به گزارش اسپوتنیک، دانشمندان امریکایی با نشر مقاله ای در مجله Nature Communications نوشته اند، که امواج الکترومغناطیسی قدرتمند در طوفان های ژئومغناطیسی نقش اصلی را دارند.
طبق این فرضیه، امواج آلفون، که امواج الکترومغناطیسی در یک پلاسما هستند و در امتداد خطوط نیروی میدان مغناطیسی منتشر می شوند، به عنوان یک شتاب دهنده ذرات عمل می کنند. الکترون های موجود در باد خورشیدی، با سرعت 72 میلیون کیلومتر در ساعت حرکت می کنند و وارد میدان مغناطیسی زمین می شوند و در امتداد خطوط نیرو شتاب می گیرند و وارد جو فوقانی می شوند و در آنجا با مولکول های اکسیجن و نایتروجن برخورد می کنند، که به نوبه خود تبدیل به شقق قطبی و نور ساطع می کنند.
این فرضیه تا حدی توسط داده های سفینه فضایی که امواج آلفون را بر فراز شفق ها مشاهده کرده اند، پشتیبانی می شود. شواهد قطعی از دستگاه بزرگ پلاسما (LPD) در آزمایشگاه تحقیقات پایه پلاسما از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس است. محققان با استفاده از شبیه سازی های عددی نشان دادند، که نتایج تجربی تأیید میرایی لاندو در هنگام جذب انرژی یک موج الکترومغناطیسی توسط الکترون های کندتر است.
به گفته نویسندگان این کار، این آزمایش اولین مدرک مستقیم است، که نشان می دهد امواج آلفون قادر به تولید الکترون های شتاب یافته و باعث ایجاد شفق قطبی هستند.