به گزارش اسپوتنیک؛ سرخیو راموس رئال مادرید را ترک کرد زیرا قرارداد او در 30 جون به پایان می‌رسد، بنابراین از نظر فنی باشگاه از شر او خلاص می‌شود.
اینطور به نظر می‌رسد، زیرا رئال مادرید تقریباً هیچ کاری برای یکی از مهمترین بازیکنان تاریخ باشگاه انجام نداده است. بدون ارزیابی اینکه آیا زمان جدایی راموس فرا رسیده است یا خیر، احساس غالب این است که این باشگاه استادانه کارت‌های خود را بازی می‌کند تا کاپیتان را در پایان فصل ببیند.
تمدید سرخیو راموس هرگز ساده و شفاف نبوده است. این باشگاه به خوبی می‌دانست که راموس قرار نیست یک سال تمدید با کاهش حقوق را بپذیرد. آنها این را می‌دانستند زیرا راموس را به خوبی می‌شناسند و به دلیل محیطی که بازیکن را احاطه کرده است.
راموس درخواست کرد که باشگاه برای او استثنا قائل شود و با وجود سن بلند، قرارداد طولانی‌تری را پیشنهاد کند اما این باشگاه نمی‌خواست چنین کند.
تا حدی می‌توان موقعیت رئال مادرید را درک کرد. همه بازیکنان برابر هستند و باشگاه بالاتر از همه آنها است، حتی قهرمان لیسبون. می‌توانید آن را درک کرده و حتی آن را تحسین کنید.
بدتر اینکه تاریخ انقضا این پیشنهاد بود. چرا؟ اگر قرار نیست امضا کنند ... چرا؟ مارکا در ماه مارچ گزارش داد که پیشنهاد در پایان ماه باطل می‌شود، اما راموس ادعا می‌کند که هرگز از این موضوع اطلاع نداشته است. اما چرا مهم است؟ آیا واقعاً چنین بود که فلورنتینو پرز نتوانست از آن جزئیات اندک غافل شود؟
راموس لیاقت این را نداشت که باشگاه از سیاست خود شکسته شود، اما لیاقت این را داشت که آنها حتی در تاریخ 30 جون تا آخرین دقایق به پیشنهادی که داده اند پایبند بمانند. به خصوص که گرت بیل فصل آینده هنوز 17 میلیون یورو قرارداد دارد.
چگونه آنها می‌توانند بگویند قهرمان رئال مادرید، گلزن یکی از مهمترین گل‌های تاریخ باشگاه، پیشنهادی را که از نظر فنی منقضی شده بود، پذیرفته است؟
به نظر می‌رسد بیش از هر چیز بهانه‌ای است. سرخیو، حقیقت این است که آنها دیگر تو را نمی‌خواستند.