های مردم را آتش زده‌اند و هیچ شکی نیست که بعد از اطلاع یافتن در مورد فعالیت ما با نیروهای خارجی به ما امان بدهند".
روان پزشکان وضعیت روانی شهروندان را آشفتگی حاد تعریف می‌کنند، خانم مارینا محمدی به اسپوتنیک افغانستان می‌گوید:
"شهروندان افغانستان، خصوصاً کسانی که در ولایات ناامن زندگی می‌کنند از آشفتگی حاد رنج می‌برند، در خصوص ترجمان‌های نیروهای خارجی بگویم که آنها از آشفتگی و استریس حاد که این مرحله از آشفتگی و استریس بسیار نگران کننده است و اشخاص با این مشخصات هر لحظه در ترس و وحشت زندگی می‌کنند".
مشخص نیست که مرحله عملی انتقال ترجمان‌ها، همکاران دیپلماتیک و بخش دیگر از شهروندان افغانستان به امریکا و کشورهای دیگر چی وقت آغاز می‌شود ولی مشخص هست که تعداد زیادی از شهروندان به دنبال خارج شدن از کشور هستند.